Let's fight to the end [Z]

Schevo

Przepraszam, przepraszam, przepraszam, że dopiero teraz komentuję. Cierpię na chorobę zwaną brakiem czasu. Zna ktoś jakieś lekarstwo?

LicenceToKill

Ekhem... Ladies and Gentlemen chciałoby się powiedzieć

Wstawiam fragment, który powinnam chyba nieco ograniczyć wiekowo

A więc:
DOZWOLONE OD LAT 18!!!

Poza tym, jestem strasznie ciekawa jak zareagujecie na TO

Powodzenia w czytaniu

Dedication for Shevo, whoopee, eye_roller, runiu, amandi, kremówki, T. i Bereśki (kolejność jest przypadkowa:))

PS Cały fragment pisałam przy pewnej piosence, która dzisiaj wyjątkowo wpadła mi w ucho

[link widoczny dla zalogowanych]

Zapanowała cisza. Słychać było tylko szum silnika, pracę wycieraczek odgarniających strugi deszczu z przedniej szyby i dreszcz, który przeszywał od czasu do czasu zmarznięta Cuddy. Ten właśnie dreszcz sprawiał, że House z coraz większym rozbawieniem patrzył na kobietę. By nie wybuchnąć śmiechem sięgnął do włącznika radia chcąc, by muzyka choć odrobinę zagłuszyła tę ‘zabawną’ sytuację. Los chciał, że w tę pochmurną deszczową noc z głośników zaczęły płynąć delikatne gitarowe nuty. Red Hot Chili Peppers, rozpoznał bez wahania. Zespół ponadczasowy, tak jak teksty ich piosenek. Mógł słuchać ich bez przerwy coraz to bardziej zagłębiając się w słowa i odnajdując w nich znowu, ciągle inny, zaskakujący sens.
Take me all the way, yeah… usłyszeli wyrwane z kontekstu i jakby niechcący jednocześnie spojrzeli na siebie. Ich wzrok zamiast uciec szybko w zupełnie przeciwną stronę, złączył się w jedno. Nie wiedzieli po co, nie wiedzieli dlaczego. Po prostu.

Z ‘otępienia’ wyrwał ich nagle ryk klaksonu ciężarówki jadącej niewiadomo dlaczego wprost na nich. Cholera! Przecież to oni jechali na nią! W ciągu jednej setnej sekundy całe życie stanęło im przed oczami. Wszystko, co dobre, co złe. To, z czego byli zadowoleni i to, co kompletnie spie****li. Strach? Przerażenie? Każde z tych uczuć mieszało się ze sobą tworząc mieszankę, którą narkoman mógłby nazwać Złotym Strzałem.

Ktoś nagle szarpnął mocno kierownicę. Dało się słyszeć przejmujący pisk opon na mokrym od deszczu asfalcie. W jednej chwili skręcili przed ogromną cysterną wracając na swój pas ruchu. Ciężarówka gdzieś znikła, a na drodze zrobiło się całkiem pusto. Dłonie Cuddy drżały teraz nie tylko z zimna. Nie chciała jednak, by House to zauważył, bała się nawet na niego spojrzeć. Czyżby miała zamiar zachowywać się tak, jakby przed momentem nic strasznego się nie wydarzyło? Tak, to była jej strategia. Niestety, a może na szczęście, tylko jej:
- Zwariowałaś? Chcesz nas zabić? Ty to ty, ale ja! Wiesz jaka to byłaby strata dla świata? – wykrzyknął – więcej nie wsiądę z tobą do samochodu – dodał głosem obrażonej starszej pani. Chciał rozluźnić jakoś całą sytuację, mimo, że sam prawie umarł ze strachu. Znalazła się w nim jednak jakaś odważna część Grega House’a, która dała radę twardą ręką zmienić bieg wszystkich wydarzeń.

