Czary - mary [NZ/P]

mazeltov

nawet bedac czarodziejm musi sie spoznic i jeszce biednego wilsonka na zla droge sprowadza i w dodatku z rana zimna woda oblewa alez tego Housa brutal

Agusss

Jeah! xD
Świetnie, świetnie^^
Uwielbiam normalnie tego ficka

Ten urok ma w sobie^^

Ale ja wciąż chce Lupina

czarodziejka

Gdy nagle co?! Ja Ci oficjalnie zabraniam przerywać w takich momentach! ;D
Ale takak długość jest świetna.

Boska, cudowna część!

Coraz bardziej mi się podoba. ; )
Więcej, więcej, więcej!

Wena i czasu.

Pozdrawiam cieplutko

baby

Dla jakiejstam, neko.md, liska i Bis

Zbiegali właśnie po schodach, gdy nagle ze ścian wydobył się przeraźliwy trzask, a potem męski głos:

- House! Wilson! Na lekcję!

- Aaaa! - wrzasnął Jimmy.

- Nie piszcz jak baba. - House uderzył go w ramię i pociągnął w bok, gdyż właśnie dotarli na trzecie piętro. Wpadli do klasy i posłusznie zajęli dwa wolne miejsca. House'owi akurat trafiło się to za Cuddy.

- Witam spóźnialskich - zaczął pan Brock.

- Widzę, że usłyszeliście mój komunikat? - Chłopcy niepewnie kiwnęli głowami. - Świetnie! - klasnął w dłonie.

- Tak więc przejdźmy do lekcji. Dzisiaj będziemy rozmawiać o chochlikach. Czy ktoś wie o nich cokolwiek?

Ręka Jamesa wystrzeliła w górę.

- Tak panie... Wilson?

- Chochliki to...

- Psst.

- Psst!

- Cuddy! - syknął House.

- Co? - Odwróciła się do niego przodem.

- Bardzo dobrze, pięć punktów dla Gryffindoru.

- Czy jest coś czym chciałaby się z nami podzielić panno Cuddy?

Cuddy automatycznie się odwróciła.

- Nie nic. Przepraszam, panie profesorze.

Pan Brock spojrzał na zegarek i westchnął:

- No, pan Wilson tak mnie zagadał, że zostało nam tylko pięć minut lekcji, więc waszym zadaniem będzie napisać referat o chochlikach na minimum półtora rolki pergaminu. Do widzenia.

- Do widzenia - odparła klasa, pakując się.

Najdłużej zbierali się House, Wilson i Cuddy.

- Chodźcie. - Brązowowłosa dziewczynka pociągnęła Wilsona za szatę jedną rękę, a House'a za ucho drugą i wyprowadziła ich na korytarz. Poszli do Pokoju Wspólnego, żeby zerknąć na plan, który Lisa i tak znała już na pamięć.

- Wróżbiarstwo?!

James tylko wzruszył ramionami, widząc zdenerwowanie przyjaciela. Zerknął na zegar, wiszący na ścianie.

- Mamy jeszcze godzinę. Może zrobimy zadanie domowe?

- Ok - zgodziła się Cuddy.

Porozbiegali się do sypialni, żeby za chwilę wrócić z pergaminami i piórami rękach. Nagle Lisę olśniło i wybiegła z salonu w stronę Zachodniego Skrzydła.

- A ona dokąd? Mieliśmy pisać wypracowanie.

- Nie wiem.

Usiedli, wzięli pióra do rąk, ale nic nie napisali, gdyż po chwili wróciła Cuddy, niosąc na wyciągniętych rękach książki. W pewnym momencie potknęła się, księgi wylądowały na podłodze, a ona na kolanach House'a.

- Przepraszam. - Spłonęła rumieńcem i zaczęła zbierać książki.

- Nie szkodzi - odparł, uśmiechając się zawadiacko. - Po prostu następnym razem, bierz mniej.

- Skoro jesteś taki mądry to trzeba było samemu wpaść na ten pomysł, poszukać, pójść i przynieść te książki tutaj - warknęła, wręczając mu stosik do rąk.

Nie odszczeknął się, tylko postawił je na stole.

- Szukajcie informacji o chochlikach - poleciła, przysuwając sobie krzesło.

House wziął do ręki jedną księgę i rzucając ją przed siebie na stół, położył na niej twarzą w dół.

- O cholera, kurz! - Zaczął kaszleć.

Lisa i James tylko skręcali się ze śmiechu.

- No i co was tak bawi? - warknął nieco urażony zachowaniem przyjaciół.

