Krótko [D]

nutka

SUPER!!!!!!!!!!!!!!!!!

Nena

omkd.

mój kochany Bakuś założyła konto

[czyt. użytkowniczka Grace ]

a co do Bąbla, to tak jest gupi.

ale powoli się odblokowuje.

Dziękuję Bakusiowi i Jeanne

amandi

Przeczytałam wszystko na raz i nie wiem, czy to dobrze, bo na starcie prawie się udusiłam ze śmiechu.

Normalnie świetne!! No, ja mam nadzieję, że się szybko odblokuje, bo kiedy ja będę mogła przeczytać kolejny drabbelek

? Pozdrawiam

Nena

amandi

i Ty jeszcze żyjesz, po przeczytaniu tego wszystkiego naraz?

podziwiam Cię

dziękuję za pozdrowienia

też Cię pozdrawiam

Bąbel się powoli odblokowuje.
Kolejny drabbelek jeśli tylko czas pozwoli już wkrótce!

Grace

no chyba muszę sobie ściagnąć jakoś te odcinki

hyhy xdd.

moniia2311

o żesz ty !!!! cudowne to jest od początku do końca

amandi

Ja nie takie rzeczy już przetrzymałam

, choć przyznam, że ciężko mi było przeżyć to tym razem

. Teraz - jak ja wyżyję bez kolejnej dawki??

Nena

powracam z czymś zupełnie innym.
Natchniona brykaniem Orzechowookiego, gdy tak radośnie skakał wśród liści.
Dedykuję Jeanne.
I przepraszam.

Październikowe słońce cz. 1.

Siedział na ławce. Przyjemne październikowe słońce radośnie okalało złociste liście. Nie wiedział co ma ze sobą zrobić. Ludzie kręcili się wokół niego. Kładli dłonie na jego ramieniu w geście pocieszenia. W obliczu śmierci zrozumiał jakie straszne popełnił błędy. Umarła kobieta, która go jako pierwsza pokochała. Z wadami. Nie kazała mu się zmieniać. Nie potrzebowała tego. Pragnęła tylko jego szczęścia. Umarła przez niego. Parę ostrych słów. Wyjście na dwór. I wypadek. Zginęła w szpitalu. W jego szpitalu. Nie potrafił nic zrobić! Tylko dlatego, ze jakiś smarkacz przedobrzył z alkoholem i prędkością! Nic się nie dało zrobić. Zdążył tylko przeprosić za te wszystkie krzywdy. Ostatkiem sił mu wybaczyła. Po czym odeszła. Nie spodziewał, że tak szybko odejdzie. Że już nigdy mu nie pomarudzi, że jego skarpetki są za cienkie. Że się źle odżywia i za dużo pije.
Czuł się bardziej samotny. Nie potrafił cieszyć się życiem. I co teraz z nim będzie? Został sam. Wpatrywał się w marmurowy nagrobek. Nie potrafił pogodzić się z tą myślą.
Złote liście lekko opadały na ziemię, w podmuchach jesiennego wiatru.

-House.-ktoś podszedł. Piękna kobieta usiadła obok niego. Nie przyszła sama. Towarzyszył jej cudowny orzechowooki, długowłosy owczarek niemiecki.
Poczuł się lepiej w ich towarzystwie.

Przepraszam. Miało być inaczej, wyszło tak jak wyszło

nie wiem czy jest na tyle dobre by publikować, ale już poszło w świat.
Będzie jeszcze cz. 2 w której wyjaśnię, kto umarł.

jeanne

Dedykacja piękna, bo dla mnie ^^
Coś ty tam nabazgroliła, że przepraszasz?

OMG!

Chcesz mnie tu wykończyć?

Nena

eye_roller

Nena-jak babcię kocham- lubisz nas torturować. a ja jestem taką masochistką że zawsze to czytam xD

Nena

eye zawsze?

miiiło mi

ale czy ja wiiem, czy ja taka straszna jestem...

no może troszeczkę.

odrobinkę

ale dziękuję, za chęć i czas, który poświęciłaś na czytanie moich bazgrolików

eye_roller

no zawsze. nie zawsze komęcę bo albo jestem zbyt rozbita albo wiem że pierdoły napiszę

na fiki i drabble zawsze jest czas.

odrobinkę?

