Misja Australia

Lolok

PART SEVEN

Cameron zadzwoniła do fachowca, który za łapówkę zgodził się przyjść już niedługo. Pojechali do mieszkania Chase’a po rzeczy Cameron. Potem Chase odprowadził Ally do domu, a tam czekał na nią fachowiec.
Szybko uporał się z wymianą zamka u drzwi Allison i dorobieniem kluczy.
Cameron zapłaciła mu, a poza tym musiała dać mu sporą łapówkę, za to, że przyszedł tak szybko.

Chase wrócił do siebie i zaczął pakowanie. W końcu wyjazd sami wiecie gdzie już pojutrze. Spakował dwie duże walizki, bo w końcu nie wiadomo na ile tam jadą. Spakował m.in.:
*różowe rajstopy
*niebieskie bokserki
*pelerynkę w grochy [na deszcz i obronę przed wielkimi jadowitymi wężami]
*okulary przeciwsłoneczne
*czarną perukę [gdyby uciekając przez puszczę musiał upodobnić się do tubylczych ludów]

W tym samym czasie Cameron była u siebie i zastanawiała się jak tam opakowanie kawy vel dziecko Foremana. Postanowiła, że do niego zadzwoni.
-Cześć Eric.

-Cam? Wiesz gdzie można kupić śpioszki?

-Nie. Chciałam się zapytać, czy dobrze się czujesz?

-Tiaa.

-No to pa.

Allison Cameron się rozłączyła, ale nadal słyszała Erica. Nacisnęła guzik jeszcze
raz. Nic. Rozmowa z Foremanem nie została przerwana. Wyjęła baterię z telefonu i go wyłączyła, ale to nie podziałało, w telefonie nadal było słychać głos lulającego dziecko Erica Foremana.
-No nie!! Wyłączaj się głupi telefonie!!!!!

Cameron się wnerwiła i postanowiła używać swojego służbowego telefonu.

W tym czasie House był u siebie w domu. Grał na fortepianie smutną melodię. On sam chciał pojechać, ale z jego nogą, przedzieranie się po buszu byłoby niemożliwe. Bardzo chciał tam jechać.

Zadzwonił do Chase’a.

-Robert?

-Cześć.

-Zrobicie dużo zdjęć?

-Jasne, a od kiedy lubisz fotografikę?

-Nie lubię, ale zastanawiam się jak wygląda kraj kangurów.

-Ok., zrobimy kupę zdjęć.

-Ok., dzięki. Cześć.

-Do usłyszenia.

*Madziula*

fajne

lolicita

hehe "to była inna"

, zaczyna mi się podobać

dzio

"Cam? Wiesz gdzie można kupić śpioszki?"

Coraz bardziej mi się podoba.

kremówka

lolok, jesteś mistrzem

przy każdym odcinku umieram ze śmiechu... :smt005

motyw z dzieckiem Foremana, rozjechanym kangurem i czarną peruką po prostu mnie rozwalił... :smt042

Lolok

kremówka

wiem, jakoś tak mi się napisało... więc, lolok jesteś niezaprzeczalnie mistrzynią

i z wielką niecierpliwością czekam na kolejny odcinek misji...

Poziomka

lolok25, Ty wiesz, że nawet jak nie powiem że mi się podoba, to i tak mi się podoba

Cuuuuuuuuuuuuuudo

Kasinka

Przeczytałam wszystko za jednym razem i umarłam!
Lolok Twój styl pisania jest... niepowtarzalny! Nikt nie pisze tak, jak Ty! Genialnie!
skąd bierzesz takie odjechane pomysły?

Lolok

dzio

Zapewne, jak to mawia moja mamuśka, z głowy, czyli z niczego.

Ciąg dalczy, prosimy!

Lolok

Lolok

PART EIGHT

Następnego dnia rano Cameron pojawiła się punktualnie w pracy.
-Caaaaaaaaaaaaaameron!! –Eric Foreman rzucił się na koleżankę z pracy.

-Hej.