- Nic. - Jimmy próbował nieudolnie naśladować krztuszącego się Grega, za co oberwał od Cuddy w bok.

- Ha ha ha… - powiedział Greg bez entuzjazmu i zabrał się za przeszukiwanie ksiąg.

***

Westchnął i wyciągnął się na krześle. Pozostali poszli w jego ślady.

- Nareszcie - powiedział Wilson.

Spojrzał na swoje dwa zwoje pergaminu i uśmiechnął się bardzo z siebie zadowolony. Spojrzał na zegar i spokojnie powiedział:

- No, tym razem przynajmniej się nie spóźnimy. Mamy jeszcze dwadzieścia minut.

- To chodźmy już. Możemy się jeszcze zgubić. - Posłała House'owi rozbawione spojrzenie.

Wyszli przez portret i stanęli na schodach. Schodzili właśnie w dół, gdy te nagle się poruszyły. Wilson wrzasnął i się przewrócił, a Cuddy i House skręcali się ze śmiechu.

- Ha ha, bardzo śmieszne - stwierdził Jimmy z ironią.

Pomogli mu wstać i poszli do Wieży Wschodniej.

- Witam was drodzy uczniowie na lekcjach wróżbiarstwa.

- Dzień dobry pani Marley - odpowiedzieli uczniowie.

House rozejrzał się po pomieszczeniu. Było okrągłe, ściany miały bladoróżowy kolor, a na sosnowej podłodze i oknach leżała fioletowa tkanina.

Z jednej strony stało biurko, a z drugiej okrągłe stoliki i pufy z rażąco fioletowym obiciem.

- Dzisiaj porozmawiamy o kryształowej kuli. Czy ktoś o niej słyszał?

Ręka Jamesa znów wystrzeliła w górę jak z procy.

- Tak, panie Wilson?

- Z kryształowej kuli możemy odczytać to co czeka nas, bądź naszych przyjaciół i bliskich w najbliższej przyszłości.

- Bardzo dobrze, pięć punktów dla Gryffindoru. A może ktoś umie się nią posługiwać?

Cisza, żadnej ręki w górze.

- Dobrze, podejdźcie tutaj. - Wskazała na duży, okrągły stół w centrum pomieszczenia, na którym ustawiła szklaną kulę.

- Aby móc odczytać przyszłość z kryształowej kuli... - House przestał słuchać.

- House. - Poczuł, że ktoś go szturcha. - House! - ból w prawym barku. Znał sprawcę.

- Czego chcesz, Wilson?!

- Przespałeś całe wróżbiarstwo.

- Już koniec tej nudy? - wykrzyknął.

- Cii. - James zakrył mu usta ręką. - Zbieraj się. - dodał, wychodząc z klasy.

Przy drzwiach czekała na nich już Cuddy. Udali się do Pokoju Wspólnego Gryfonów, gdzie House pociągnął Cuddy na kanapę, a nie tak jak zwykle skoczył z rozpędu na fotel.

Wilson przysiadł na pufie i odpowiedział na nieme pytanie Lisy wzruszeniem ramionami. Ona zrobiła to samo i przesunęła się w stronę Grega.

wyjątkowo betowała jakastam, bo nie chciałam przerywać Kice świąt, a Ala akurat sie nawinęła

coolness

rezerwacja

Edit:

Chciałabym zaznaczyć, że betą jestem od siedmiu boleści, więc nie gwarantuję poprawności...

Kocham HP (choć nie uznaję dwóch ostatnich części) i kocham House MD, a połączenie tego i tego, to szczyt moich marzeń, wyjątkowo spełnionych^^

Ja chcę więcej!

Weny

neko.md

że what?! że ja jeszcze nie skomentowałam?!
*neko.md ótesza śe w tfash*
jak mogłam?!
wybaczysz mi, jeżeli padnę na kolana?!
*pada na kolana*
*odkasłuje*
*wstaje*

więc ja ci powiem, że świetnie !
i że ta kanapa się ciekawie zapowiada

baby

jakastam
po first - jeszcze raz dziękuje za betowanie
po second - wiem, że ci się podoba, wiem

neko
nje óteszaj siem po tfaszy! to boli.
fybaczam cji.

i tu muszę zniszczyć twoje nadzieje, kanapa tylko sie ciekawie zapowiada... romans w wieku jedenastu lat?! o co ty mnie posadzasz. ufaszam, że poffinnam siem f tym monecie fochnąć, ale tego nie zrobię

Aleksandra

Nie byłam pierwsza

To przez to, ża tak długo spałam

Oczywiście cudo! :> Nie mogę się doczekać następnej części, pożyczę Ci mojego wena :>

Dziękuję za dedykację ;* ;*

baby

Oló - tego ruszoffego i pószystego czy czerfonego i szeksiasztego?