Po niedługim czasie oboje ochłonęli i znaleźli się pod mieszkaniem diagnosty. Wyskoczyli z samochodu jak poparzeni, by nie zmoknąć jeszcze bardziej (o ile w ogóle dało się jeszcze bardziej) i szybko weszli do mieszkania. Nie zaskoczył jej bałagan i nieporządek. Ba, zdziwiłaby się gdyby w środku było czysto i schludnie. Widać było, że brakuje tu kobiecej ręki. House był chyba osobą, której nawet to w nie pomogłoby w utrzymaniu ładu. Nagle Cuddy stanęła jak wryta:
- Stacy mieszka jeszcze u ciebie? – zadała szeptem pytanie
- Nie, ale w szafie ukrywam czterech terrorystów i krokodyla – powiedział charakterystycznie poruszając brwiami.
Administratorce odrobinę ulżyło, w końcu jeśli, Stacy z nim nie mieszka to… Rozejrzała się po mieszkaniu szukając wzrokiem niebieskiej teczki. Niestety natrafiła tylko na wielkie mokre ślady. Fakt, była przemoczona do suchej nitki. Zdjęła płaszcz i ruszyła w kierunku łazienki by znaleźć jakiś suchy ręcznik i odrobinę osuszyć nim mokre włosy.
- Halo? – zablokował jej ręką drzwi do łazienki – czy ty przypadkiem nie miałaś tylko wziąć jakiejś teczki? – zapytał gładząc się ceremonialnie po brodzie jak filozof
- Czy ty przypadkiem nie powinieneś najpierw odszukać jej wśród tego bałaganu? – odparła jak zwykle odpierając jego ataki. Nauczyła się tego już doskonale i nie zamierzała pozostawać mu dłużna w ciętych zaczepkach i komentarzach.

Każdy z nas wie, że jeśli chcemy okazać wyższość nad ‘przeciwnikiem’ lub cos na nim wymusić, patrzymy mu głęboko w oczy. Cuddy jako doświadczona kierowniczka jednego z najlepiej prosperujących szpitali w kraju potrafiła załatwić tym każdą, nawet najtrudniejszą sprawę. Ilekroć jednak miała zamiar zastosować to na Housie, jego niebieskie oczy szybko wybijały jej z głowy ten pomysł. Była tak słaba czy bała się, że może w nich odczytać cos, czego by nie chciała? A może po prostu nie miała ochoty patrzeć na oczy kogoś, kto bez przerwy zasypuje ją ciętymi komentarzami i nie pozwala spokojnie pracować? Chwila! Po co w ogóle te wszystkie pytania? Miała wziąć tylko jakąś teczkę i tyle.

Patrzyli na siebie przez chwilę. Zaraz zaraz. Patrzyli! Czyli jednak udało jej się. Uśmiechnęła się promiennie, może do niego, może do siebie.
- Cuddy, jakoś dziwnie ‘świecą’ ci się oczy. Pamiętaj, mnie podstępem nie weźmiesz – powiedział zasłaniając rękami swoje ciało
- Stacy jednak się udało – odparła nie przerywając kontaktu wzrokowego. Na jego twarzy również zagościł mały uśmiech
- Tu cię bo… - nie dokończył. Cuddy zamknęła mu usta pocałunkiem. Był tak nagły i zachłanny, a jednocześnie delikatny i taki romantyczny. House pierwszy raz nie miał pojęcia, co zrobić. Z opresji wyrwał go dźwięk telefonu, telefonu Cuddy. Ostrożnie włożył rękę do jej torebki, by po chwili zobaczyć na wyświetlaczu nazwisko swojego przyjaciela. Łagodnie oderwał się od jej ust:
- Wilson dzwoni, może to coś ważnego? – sam nie wierzył w to, co mówi. Słowa zupełnie nie w jego stylu
- Ty jesteś ważniejszy – wyszeptała.

Spojrzeli sobie głęboko w oczy. Dystans między ich ustami szybko malał, a jej komórka znalazła się gdzieś daleko na podłodze. Delikatne muśnięcia warg zmieniły się nagle w zachłanne pocałunki. Tracili kontrolę nad własnymi ciałami kierując się teraz tylko pożądaniem i potrzebą bliskości. Żadne z nich nie zdawało sobie sprawy z tego, jak drugie od dawna bardzo tego pragnęło. Jego dłonie krążyły po jej ciele chcąc nacieszyć się jej aksamitną skórą. Mokra czarna koszulka z dużym dekoltem w mgnieniu oka znalazła się na kanapie, a kłopotliwe zazwyczaj zapięcie stanika teraz jakby stanęło po stronie mężczyzny ukazując to, co tygryski lubią najbardziej

. Jego usta powędrowały w dół by zbadać dogłębnie każdy zakamarek szyi, na którą opadały niesforne mokre nadal loki. Nie szukał pozwolenia, ani zachęty, przecież to ona wszystko zainicjowała. Sam jej dotyk, rozpinanie guzików koszuli czy też tarmoszenie jego włosów doprowadzał go do… do czegos, czego nie potrafił opisać. Dziwne, że facetowi takiemu jak on na widok półnagiej szefowej do głowy przychodziły tylko trzy słowa:
- Jesteś taka piękna

Niesieni gorącym uczuciem znaleźli się w sypialni. Cuddy pchnęła go lekko, by upadł na łóżko. Mężczyzna pociągnął ją jednak za sobą zmieniając jej położenie tak, aby to on leżał na niej
- O nie! Ty prowadziłaś samochód

TO BE CONTINUED

Bereśka

Bardzo dziękuję za dedykację

Co mogę napisać? oczywiście bardzo mi się podobało

zaczyna się robić coraz ciekawiej

Tylko mam mały problem... JA CHCĘ WIĘCEJ!!!!!!!!!!!!

