czerwona sukienka [NZ/P]

amandi

Za krótko!!

chcę jeszcze! House, właśnie, doceń to

. Poza tym topory wojenne wyszły z mody

Jarii007

Cool xD

Dołączam się do pytania koleżanek wyżej - czemu tak krótko ?

Ale nawet ten króciutki kawałek jest świetny

moniia2311

no to jak obiecałam trochę napiszę ale dam rade

Rano zjedli śniadanie zupełnie bez słowa. Wilson na początku próbował rozkręcić jakąś rozmowę ale to było na nic.Zrezygnował od razu gdy zobaczył jak Cuddy i House się na niego popatrzyli.A to spojrzenie do miłych nie należało. Wolał już w ogóle się nie odzywać, nie wiadomo jakby to się dla niego skończyło. Zmył się z tego "przemiłego" wspólnego śniadania czym prędzej.Wilson już zupełnie tego nie rozumiał czemu jednego razu nie widzą poza sobą świata a następnego dnia chcą się pozabijać albo co gorsza wcale się do siebie nie odzywają.

Po wykładach Wilson poszedł do Cuddy.Zapukał i zaraz wszedł do pokoju.
-Hej nie przeszkadzam?
-Jasne że nie, wejdź. Coś się stało??
-Nie nic się nie stało... znaczy nie wiem, miałem nadzieję że ty mi powiesz-mówił Wilson siadając na fotelu
-A co się miało stać??-Powiedziała trochę zaniepokojona nie wiedząc zupełnie do czego dąży Wilson.
-Nie udawaj. Chodzi mi o WAS.
-O jakie "nas". Nie ma żadnego "nas"
-A ja bym chciał żeby było znaczy może jeszcze będzie
-Ale to nie zależy od Ciebie, House nie pasuje do żadnej kobiety a do mnie tym bardziej.
-Posłuchaj ja nie chcę się wtrącać generalnie to nie moja sprawa, ale moim zdaniem wszystko zależy od Ciebie. Ja nie wiem dokładnie co House czuje ale wiem że coś czuje. Jestem przyjacielem was obojga przynajmniej tak mi się wydaje i chce dla was jak najlepiej.Ja broń boże nie chce was do niczego zmuszać ale wy chyba pasujecie do siebie jak nikt inny.
Cuddy siedziała jak zamurowana. Ona tylko marzyła by łączyło ją jakieś uczucie z Housem i żeby nie była to złość.Ale były to tylko jakieś głupie myśli, a jak się okazuje zdaniem Wilsona nie takie głupie.
-On coś Ci mówił??-zapytała niby od niechcenia a w środku aż ją zżerała ciekawość.
-Znasz go. On nikomu nic nie mówi, taki już jest i nic chyba go nie zmieni.
-No widzisz. Ty myślisz jedno ja myślę drugie a House myśli i robi trzecie
-Wiesz powiem ci coś. Jak on poszedł do Ciebie i nie wrócił jak noc to ja cieszyłem się jak małe dziecko że nareszcie się dogadaliście a rano przy śniadaniu wy znowu swoje.
-Miło-uśmiechnęła się -a możemy zmienić ten temat, co ma być to będzie i nie mamy na to wpływu... niestety. Posłuchaj gdybym ja miała chociaż cień szansy że dogadam się z Housem to już dawno bym to zrobiła ale sam widzisz że to jest raczej nie realne-mówiła bo jakoś nie bardzo pasował jej ten temat
-Dobra jak chcesz... ja to właściwie przyszedłem zapytać czy ty nie widziałaś House bo go szukam. Nie widziałem go od rana i zaczynam się martwić.
-Ja z nim nie gadałam od wczoraj a nie widziałam go od śniadania.Nie martw się o niego wróci jak zawsze.

minnie

Oj...czyżby House zaginął??^^
Świetnie i czekam na cd

Wena życzę

Jarii007

Super

Wercia214

amandi

Wróci?? No, ja mam nadzieję, że nie zniknie

. House - zawsze "inny" (chodzi mi o to świetne "trzecie"

). A nio, biedny Wilson, sam musi się dokopywać info. czekam na cd.

Sapphire

wciągnęłąm się. byłam gotowa na pochłanianie kolejnych akapitów, a ty tak nagle kończysz... i jak ja teraz zasnę, hm? ;-)

moniia2311

Po wyjściu Wilsona jedna myśl jej nie opuszczała. Mianowicie czy House może coś do niej czuć
-To jest niemożliwe. House zdolny jest kochać tylko siebie i nikogo więcej To nie realne.-myślała