IloveNelo

No nieee

opuściłam jedną część... jak mogłam?

To jest niesamowite

Mam wrażenie, że to House jest Ronem, Cudddy - Harrym, a Wilson - Hermioną

Pozdrawiam

lisek

Nie myśl, że nie czytam, po prostu nie kometuję, bo aż wstyd się przyznać, ale nie czytałm HP

Jakoś nigdy mnie nie ciągnęło w te klimaty, ale teraz żałuję

Bardzo. Ogólnie fik bardzomi się podoba, nic, że każdą cęść czytam po dwa razy i tak nie wszystko jarzę

ale wiesz co, podoba mi się

i to bardzo. Na pewno będę czytać dalej

Tylko nie licz na jakieś składne komenty

I znów dedykacja

Zawstydzasz mnie

Dziękuję

A końcówka zaciekawia, pisz, pisz, czekam co dalej i uważaj, bo przez ciebie zacznę jeszcze czytać HP

baby

Dla liska, Olóś, óteszacza f tfasz, Nelo, czarodziejki i jakiejstam.

No tym razem obejdzie siem bez bety.

NIE WYTYKAĆ BŁĘDÓW, BO POPADNĘ W KOMLEKSY

Wilson przysiadł na pufie i odpowiedział na nieme pytanie Lisy wzruszeniem ramionami. Ona zrobiła to samo i przesunęła się w stronę Grega, łapiąc go za rękę. House na nią spojrzał, a w jego oczach malowała się… no właśnie, co? Nie można było tego określić. Cuddy momentalnie go puściła, rumieniąc się przy tym, ale on szybko zacisnął dłoń.
Zegar wybił dwudziestą, więc zeszli do Wielkiej Sali na kolację. Było już prawie pusto, jedynie kilku Puchonów, para Krukonek, a przy stole Ślizgonów Tritter i jego koledzy.
- No, no, no. Kogo my tu mamy? House z przyjaciółmi – zaszydził Michael.
- Odczep się – warknął House.
- Uuu. Nie boisz się mnie, co?
Pokręcił energicznie głową.
- A powinieneś – rzucił jeden z jego kumpli i zrobił krok w przód.
Wilson chciał podejść jeszcze bliżej, ale Greg zatrzymał go ręką. Tritter zamachnął się i naglę jego rękę zatrzymał czerwony promień z różdżki pani Frau.
- Tritter, Crack, Wendel! Do dyrektora!
- Jeszcze zobaczymy – syknął i posłał House’owi mściwe spojrzenie.
Ten odwrócił się do niego tyłem i razem z Lisą i Jimmym zasiadł przy stole Gryffindoru.
Na ich talerza od razu pojawiły się kanapki z serem, papryka, sałatą i ogórkiem.
- Fu, ale zdrowo. – Gdy tylko te słowa padły z ust Grega, kanapki na jego talerzu zamieniły się w dużego hamburgera.
- To był ten Tritter? – spytał Wilson.
- Taa – odparł Greg z pełną buzią.
- Który? – dopytywała się Cuddy.
- Długa historia…
Spojrzała na niego z powątpiewaniem, więc opowiedział jej sytuacje z pociągu.
- Ooh. Nie powinieneś był go tak traktować.
- On tez nie był zbyt miły.
- Czemu to ty z nim nie rozmawiałeś? Nie doszło by do tego. – zwróciła się do Jamesa, który spłonął rumieńcem.
- Długa historia. – powiedział i wszyscy troje wybuchnęli gromkim śmiechem.
Szybko zjedli i popędzili do dormitoriów, żeby przebrać się w piżamy i powtórzyć wiadomości. Nie wiedzieć kiedy mięło półtorej godziny.
- Do łóżek. – krzyknął prefekt. - A was – wskazał na naszych bohaterów. – jeszcze raz zobaczę tutaj po dwudziestej drugiej to zaliczycie szlaban!
Uczniowie rozbiegli się, a House, Wilson i Cuddy pożegnali się krótkim uściskiem i również poszli do łóżek.
Greg z łoskotem rzucił się na łóżko, budząc przy tym kilku kolegów.
- Rozwalisz je kiedyś – powiedział James, siadając na pościeli. House tylko wzruszył ramionami, a Wilson wywrócił oczami.
- Dobranoc.
- Dobranoc.
Światło zgasło i Greg został sam na sam ze swoimi myślami.
***
- Pobudka! – krzyknął Jimmy, oblewając House’a zimną wodą.
Ten tylko ściągnął z siebie koszulkę i z ręcznikiem pod pachą poszedł do łazienki.
