Midnight is where the day begins [Hilson, Huddy]

Bruno

ty sadystko

evay

no dobra, ostatni rozdział przez finałem ;]
Czas na Cuddy!

Big Girls are Best!

Cuddy odwróciła się powoli i spojrzała w oczy Zielonookiej. Westchnęła cicho i uśmiechnęła się przez łzy. Widząc to, dziewczyna odwzajemniła uśmiech i podeszła bliżej. Kobiety padły sobie w ramiona, ignorując pielęgniarki, które wystawiały głowy z sal.

Zielonooka lekko poklepała Cuddy po plecach, a ta przytuliła się jeszcze mocniej i załkała, wdychając orzeźwiający zapach włosów dziewczyny.

Lisa powoli zbierała się w sobie, aż w końcu stanęła wyprostowana, patrząc w wyraźne zielone oczy.

-Udało się? – spytała w końcu, ocierając łzy z twarzy.

Zielonooka przygryzła wargę, zastanawiając się nad odpowiedzą. Cuddy jęknęła w duchu. Chciała, by wszystko się udało, by najważniejszy mężczyzna w jej życiu był szczęśliwy. Ale wciąż czuła, że jest niewolnicą tego uczucia, że chce, aby Zielonooka zaprzeczyła, powiedziała, że nie, że Lisa ma jeszcze szansę. Ale wiedziała, że tak się nie stanie.

-Nie wiem – odpowiedziała szczerze – naprawdę nie wiem. Była tu Cameron i…
-Da sobie radę – przerwała jej Cuddy – udało się?

Drżała lekko, czekając na odpowiedź. Starała się wszystko zrozumieć. Tak, nie masz już szans, idź do swojego gabinetu, poświęć się dla szpitala, po raz kolejny i zaakceptuj to, że sama dokonałaś tego wyboru i zawsze będziesz sama.

-Wiesz, że nigdy nie będziesz sama – powiedziała ostro Zielonooka.

Cuddy wytrzeszczyła oczy, zastanawiając się, jak ona to robi. Po chwili uświadomiła sobie: no tak, psycholog, przecież zna się na ludziach, pomyślała, a sygnały, które ostatnio wysyłam są oczywiste…

-Udało się – odpowiedziała w końcu – ale nie mam pojęcia, gdzie podział się Wilson.
-Taaak – powiedziała łamiącym głosem Cuddy – pewnie szukają się nawzajem i wciąż się mijają…

Zielonooka z troską w oczach podeszła bliżej i znów przytuliła Cuddy, ale ta nagle zapragnęła być sama. Takie jej przeznaczenie. Już za późno, pomyślała.

-Daj znać, gdybyś coś wiedziała – wymamrotała Lisa, nie patrząc w jej zielone oczy.

Odwróciła się w stronę windy i zaśmiała się. Kto by pomyślał, że House nagle… Poczuła delikatną dłoń Zielonookiej w swojej. Spojrzała na nią zaskoczona.

-Nie możesz być teraz sama.

Kiwnęła głową, poddając się bez walki.

Gatha

biedna Cuddy

z niecierpliwoscią czekam na finał... ale mam obawy, że w tym finale jeszcze namieszasz...

no, okaże się czy słuszne jak przeczytam

Richie117

Miał być House z Cuddy i Wilson z Zielonooką, a jest tak widać...

How nice

ofwca

a Cuddy znowu płacze

ale się płaczliwa w tym fiku zrobiła

pozostaje mi tylko czekać na finał (mam nadzieję, że niedługo)

martuusia

świetne

zachodzę w głowę co tu jeszcze może się stać emocjonalnie niespodziewanego. kiedy finał?

evay

w poniedzialek final ;pp
Gatha, nie namieszam ;]
no Richie, co, Ty narzekasz? ;D
o Tyyyy
w takim razie zmienie finał i będzie House z Zielonooką wciąż, a Wilson będzie cierpiał i nie będzie czekoladowych komplementów, o!