Nena

ojć.

no powiem Wam szczerze, że Jeanne jest gorszą szantażystką i wstrętną manipulatorką niż ja

naprawdę

serio serio.

mój bąbel pływa w dumie

jeanne

Że kto?! Że niby ja?!
Ta bezbronna, niewinna i zawsze grzeczna istota?
No wiesz?!
A kto mnie straszył, że przestanie ze mna gadać? Hm?
MANIPULATORKA!
Nenunia, to bardzo zÓe stworzenie! ot co!
I to, że napisałaś to z "miłoscią" nie zmienia faktu, że dopóki nie wstawisz dalszego ciagu, to... To jeszcze się zastanowię, co, ale to będzie straszne!

Nena

Jeanne chciałaś chyba napisać: grzeszna?

ale to serio serio było z "miłością"

btw. to wcale nie jest zóy fik.

mam schowanego gorszego...

...

A Nenunia jest doobra.

Grace

tak, tak Nenunia jest "DOBRA"

tobie się chyba epitety pomyliły ^^

ale drabbel pozytywny, i ja też mam nadzieję, że Cuddy nie uśmierciłaś...
to by było straszne O.O

amandi

Yeah, owczarek niemiecki! tak, nie dziwię się, że House przy nim poczuł się lepiej. ja sama czuję się lepiej przy moim Mirasku

. Mój Pyszczek. Moja Morda

. (nie moja! Mojego psa!

). Kurczę, łza się zbuntowała i chce czekać następnego ciągu, bo jeszcze sie okaże, że to Stacy nie żyje, a Cuddy przyszła go popocieszać

. W każdym razie piękne i wzruszające, Wena zycze

minnie

Świetne!
czekam na cd i wena życzę

Nena

Bakusiu, epitetów nie pomyliłam

btw. BARDZO WAM DZIĘĘĘKUJĘ ^^

postaram się dodać jak najszybciej

Grace

a może jednak

LicenceToKill

A kiedy będzie coś dalej?

Nena

W swojej karierze jeszcze żadnego fika nie ukończyłam

postanawiam to zmienić

Dedykuję Wszystkim

Październikowe słońce cz. 2

Siedział trzymając jej ciepłą dłoń. Wilgotne oczy sprawiały, że świat stawał się lekko rozmazany. Jakoś w ich towarzystwie było mu raźniej. Cieplej. I mniej samotnie. Położył tęsknie głowę na jej ramieniu, czule gładząc psa. Jego dobre oczy dodawały mu otuchy.
-House. Jej jest tam lepiej. Ona.. ona pragnęła Twojego szczęścia.
-Cuddy przestań pieprzyć o życiu po śmierci! Tego nie ma!-zirytował się. Nienawidził tej gadki.
-Skąd wiesz? Była twoją matką. Widać musiała umrzeć. Żeby później nie cierpieć.
-Cuddy. Czym jest przeznaczenie? Czymś w co wierzymy, żeby czuć się lepiej. -dodał znacznie ciszej- Potrzebuję teraz szczególnie Twojego ukojenia, przytulenia, zapachu... Twojej cieplutkiej, kochającej obecności * -wstała i podała mu rękę. Pomogła wstać. Wtulił się w jej puszyste włosy.
-Idziemy do domu. Wiesz, że ona chciała, żebyś się upił po jej śmierci?-spojrzała zachęcająco. Przed wypadkiem przeprowadziły poważną rozmowę o mężczyźnie ich życia. Matka House przekazała jej wiele podstępnych wskazówek. -Mam dobre wino. I burbon. -popatrzyła troskliwie.
-Dziękuję- czuł się kochany. Po śmierci matki zrozumiał, że chciała dobrze. Odeszła. Nie zobaczy już radości w jego oczach na widok Cuddy. Ani zażenowania. Coś w nim tchnęło. Postanowił spełnić jedno jej marzenie. Marzenie o szczęśliwym dziecku. O nim samym. Dał jej znak, że jest gotowy. Małymi kroczkami zacznie realizować marzenia matki. Kobiety, która pokazała mu świat i w specyficzny sposób nauczyła go kochać.

*ten cytat pochodzi z książki: „Nie przydeptuj małych skrzydeł” , którą serdecznie polecam.

amandi

słodkie, smutne, wzruszające

. Ostatnia wola - niech mój syn się upije

Nie wiem czemu, ale zaczęłam się śmiać

.

, pozdrawiam

jeanne

Powtarzam się, ale kocham cię wiesz?!
Kiedy przeczytałam Cuddy, a potem matka, pomimo, ze to smutny fik, to moje serce chciało wykonać salto radości

dÓpo ty moja ;* Cytować nie będę, bo mi się całe ogromnie podobało!

Ale ty wiesz, że ja liczę na cd. Hudzinkowego piekła i zÓych urodzin?

A książke chyba przeczytam, skoro tak ci sie podobała xD
I czekam na dalej! I nie ma mowy, że Bąbla nie ma