- A tobie co? Nie wrzeszczysz na mnie, nie ganiasz mnie po zamku. – Wilson nie pewnie zajrzał przez framugę.
- Oddałeś mi, co w tym dziwnego?
- Kim jesteś i co zrobiłeś z Housem? – Podbiegł do niego i zaczął potrząsać za ramiona.
- Wilson, spokojnie, oddychaj. – Parsknął śmiechem. – Jestem tutaj, nie zgubisz się.
- Ha ha – odparł oschle.
- Wypad. – Rzucił w niego pastą do zębów.
- Ał – szepnął, pocierając ucho i wychodząc.
***
- Cześć, Cuddy – rzucił Wilson.
- Hej, Liso – powiedział House, siadając obok niej.
- Cześć, chłopcy – odparła uśmiechając się.
Greg nałożył sobie talerz jajecznicy, a James dwie parówki z musztardą i keczupem.
- Smacznego – powiedziała Lisa, która już zjadła swoje śniadanie.
Gdy House i Wilson pochłonęli swoje porcje, wszyscy troje wybrali się na Obronę Przed Czarną Magią.
- Witajcie młodzi czarodzieje – rzekł pan Brock. – Mam nadzieję, że odrobiliście zadanie domowe. – dodał, kiwając palcem.
Trzy ręce jednocześnie wystrzeliły w górę.
- Tylko tyle? – zdziwił się profesor.
- No dobrze, w takim razie pan House przeczyta swoje wypracowanie, a panna Cuddy i pan Wilson położą swoje na biurku.
- Chochliki to małe, bo mierzące około ośmiu cali wzrostu, nieznośne stworzonka, jarzące się niebieskawym, blaskiem. Irytujące istotki o ostrych ząbkach i zdolności latania, mimo braku skrzydeł. Wydające przenikliwe, wysokie, tylko dla nich zrozumiałe odgłosy. Pozornie nieszkodliwe i niegroźne. Sprytne, niesamowicie żywiołowe magiczne stworzenia o bardzo złośliwym usposobieniu i tak zwanym "charakterku". Lubość czerpią z wyrządzania szkód i płatania figlów, rzadko podobających się ich uczestnikom, a raczej trzeba by powiedzieć ofiarom, mianowicie ulubioną zabawą chochlików jest chwytanie za uszy ludzi i zanoszenie ich na szczyty drzew i budynków… - przeczytał wstęp. – I mam nadzieję, że nie będę musiał na razie z nimi mieć do czynienia, choć sądzę, że było by to niesamowicie ciekawe spotkanie.
W klasie rozległy się oklaski i gwizdy. Nauczyciel podniósł rękę, by uciszyć klasę.
- Bardzo ciekawe, Greg. Sądząc po reakcji twoich kolegów i koleżanek im też bardzo się podobało. 30 punktów dla Gryffindoru, za ciężką prace pana House’a.
- Dziękuję – odparł chłopak i usiadł na swoim miejscu.
Przez jakiś czas w klasie panowała cisza.
- Bardzo ładnie, bardzo ładnie – mruknął po nosem. – 60 punktów dla Gryffindoru za wypracowania panny Cuddy i pana Wilsona. Gratulacje.
Cała trójka uśmiechnęła się do siebie promiennie, a pan profesor zerknął na zegarek.
- No, to już koniec naszej lekcji. Nie zapomnijcie różdżek na nasze kolejne spotkanie. – oznajmił. – Zmykajcie – dodał i wyszedł z pomieszczenia.
Lisa, Greg i Jimmy poszli do Salonu Gryfonów.
- Co będziemy robić przez pięć godzin? – Nie krył zdegustowania.
Wilson tylko wzruszył ramionami, po czym z entuzjazmem oznajmił:
- Może się poucz… - urwał widząc spojrzenie dwójki siedzącej na kanapie.
Nagle do pokoju wpadła wysoka, trzynastoletnia blondynka. Cuddy zmierzyła ją wzrokiem, po czym wtuliła się w House’a.
Wilson oczarowany patrzył na nią z otwartymi ustami. Wstał i podszedł do dziewczyny.
- James Wilson. – Podał jej rękę.
- Amanda Tune. – Ścisnęła jego dłoń.
Zarumienił się i wrócił na fotel.
- Gdzieś ją już widziałem – szepnął do Grega.
- Dziwne, a ja sądziłem, że ona się tu uczy, inteligencie – zironizował.
- Ha ha…

coolness

Danke za dedyk

Niech będzie, nie będę wymieniać błędów, bo to zajęłoby naprawdę dużo czasu (tak, wiem, wredna jestem xD).