;pp

Richie117

evay

mwhahaha

no, to czekajcie sobie ludzie, a Ty nie zdradzaj swoimi postami, że aż tak cieszy Cię zakończenie ;D
hmmm a tak w ogóle to mam ochotę na czekoladę Dove, pyyyyycha *_*

bym Ci dala pochwale za ta pomoc z komplementem, ale niestety nie mozna chwalic wiadomosci prywatnych

teraz muszę pomyslec, o czym pisac cos nowego...

eye_roller

o ZONK za ZONKIEM kobieto. ale już nic nie mówie tylko siedzę cicho i czekam na finał. i żeby wszyscy byli mi happy!

Narenika

House nie może zostać z Zielonooką. Ona jest tylko katalizatorem. Aktualnie robi za chusteczkę do nosa dla Cuddy.. a pewnie i coś więcej..

Co znaczy, że Cam da sobie radę? Jestem generalnie zdania, że Cam da sobie radę ze wszystkim, jest moim Super Hero hehe ale jestem ciekawa, do czego piła Cuddle Bear

Finału spodziewam się już tylko jednego *wzdycha* ale i tak nie mogę się doczekać

evay

były dwa znaczenia: że House da sobie radę, a jego uczucie do Wilsona jest zbyt silne, by teraz zrezygnował, a drugie, że Cameron już raz przechodziła przez taką sytuację, gdy była zakochana w Hałsie i da sobie radę, teraz po prostu chce się wypłakać po zerwaniu.
zakończenie wątku Cuddy i Zielonookiej jest otwarte, już o tym nie będzie, żebyście sobie sami mogli dopowiedzieć co tam się stało ;pp

Richie117

Lolok

finał=>poniedziałek=>dziś

jak się cieszę że to już dzisiaj!! evay, wiesz że podoba mi się ten fik więc już nic nie będę na ten temat pisać, żeby zbyt cukierkowo nie było

Bruno

Maj gad

czekam na końcówkę

evay

no dobra ;]
wprawdzie mialo byc poznym wieczorem, ale jestem ciekawa Waszych komentarzy
szkoda mi, ze tak szybko sie skonczylo, ale troche sie 'podszkolilam' i moze nastepne fiki beda jeszcze lepsze ;]

wielkie dzieki za wszystkich na przychylne komentarze, były BARDZO BARDZO BARDZO motywujące ;* ;* ;*

Finał i PRZEDE WSZYSTKIM epilog z dedykacją dla Richie ;]

Come on baby light my fire

Wchodził po schodach, najszybciej jak się da, łykając kolejną tabletkę. Poczuł dziwny zapach, a gdy spojrzał pod nogi zobaczył, że dywan na schodach i korytarzu jest wilgotny. Przeszedł koło drzwi Wilsona, ale to tu kończył się cały ten bałagan. Pełen złych obaw darował sobie grzeczne pukanie i zdania typu „cześć kochany przyjacielu, zejdź z tego parapetu, to się z tobą prześpię” i nacisnął klamkę. Po raz kolejny tego dnia drzwi nie ustępowały. Greg grzebał przez chwilę w kieszeni pełnej Vicodinu, kostek gitarowych i zaskórniaków. W końcu znalazł klucze i zastanawiał się, który pasował do mieszkania Wilsona. Prawie nigdy go nie używał, James wolał przychodzić do domu House’a niż siedzieć w wynajmowanym pokoju hotelowym, w którym mieszkał już od paru miesięcy.

W końcu znalazł odpowiedni klucz i wsunął go do zamka. Otworzył powoli drzwi, modląc się w duchu, by nie zobaczyć Wilsona na podłodze z przeciętymi żyłami czy wiszącego na karniszu. Teraz wiesz, co on czuje, pomyślał przechodząc przez pokój.