House wrócił do pokoju sporo po 3 w nocy, całkiem pijany.Wilson strasznie się o niego martwił co się z nim dzieje i gdzie on jest. Gdy usłyszał otwierające się drzwi od razu wstał wstał z łóżka i zapalił światło.
-House gdzieś ty był tyle czasu?
House nie miał siły samodzielnie nawet dojść do łózka, po zrobieniu dwóch kroków zatrzymał się opierając się o ścianę. Nic nie mówił tylko chwiał się na nogach.
-Boże gdzieś ty się tak upił i to sam??-mówił Wilson podchodząc do House`a i pomagając mu dojść do łóżka.
-Zostaw mnie.-zaczął się szarpać House i uderzył Wilsona laską w nogę. To znaczy próbował ale nie był w stanie w nią trafić
-Uspokój się-powiedział Wilson podniesionym głosem bo zaczęło go to już denerwować. Nikt nic mu nie mówił a House był jego przyjacielem a traktował go jak śmiecia.
-House jutro rano masz wykład, od jednego wykładu uratowała cię dzisiaj Cuddy ale od następnego już cię nie uratuje jak zobaczy w jakim jesteś stanie
-A możesz nareszcie przestać tyle gadać ja chce spać a tobie gęba się nie zamyka-mówił House kładąc się do łóżka w ubraniach jak stał.
Wilson nie miał już do niego siły ale jego dobre serce nie pozwoliło mu zostawić w takim stanie. Co prawda dużo z nim nie mógł zrobić ale zrobił co mógł tzn. postawił mu butelkę wody przy łóżku i zdjoł mu buty o których oczywiście House zapomniał

minnie

Ach ten House...xD
Świetne, tylko szkoda, że tak krótko

Czekam na cd i wena życzę

amandi

House, ty życiowa, nocna ślepoto

- takie nożysko, a ty w nie trafiłeś

.. no, czekam na jeszcze

Jarii007

Ale się uśmiałam ...

Seriooo

moniia2311

sorry za błąd

jest krotko bo wen łaskawy ostatnio nie jest niestety:(

Jarii007

Buuu

Szkoda że nie jest łaskawy

No ale i tyle dobre

Pozdro

moniia2311

Rano House niewygladał najlepiej. Wory pod oczami, zapuchnięta twarz itd. Kaca prawie nie było. Ból głowy wydawał się niczym w porównaniu z bólem nogi. A noga nie bolała go tak od dawna. W ciągu 10 minut wzioł chyba 4 Vicodiny a i one nie daly mu takiej ulgi na jaka liczył.Spożał na zegarek, było już późno i to bardzo.Pół godziny temu zaczol sie jego wyklad to znaczy zaczolby sie gdyby House się na nim stawił.
-Teraz dopiero nie będe mógl sie uwolnić od przychodni.Może jeszcze zdąrzę-ledwo wstał z łóżka i zobaczył butelke wody przy łóżku.
-Kochany Wilson nawet o mnie pomyślał.-myślał House wypijając prawie calą butelkę jednym lykiem-Tego mi bylo trzeba
Przebrał sie i umyl twarz oraz zęby.
-Na więcej nie mam teraz czasu ja wrócę to sie bardziej ogarnę.
Wyszedł zapominając zabrać ze sobą Vicodinu. Poszedl od razu w strone sali wykladowych. Niestety albo i stety spotkał Cuddy wściekłą na niego jak nigdy.
-House co ty do jasnej cholery znowu odwalasz??
-Zupełnie nie wiem o co ci chodzi.
-No oczywiście najlepiej jest udawać że nic się nie dzieje.-pokrzykiwała na niego. Tym razem jakoś nie działały na nią jego błękitne oczy, może dlatego że były za bardzo przepite.
House pomimo kaca i bólu nogi miał jakoś dziwnie dobry humor, spowodowane bylo to tym że pierwszą osobą jaką zobaczył tego dnia była ona. Wygladała normalnie ale jemu wydawało sie że wyglada piekniej niż zwykle.
-House czy ty mnie w ogóle słuchasz??
House spojżał jak patrzyła na niego swymi duzymi oczami i nie mogł się juz dłużej powstrzymać. Pocałował ją. Chciał żeby ta chwila trwała wiecznie i nawet cieszył się że tamtej nocy nic miedzy nimi nie było. Wolał czekac na tą chwilę, na tem mały slodki pocałunek.
-Greg co ty... co ty...-tym co zrobił zupełnie wybił ja z rytmu. Nie wiedziała co ma zrobic. Przypomniała jej się ta noc prawie dwadzieścia lat temu...

minnie

Buzi, buzi

Bardzo fajne

Jarii007

Mniam

amandi

Pocałował ją?? Nie wziął Vicodinu?? Wybuchowa mieszanka, czekam na cd.