Tylko do tego się przyczepię:

mazeltov

baby czy dobrze rozmumie ze :
1 Wilson jest meskim odpowiednikeim Hermiony
2 Cuddy damskim odpowiednikiem Rona
3 wiec sila zeczy House powinien byc odpowiednikiem Pottera ale biorac pod uwage Housa ze on nie miesci sie w zadnych kanonach House jest Housem

to jest boskie i wspaniale

czekam na kolejna czesc bo co moze byc lepszego niz sarkastyczny House Rownie sprytna Cuddy i niepozorny James znajacy magie

Zraniona

O Bożena xD
Twój fick jest zajebiaszczy.
Wilson Hermioną?

Padałam

Poprawka
Pani Frau xD
Teraz Padłam

Przez takie opowiadania ludziom psychika się skutecznie rozwala

Wena baby

Agusss

Oooo xD

Nie było mnie chwilę i miałam aż 2 części di nadrobienia^^

Ten fic jest świetny xD To pewnie ten klimat HP mnie tak wprowadza

Naprawdę jestem bardzo ciekawa całego dalszego ciągu tego ficka

IloveNelo

baaabyy

dzięki

Pani Frau

Uwielbiam, jak opisujesz ich posiłki

baby

Nelo - posiłki som faszne. mm. co wy macie fszyscy do bjednej pani Frau?

lisku - nic nie szkodzi. z fika poznasz chociaż po cześci HP

jakastam - napiszę to po raz drugi; wiem, że ci się podoba, wiem

mazeltov - no tak mniej - więcej

Zraniona - cieszę się, że się podoba

Agusss - no widzisz, musisz teraz regularnie do Huddy wpadać

GŁUPIE M&M'sy ! JA LUBIEM TYLKO RZUŁTEGO!

e:
tak przy okazji, teraz zaczyna sie pod górę, bo juz wszystko z kartek rzepisałam i teraz muszę zacząć myśleć

kto pożyczy musk?

lisek

Och baby jak dla mnie Twój mózg ma się całkiem, całkiem, przynajmniej tak wnioskuję z tego co już napisałaś

No i wyobraźnie masz wybujałą

patrz fotka Lisy, tak o tego króliczka mi chodzi

Wiesz przydałabyśmi się do obrazowania tych wizji House'a

Wciąga mnie coraz bardziej

Że Twój fik, nie wyobraźnia House'a

Więc pomolestuj wena i do dzieła

Przynajmniej w ten sposób nadrobię zaległości z HP

Buziaczki

neko.md

bejbi, ia mam hyba derza wi, alpo nje ómjem clickać 'wyślij'.
bo mji siem wydaje, rze pisałam jurz komentaż...
a teras szókam i szókam na forÓM... ni ma.
wienc napishe jeshcze raz, rze mi shie bardzo podoba, i jeshcze raz shie zapytam, czy óteshacz w tfash to ja.

ófielpiam tfoją wyobraśnie baby

rzyczę rogatego Wena.

neko.md

Pe Es: jesheli hodzi o musk to ja ci z chencia porzycze tshy czwarte. moshe tfuj shie ftedy zregeneróje.

baby

lisku - wyobraźnia i bezczelne ogladanie fantazji House'a jest kól.

neko - a snash innego óteshacza f tfash? bo ia nie. dźenkójem za komentaż mała.

IloveNelo

baby,
ja bym ci z miłą chęcią musk pożyczyła, ale muj musk się już dawno stopił

neko.md

nio w shómje to nje snam. f tkim rashie dzienkóje sa dedykacie.
chciałam jeshcze powiedzieci, rze skacam śem s tobom, oglondanie fantasji Hausa jest kól.

Aleksandra

Jeszcze nie skomentowałam *bije się pięścią po tfarzy*
A, nie było mnie.

a_cappella

Pomysł mi się nadal podoba, ale... Hmm. Czegoś mi brakuje. Mam wrażenie, że (nie zrozum mnie źle ;-)) zmiana imion bohaterów z Harry, Ron i Hermiona na Cuddy, House i Wilson nie wystarczy... Chyba że to czegoś zmierza, na przykład do jakiejś skomplikowanej choroby psychicznej tudzież innej Trittera, którą oni będą starali się zdiagnozować czy też do jakiejś innej, bardziej magicznej od choroby zagadki.

Aa, mamy szansę na wystąpienie takich bohaterów, jak, dajmy na to, Prawie Bezmózgi Chase albo Jęcząca Cameron? xD