Zatrzymał się, gdy jego wzrok padł na zdjęcie oprawione w ramkę. Pochylił się i wziął je do ręki. Uśmiechnął się lekko, gdy zobaczył siebie i Wilsona. Oczywiście mina Grega była ponura – nienawidził zdjęć, ale Wilson obchodził wtedy urodziny i powiedział, że taki właśnie chce prezent urodzinowy – zdjęcie z Housem. Greg odłożył ostrożnie ramkę i spojrzał na twarz Wilsona, który uśmiechnięty obejmuje House’a ramieniem. Pamięta doskonale ten dzień. Zazwyczaj udają, że nie pamiętają o swoich urodzinach. W ich wieku to już nie jest dobry powód do radości. Starzy, samotni, niespełnieni. W końcu kończyli dzień w mieszkaniu House’a, pijąc do upadłego i oglądając pornosy lub mecze. Cokolwiek.

Uśmiechnął się miękko, czując przyjemne ciepło w okolicy serca, gdy pomyślał o tym, jak bardzo mu zależy na Wilsonie.

-Dobrze się bawisz?

Odwrócił się szybko i spojrzał na Jamesa.
Wilson stał w drzwiach łazienki. Był kompletnie nagi, jeśli nie licząc białego ręcznika, którym obwiązał się w pasie. Miał mokre włosy, a krople wody zsuwały się powoli po jego klatce piersiowej i ginęły w puchowym ręczniku.

O Boże, jęknął w duchu zrozpaczony House, czując ból w klatce piersiowej.

Chociaż podjął decyzję bez żadnego oporu wciąż był zdziwiony swoją reakcją. Czuł podniecenie, jakiego nie zaznał nigdy w życiu, nawet ze Stacy. Zrozumiał, że zawsze tego pragnął i potrzebował.

Stał bez ruchu, modląc się, aby jego ciało nie wymknęło się spod kontroli i żałował, że nie ma z nim Zielonookiej, która szeptałaby mu do ucha instrukcje.

-House? – przypomniał o sobie Wilson.

Greg mógł sobie tylko wyobrażać, jak czuje się jego przyjaciel. Podniecony i równocześnie zażenowany, bo House wpatruje się w niego, nie potrafiąc wydusić słowa, i zaskoczony, bo co tu się, do cholery, dzieje?

Szybko podjął decyzję. Nic nie powie. I tak nie wie, jakie słowa są odpowiednie w takiej sytuacji, po co niepotrzebnie wszystko niszczyć…

Wyobraził sobie, jak podle by się poczuł, gdyby wyraził swe uczucia do Wilsona, a tu nagle z łazienki wyszłaby jakaś gorąca laska i pocałowałaby Jamesa. I zachwiał się, gdy zorientował się, że właśnie taką sytuację musiał obserwować jego przyjaciel.

Nie zamierzał mu tego nigdy mówić, ale podjął decyzję, myśląc o tym, że Cuddy łatwo mogłaby go zranić, a Wilson prędzej skoczy z mostu niż popełni błąd i wbije mu nóż w plecy.

Czując, że nogi ma jak z waty, chwycił mocniej laskę i podszedł bliżej.

Jęknął cicho, gdy uświadomił sobie, jak blisko jest jego cel. Lustrował wzrokiem klatkę piersiową Jamesa, zobaczył każdą kropelkę wody. W końcu zrobił krok do przodu, patrząc prosto w oczy Wilsona.

- Jimmy, twoje oczy mają taki sam kolor, jak czekolada Dove* - szepnął.
-A twoje są koloru kamikadze light – odpowiedział Wilson z uśmiechem.

KUNIEC! (wiem, że krótki finał, ale nie chciałam na siłę tego ciągnąć)

*Wilson, your eyes are the same color as that commercial for Dove chocolate - dzięki dla Richie za przytoczenie komplementu i pomoc w tłumaczeniu ;]

EPILOG
Take me higher!

Greg House, największy odkrywca wszystkich sfer erotogennych rozmieszczonych na ciele Jamesa Wilsona.