Pozdrawiam

i weny życzę

eye_roller

po pierwsze- dziękuję za dedykację

po drugie - buhahahaa! nie ma to jak mała walka. nawet w takich momentach jak ten

sasasasa- aż dziw że nie poprzewiercali się wzrokiem

tak się na siebie intensywnie wpatrywali

miodzio
ale od 18? eee- najwyżej od 16

Izabella

czy teraz będzie to co Tygryski lubią najbardziej, czy nagle pojawi się Stacy?

minnie

Świetne!
"To co tygryski lubią najbardziej...." mnie to powalio

ale Stacy nie przyjdze prawda?? Powiedz, że prawda

*prosi na kolanach*
Czekam na więcej i wena życzę

LicenceToKill

Heh... Może rzeczywiście trochę przesadziłam z tym ograniczeniem wiekowym, ale wielu jest ludzi i wiele jest opinii na ten temat, dlatego wolałam żeby było 'bezpieczniej'

jeanne

Wercia214

Na usta narzuca mi się tylko jedno słowa.... CUDO !!

Czekam na więcej !! I dużooo Wena życzę

Schevo

runiu

Wielkie dzięki za dedykację.

Fragment świetny. Na początku trochę się przestraszyłam, że coś im się stanie, ale na szczęście nie. Później już było tak jak być powinno, taka mała próba sił. Oczywiście zdanie z tygryskami też mnie rozbroiło.

Nie mogę się doczekać co teraz wymyślisz.
Pozdrawiam.

amandi

Dedication for Shevo, whoopee, eye_roller, runiu, amandi, kremówki, T. i Bereśki

Moja biedna, wyściskana poduszka... *patrzy na nią ze współczuciem i znów ściska

*, dziękuję

Z ‘otępienia’ wyrwał ich nagle ryk klaksonu ciężarówki jadącej niewiadomo dlaczego wprost na nich. Cholera! Przecież to oni jechali na nią! W ciągu jednej setnej sekundy całe życie stanęło im przed oczami.

O ja cię kręcę, Cuddy mogłaby sie patrzeć na drogę zamiast na House'a, bo mi serce stanęło

Ktoś nagle szarpnął mocno kierownicę. Dało się słyszeć przejmujący pisk opon na mokrym od deszczu asfalcie. W jednej chwili skręcili przed ogromną cysterną wracając na swój pas ruchu.

Yeah, mój przystojny, dzielny, zimnokrwisty

, cudowny House...

serce znów ruszyło do pracy, tyle, że w przyspieszonym tempie

- Zwariowałaś? Chcesz nas zabić? Ty to ty, ale ja! Wiesz jaka to byłaby strata dla świata? – wykrzyknął – więcej nie wsiądę z tobą do samochodu – dodał głosem obrażonej starszej pani. Chciał rozluźnić jakoś całą sytuację, mimo, że sam prawie umarł ze strachu. Znalazła się w nim jednak jakaś odważna część Grega House’a, która dała radę twardą ręką zmienić bieg wszystkich wydarzeń.

A tu już padłam ze śmiechu

. Straszna strata

, wszyscy prezydenci i królowie przyjechaliby na jego pogrzeb

(ja też

), oczywiście z wskrzeszającym eliksirem

- Ty jesteś ważniejszy – wyszeptała.

Spojrzeli sobie głęboko w oczy. Dystans między ich ustami szybko malał, a jej komórka znalazła się gdzieś daleko na podłodze. Delikatne muśnięcia warg zmieniły się nagle w zachłanne pocałunki. Tracili kontrolę nad własnymi ciałami kierując się teraz tylko pożądaniem i potrzebą bliskości. Żadne z nich nie zdawało sobie sprawy z tego, jak drugie od dawna bardzo tego pragnęło. Jego dłonie krążyły po jej ciele chcąc nacieszyć się jej aksamitną skórą.