-No nie przytulisz mnie? –Eric podszedł do Cam i ją objął.

Cameron niechętnie i lekko poklepała go po placach.
-Witaj.

House wyszedł z gabinetu.

-Cóż to, nie przyszliście razem?

-House, ale to nie jest…

-Tiaa, znam te gadki.

-Ale House, my nie…

-Daruj sobie. Może utykam na nogę, ale ślepy nie jestem.

-Naprawdę nic pomiędzy nami…

-Cameron! Już spokój, uważasz, że jeżeli dasz mi się w to wkręcić, to będziesz mądrzejsza? Nie mówisz to wszystko wbrew sobie, pogrążasz się moja droga.

-Masz ochotę walczyć? –Ally podciągnęła rękawy u bluzki i tupnęła nogami jak zawodnicy Sumo.

-Dzięki, wiesz jakoś z moją nogą, trenowanie sumo nie jest najlepszym
rozwiązaniem.

-Ach tak. Wymiękasz Gregory.

-Że niby ja? I nie mów do mnie Gregory.

-Gregory!

-Przestań już.

-Ok., Gregory.

-Cameron!

-Ok., to był ostatni raz Grego…

-No dokończ to zobaczymy, kto Cię będzie zdrapywał ze ściany.

-Wyluzuj Grego… Greg.

-Więc gdzie twój kochaś?

-On nie jest…

-Ok., więc gdzie twój partner życiowy?

-House!

-No co? –House zrobił głupią minę, jak gdyby nie wiedział o co chodzi.

-Uspokój się, bo, bo…

-Bo co?

-Bo…

-Dalej, czy nasza księżniczka się zacięła?

-Pójdę do Cuddy!

-Och, ranisz moje uczucia!

-Ale House! Ty mówisz coś, na co nie masz dowodów!

-Czyżby?

-Jak to? Przecież ja…

-Cameron jesteś za młoda żeby to zrozumieć. Dorośnij, a pokażę Ci coś, czego nie oglądają małe dziewczynki.

-Idę, bo jak tak dalej pójdzie to się zabiję.

-Dlaczego?

-Bo zmuszasz mnie do samobójstwa.

-Ja?!

-Nie moja teściowa.

-Więc jednak… -House zaśmiał się ironicznie.

-House!

kremówka

-Masz ochotę walczyć? –Ally podciągnęła rękawy u bluzki i tupnęła nogami jak zawodnicy Sumo.

-Dzięki, wiesz jakoś z moją nogą, trenowanie sumo nie jest najlepszym
rozwiązaniem.

umarłam ze śmiechu

-Cameron jesteś za młoda żeby to zrozumieć. Dorośnij, a pokażę Ci coś, czego nie oglądają małe dziewczynki.

umarłam z ciekawości

i w ogóle umarłam z zachwytu

Poziomka

Leżę pod stołem i płaczę ze śmiechu

Jak mi się przyśni Cameron w pozycji "na sumo" to nie wiem jak to się skończy

Czekam na ciąg dalszy

Kasinka

No nie.... Posmarkałam się ze śmiechu..... ale to nie trudne przy katarze i czytaniu tego fika.

Twój umysł jest niesamowity lolok. Jest szuuuuuuper!

Poziomka

Ekhmm... Kiedy ciąg dalszy??? :smt003

Lolok

Nie mam za bardzo dojścia do komputera ostatnio, więc jutro coś spróbuję napisać.

Lolok

Sorki, że tak dawno nie było części, ale zupełnie nie miałam dojścia do komputera.

PART NINE

Chase wbiegł do gabinetu diagnostyki medycznej jakby go goniły wielkie psy, i był tak zdyszany jakby uciekał tak przed nimi przez pół miasta.

-Jestem.

-No widzimy.

-Przepraszam za spóźnienie, ale musiałem załatwić bardzo bardzo ważną sprawę.

-Pierścionek zaręczynowy? –spytał House z miną głupiego siedmiolatka.

-Wyobraź sobie, że nie.

-No, więc cóż to takiego?

-Nieważne.