Opuszkami palców wodził po ciele Jimmy’ego aż w końcu dotarł do ręcznika.

Pozbądź się go, pozbądź, pomyślał Wilson, wbijając paznokcie w poduszki, na których leżał.

Greg wodził dłońmi po bladej skórze Jamesa, patrząc na nią zafascynowany.

Wilson zamknął oczy i pozwolił House’owi zrobić, co tylko zechciał.

-Greg? – odezwał się nagle.

House podniósł głowę, a Wilson zauważył, jak błyszczą jego niebieskie oczy.

-Jeśli… - zawahał się – jeśli coś się nie uda… ja nie chcę zniszczyć naszej przyjaźni.

Greg podźwignął się i pocałował Jamesa w usta.
Wilson zadrżał i oddał pocałunek, myśląc, że to jest niemożliwe. To się nie może dziać…

-Wierz mi, Jimmy, właśnie odkrywamy nowe obszary naszej przyjaźni… - powiedział House i z diabelskim uśmiechem wrócił do swojej przerwanej czynności.

Czując język Grega na swoim podbrzuszu Wilson jęknął i rozpaczliwie złapał się krawędzi łóżka.

-Nie przestawaj – wydyszał, gdy Greg znów podniósł głowę.
-Pakuj się, Jimmy, jedziemy do domu.

lisa

ogolnie fik bardzo ciekawy i absorbujący (a mądrościa pojade;) ) trzymal w napięciu do końca! tylko zakończenie nie dla mnie, ja tam jestem zapalona hudzinką

ale gdybym była bardziej obiektywna to napisałabym że swietne no i ten Wilson w ręczniku, a tekst o oczach wymiata

szkoda że to juz koniec, musisz napisac cos nowego

Bruno

Matko cudowneeeee

kocham Cie evay za tego fika

Narenika

To koniec. Evay.. zrobiłaś ze mnie Hilsonkę.. włoski na karku mi się zjeżyły od sceny erotycznej między dwoma facetami, aaaa!!! nic już nie będzie takie samo..
Dwukwiat może Cię adoptować, jesteś Zło Zła..

Richie117

OMG, OMG, OMG...

Zamurowało mnie. Dosłownie

Dzika radość gości w moim sercu

Dziękuję za dedykację

"Pomaganie" przy tym fiku to była czysta przyjemność

Polecam się na przyszłość

(aż się boję, co ze mną będzie, jeśli następny fik będzie jeszcze lepszy :wink: )

Ahhhhhhhhhhhhhh... *cieszy się jak wariatka*

EDIT: właśnie zobaczyłam wpis Nareniki... evay - dzięki Tobie i Twojemu fikowi mamy kolejną Hilsonkę :!:
Teraz moja rodość nie ma granic

evay

aaaaaaaaaa! mamy Hilsonkę!
brawo Narenika!
dzięki, ludzie ;]

Bruno

kolejna Hilsonka! evay kocham Cię jeszcze mocniej

martuusia

super wspaniałe, super wspaniałe, super wspaniałe x 1000 ..... świetne zakończenie, strach House'a o Wilsona, opis ich uczuć i nawet bez Zielonookiej było zaskakująco

brawoooo !

ofwca

no dobra przyznam się szczerze, że liczyłam choć na malutkie huddzinkowe zakończnie ale co tam

i tak mi się podoba

nawet jezeli nie założyli taj komuny , nawet jeżeli Cuddy nadal płacze w gabinecie w ramionach Zielonookiej (?) fik wyszedł ŚWIETNIE i zaskakująco, chyba nikt do końca nie mógł być pewny, w którym kierunku to pójdzie

SUPEEEEEERRRR

motylek

dopiero tera odkryłam go i jestem zachwycona , aż z wrażenia nie wiem co jescze napisać. Cudowne i boskie .Opis uczuć Wilsona , jego cierpienie aż się prawie popłakałam . gratuluje za za napisanie znakomitego ficka