Niesieni gorącym uczuciem znaleźli się w sypialni. Cuddy pchnęła go lekko, by upadł na łóżko. Mężczyzna pociągnął ją jednak za sobą zmieniając jej położenie tak, aby to on leżał na niej
- O nie! Ty prowadziłaś samochód

To...to...jest takie piękne! I romantyczne! I...ja czekałam na coś takiego, buziaki dla ciebie za to

... no.. tylko, jesli pojawi tam się Stacy, albo Wilson, to ja też - tyle, że z granatami dla nich gratisowo do kopniaka za drzwi

. Niech nikt nie przeszkadza im...

Cave

spodziewalam sie bardziej pikantnych szczegołow xD
czekam na wiecej

martusia14

to było super
czekam na więcej

LicenceToKill

Bereśko Czyżby uzależnienie od tego fika??

eye_roller Hmmm.. Mogłam dodać kilka pikantniejszych szczegółów, które tamtego wieczoru chodziły WENowi po głowie, ale... Właśnie, dlaczego nic takiego nie napisałam?

Izabello A tego zdradzić na razie nie mogę

minnie Uwielbiam trzymać Was w niepewności i dlatego nic nie powiem

jeanne Ja już wyobraziłam sobie jej minę i serio - była naprawdę warta zobaczenia

Werciu214 Dziękuję

Shevo Mnie tez strasznie kręci zawsze takie ograniczenie wiekowe przy czytaniu fików

I niech Cię prześladuje, nawet dłużej niż 1 dzień

runiu Co ja takiego teraz wymyślę? Hmm... Chyba będę pisać tak jak zawsze

amandi Żal mi Twojej poduszki

'Yeah, mój przystojny, dzielny, zimnokrwisty'
House jako superbohater? Czemu nie

Wyobrażam go sobie w obcisłym kombinezonie z różową peleryną

Piękne? Bo ja wiem... Ale skoro Ty tak mówisz

Dziękuję

alusiu_ Niestety, chwila zawahania wczoraj i nici z takich szczegółów

martusiu14 Dziękuję

Jestem strasznie ciekawa czy 14 w Twoim nicku to Twoj prawdziwy wiek :>

Dziękujecie mi za każdy fragment, który napiszę, a przecież to ja powinnam dziękować Wam. Gdyby nie Wy, tego fika na 100% by nie było. Zaczęłam pisać specjalnie dla Was

Jeszcze raz dziękuję

amandi

I wszyscy sobie nawzajem dziękują

. O nieee! Wizja House'a w lateksowym kostiumie Supermana będzie mnie teraz prześladować!!

dlaczego z różową

? Widzisz, ja wiem co mówię, jak piękne to piękne

LicenceToKill

Dlaczego różową? Bo ten kolor zupełnie według mnie do niego nie pasuje? Bo kiedy wyobrażę go sobie właśnie z taką pelerynką do oczu cisną mi się łzy ze śmiechu? Bo to dodaje pewnego komizmu całej sytuacji?
Nie mam zielonego pojęcia, pewnie Ty masz teraz więcej zielonego niż ja bladego

amandi

Nioo, teraz to ja się czuję jak w zagubiona w labiryncie, ew. na Wyspie, tyle, że bez nici i jakiegokolwiek kompasu

. House na różowo, biorący udział w wielkiej bitwie na torty i z właśnie takim czymś na buzi - kurczę, bo jeszcze mi się to dziś przyśni

. Już mi sie wczoraj snił, że jechaliśmy pociągiem i jakiś potwór nas atakował, to teraz on znowu będzie mnie ratował, tyle, że z pelerynką i *płacze ze śmiechu, nie mogąc przestać*

LicenceToKill

OMG! amandi, jakie Ty masz sny!!!

martusia14

nie 14 w moim nicku to nie jest mój wiek jak oto chodzi

LicenceToKill

Aha:P Sorry za to pytanie martusiu14 ale ten numer w jakiś sposób jest mi 'bliski' (urodziłam się 14;))

Bereśka

Tak myślę że się uzależniłam

jednak wcale mnie to nie dziwi bo Twój fik jest CUDNY!!!

No więc kiedy będzie więcej?

Pozdrawiam

i weny życzę

martusia14

ja tez się urodziłam 14 więc dlatego mam tą liczbę w nicku ;>
a tak po za tym kiedy będzie kolejna część ?

LicenceToKill

Niestety nic jeszcze nie napisałam i chyba na nic się na razie nie zanosi

minnie

Ja też jestem z 14

No i z niecierpliwością czekam na więcej