-No doooooooobrze. Idźcie do laboratorium zrobić testy na metale ciężkie i…. na wszystko.

-Jaki piękny zakres. –powiedziała bardzo zirytowana postępowaniem Grega Cameron.

Chase wraz z Cameron opuścili gabinet House’a dołączając do Erica Foremana który już od godziny robił różne testy.

House podszedł do szafki, na której leżała torba Roberta. Zajrzał do niej, bo był pewien, że Chase coś kupował, dlatego się spóźnił.

W środku były granatowe czapki i dwa bilety.

House analizował wszystko krok po kroku.

To nie są bilety na samolot. I są dwa.

Australia i czapki…? Być może, ale co do tego mają bilety?

Australia i bilety?

Chase i Australia? To się zgadza.

Chase i czapki…dwie czapki? Po co mu aż dwie? Rzadko chodzi w czapkach.

Bilety i Chase? Przecież to ja muszę im zapewnić bilety na podróż.

Nic z tego nie rozumiem.

Starzeję się?

Chase mnie przechytrzył…

madziax

hehe. Genialne! szybko szybko następna część!!

Masaż Cameron:
-Dzięki. To było wspaniałe.

-Wiem. Bo to ja.

i rozmowa w part eight
-Idę, bo jak tak dalej pójdzie to się zabiję.

-Dlaczego?

-Bo zmuszasz mnie do samobójstwa.

-Ja?!

-Nie moja teściowa.

-Więc jednak… -House zaśmiał się ironicznie.

-House!
:smt007

Poziomka

Szkoda, że taki króciutki kawałek. Ojejujejujeju! Ja chcę więcej. :smt003

Kasinka

W imieniu swoim i pewnej osóbki ;P
Pytam się: Kiedy dalszy ciąg? :smt003

Bo są tu ludzie, którzy się zakochali w tym fiku... :smt002 :smt005 :smt016

Poziomka

Podpinam się pod pytanie o ciąg dalszy. :smt003
Nudzi mi się strasznie co powoduje, że jestem jeszcze bardziej niecierpliwa. :smt002
Błagam o kolejną część!!! :smt003

Lolok

Już piszę. Jak coś to mnie proszę rzucać we mnie kamieniami. Już. leniwa bardzo jestem ;p Piszę.

Lolok

sorki że tak mało. pisanie w toku.
Przepraszam że tak późno.

PART TEN[1/2]

-Chase mogę Cię na chwilę prosić? –zapytał House jasnowłosego Australijczyka.

-No, już kończę, czy to nie może poczekać?

-Nie. –odparł stanowczo i jak najbardziej poważnym głosem House.

-To już idę. –powiedział przestraszony powagą sytuacji blondyn.

Oby dwaj panowie wyszli z laboratorium.

-Więc, o co chodzi?

-Znalazłem, znaczy nie znalazłem tylko zauważyłem jak w…znaczy obok twej torby
leżą dwa bilety i dwie granatowe czapki.

-I, co z tego?

-No po prostu jestem ciekawy, po co Ci to.

-Nie mogę już mieć czapki i biletu?

-Dwóch czapek i dwóch biletów. –poprawił go House.

-I, co to za różnica? Może chcę mieć dwie czapki i bilety? Nie mogę mieć trochę
prywatności? Czy wszystko, co robię musi być poddawane twojej analizie?

-Tak.

-To może sam polecisz na tę swoją misję?

-Opanuj się. Spokojnie. Chciałem się dowiedzieć, po co Ci ta głupia czapka!

-Czapki. –odparł Chase

-Nie łap mnie za słówka!

-A za to ty mnie możesz?

-Odpowiedz mi na jedno proste pytanie: PO, CO CI TE CZAPKI I BILETY?!

-Niespodzianka. –powiedział radosnym głosem Chase i poszedł kontynuować
badania w laboratorium. Był dumny z siebie, że to House coś od niego chce, a nie
on musi prosić o coś House’a.

Uśmiechnięty wszedł do pomieszczenia, w którym siedzieli Foreman i Cameron.