moniia2311

Może to nie powinno być dla niej coś szczególnego w końcu ze swoim wyglądem mogłaby mieś każdego faceta o którym pomyśli. I raczej nie narzekała na brak zainteresowania swoją osobą u płci przeciwnej ale każdy facet z którym się spotykała to nie było to. Zawsze czegoś jej brakowało. Ale to co zrobił w tej chwili on sprawiło że przestała myśleć. Bo zrobił to ON. ON którego kochała podświadomie już dwadzieścia lat temu na studiach. Sama wmówiła sobie że nic do niego nie czuje, ale w teraz sama przestała w to wierzyć.
-Greg?!-zapytał House trochę zbity z tropu-Przez ostatnie lata z Twoich ust słyszałem tylko "HOUSE". A teraz nagle przypomniałaś sobie moje imię?
Cuddy nic nie odpowiedziała tylko stała, patrzyła się na niego i nie wiedziała co ma zrobić. Stali tak w kompletnej ciszy przez dłuższą chwilkę... aż zobaczył ich Wilson i krzyknął z drugiego końca korytarza. Gdy tylko usłyszeli Wilsona od razy odsunęli się od siebie i spuścili głowy. Trudno było nie zauważyć że Wilson w czymś im przeszkodził a oni czuli się jeszcze... dość niepewnie.
-... czy ja wam przypadkiem w czymś nie przeszkadzam?-zapytał Wilson podchodząc do nich. Od razu zauważył zawsze nienaganna Cuddy ma rozmazaną szminkę a jej śladowe ilości są też na ustach House`a
-Nie.... nie przeszkadzasz-powiedziała cały czas myśląc o tym co stało się przed chwilą.
-House ja poprowadziłem za Ciebie ten wykład bo myślałem że będziesz w gorszym stanie-powiedział Wilson czujący się teraz przy nich jak piąte koło u wozu.
-Co? a wykład...tak... dobra... dzięki-mówił House zaczynając szukać fiolki Vicodinu. Dopiero teraz noga zaczęła go boleć i to nawet bardzo.
-O cholera!! Zgubiłem całe opakowanie mojego Vicodinu. A to było ostatnie więcej nie mam.
-Jak to zgubiłeś?! Ty prędzej zgubiłbyś ubranie niż Vicodin-mówiła Cuddy do zaczynającego zwijać się z bólu House`a

amandi

poor House... ciekawe, czy na podłodze będzie się zwijał

. Ach ten Wilson, jak on mógł, no jak

!! To piąte koło u wozu, i dobrze, niech ma wyrzuty sumienia

.

"-Greg?!-zapytał House trochę zbity z tropu-Przez ostatnie lata z Twoich ust słyszałem tylko "HOUSE". A teraz nagle przypomniałaś sobie moje imię?"

minnie

Biedny House

Ty prędzej zgubiłbyś ubranie niż Vicodin jakby "wyrwane" z serialu

Super

Czekam na cd i wena życzę

Jarii007

Gites

moniia2311

-Nie stójcie tak!! W pokoju mam morfinę, może by się ktoś po nią ruszył-zaczynał krzyczeć House. Cuddy już nie mogła patrzeć na stale rosnące cierpienie House`a. Już miała iść do pokoju po tą beznadzieja morfiną ale Wilson ją zatrzymał.
-Stój, on tego nie powinien brać we krwi ma jeszcze alkohol.
-A chcesz żeby cos mu się stało z bólu?
-Wytrzyma.
-NIE WYTRZYMAM!! Ruszcie dupy bo zaraz zdechnę na środku korytarza
Cuddy jeszcze nie widziała żeby on tak cierpiał. Wilson już ni mógł słuchać jęków House`a i wyjął z kieszeni jedną całą nie rozpakowywaną fiolkę Vicodinu.
-Skąd ty masz MÓJ Vicodin??
-Zabrałem Ci go żebyś nie brał po pijaku, to mogło by się źle skończyć-mówił Wilson dając House`owi dwie tabletki Vicodinu Dla niego ty były aż dwie tabletki a dla House`a tylko dwie.
-Możesz z łaski swojej oddać mi moją własność??
-Nie, przynajmniej nie teraz, znając Ciebie to od razu weźmiesz jeszcze całą garść tabletek, naćpasz się i coś zmajstrujesz albo co gorsza zaczniesz tu umierać, nie ma mowy.
-[b]Uspokój się zaraz Ci przejdzie –powiedziała Cuddy
-W tym momencie kobieto zamilknij bo to mnie boli a nie Ciebie. Ty nigdy w życiu nie poznałaś takiego bólu więc nie mów mi co mam robić.
Cuddy zdaw[/b]ała sobie sprawę w jakim jest stanie ale mimo wszystko super miłe to nie było.
-Nie zwracaj na niego uwagi on tak zawsze jak nie weźmie leku. Dla mnie to już norma.-mówił zupełnie nie przejęty bólem House`a Wilson.
Po dłuższej chwili ból ustał na tyle żeby House`a mógł wstać i doczłapać się do pokoju. Nie było to łatwe ale wykonalne.
-Cuddy ty idz do siebie ja się nim zajmę.-powiedział Wilson pomagając House`owi wstać i odprowadził go do pokoju.
Cuddy patrzyła tylko na ledwo robiącego krok House`a i asekurującego go Wilsona gdy znikali w oddali na korytarzu. W sumie nie raz widziała zwijającego się z bólu House`a ale to było co innego i nie robiło na niej większego wrażenia. Ale teraz zaczynała się o niego martwić.

Jarii007

Alee akcjaa xD

amandi

Ale że aż tak szybko zaczęło go rozrywać? Ale co tam, fajnie opisane

. Szczególnie niezłe te House'owe teksty na temat zdychania na korytarzu, i to big "NIE WYTRZYMAM", w końcu on wie najlepiej

.. Kochana Cuddy, gotowa przemierzyc dla Grega taki kawał drogi po tą morfinę...

i to ją przejęło... a Wilson... no cóż, darmowa apteka