5x06 - "Joy"

Risika

nie wiem czy jestem ślepa ale wydawało mi się że jak ta kobita była pokazana niby po urodzeniu dziecka to dalej wyglądała jak w ciąży tylko ja posadzili inaczej żeby tak nie było widać...ale nie jestem pewna

Dark Angel

polly_p

Właśnie zdałam sobie z czegoś sprawę...

Całe "życie" czekałam na ten odcinek..

Piękny był

Ach ten pocałunek ...
A Joy, coś wspaniałego poprostu...

ASIL

Uff. Jestem pod wrażeniem. Żaden odcinek tak na mnie nie zadziałał jak ten. Nie wiem czy to kwestia tematu (adopcja dziecka) czy też fantastycznej gry L. Edelstein. Powiem krótko wszystkie sceny z nią w tym odcinku są po prostu wspaniałe, więc się nie będę dalej rozpisywać.

Postawa Housa:
- zdaje sobie sprawę, że Cuddy byłaby naprawdę świetną matką (według mnie to co mówił na końcu nie było tylko po to by ją pocieszyć) a mimo to robił to co robił. Może faktycznie ją sprawdzał, czy się złamie?
- You son of ….. – to należało mu się jak nigdy. Mam takie wrażenie, że House był zaskoczony jej złością.
- „I don’t know” na końcu. Aaaaaakurat on czegoś nie wie ….
- w czasie porodu nie wydaje mi się, żeby chciał oszczędzić Cuddy widoku zmarłego dziecka. Mam wrażenie, że to była jego ostania próba wmówienia jej, że się nie nadaje na matkę. Prawdę mówiąc to miałam obawy czy jednak Cuddy, w którymś momencie się nie złamie i pęknie. Ale wytrzymała. Punkt dla niej. Poza tym, do końca ją zniechęca. Dziecko żyje a on nadal swoje - ostatnie jego zdanie, o tym, ze Cuddy będzie ciągle mówić dziecku, że musi iść do pracy, utwierdza mnie w przekonaniu, że całe to odciągnięcie jej od porodu, to jednak nie był szlachetny gest z jego strony.

„Good night” – mimo, iż wcale scena nie jest śmieszna, to przy reakcji Cuddy pojawił się uśmieszek na twarzy. Pomyślałam, że jednak Cuddy to grzeczna i wychowana dziewczynka.

Było kilka zabawnych tekstów i sytuacji, którymi normalnie bym się zachwycała (riposta Cuddy w pierwszej scenie, ochlapana bluzeczka, scena w gabinecie Cuddy, Chase mówiący o Housie w czasie porodu, rozbiegane oczka Housa, pseudonim Kuntera, loteria w sprawie Cuddy, tekst o pokręconej „13”, zakup narkotyków) ale po takim odcinku jakoś schodzą na dalszy plan.
Przypadek medyczny ciekawy. Wątek związany z adopcją góruje jednak bezapelacyjnie.
Pod względem emocjonalnym – odcinek należy do moich ulubionych. Od pierwszej do ostatniej sceny trzyma w napięciu.

No i kiss po prostu cudny- zarówno ten z odcinka jak i ten nieoficjalny. Mniammmmm
I absolutnie się nie zgadzam, że nie był romantyczny. Był aaaaaaaaabsolutnie piękny i aaaaabsolutnie romantyczny. Cieszę się, że podstawą tego pocałunku nie był pociąg fizyczny a czyste emocje. Na pewno też nie chodziło tu o impuls. Nie sądzę bowiem, że gdyby do Cuddy przyszedł np. Wilson to doszłoby pod wpływem chwili do takiego zakończenia.
Cuddy, mimo iż miała sprawiać wrażenie totalnie „niepociągającej” była w tej scenie wprost przeciwnie - totalnie „pociągająca”. Zzczególnie pięknie wyglądała jak siedziała w ostatniej scenie sama w pokoju dziecka.

A co do muzyki w tym momencie chyba by mi przeszkadzała, więc lepiej że jej nie było.

zielona.ona

Smutny odcinek
Sprawa "przypadku" - taka dziwaczno przerazajaca (jak ze snu a wlasciwie koszmaru sennego)

Mnie bardziej cos takiego straszy i przygnebia niz latajace "flaki" po ekranie, pokazywanie scen z sekcji czy operacji. Na poczatku - autentycznie sie bałam

No i Cuddy - prawie plakalam razem z nia.

ps. pocalunek - hm, sama nie wiem , byl fajny ale stanowczo jestem przeciwna romansowi Housa i Cuddy - wiec jesli jednorazowy wybryk - swietnie . jesli wstep do czegos - jestem przeciwna

cleverclog

House już od jakiegos czasu daje sygnały, że sam chciałby byc ojcem dziecka Cuddy, ale jest emocjonalnie niepełnosprawny i dlatego robi takie dziwne rzeczy jak wpadanie do Cuddu w śordku nocy, żeby dać jej buziaka i zwiać. Greg is the best.

Dżuczek

Dobranoc?!!! Namiętny pocałunek i Dobranoc?!!!
To nie był buziak na DOBRANOC!!! Wow! Ciekawe co zrobią na Dzień Dobry?

Przykro mi z powodu Cuddy. Przez chwilę była taka szczęśliwa.

House is House-wszystko na odwrót

Edit:
Zapomniałabym bo fascynującym przypadku medycznym. Lunatykowanie nie do poznania-świetne. Sami nie wiemy do czego jesteśmy zdolni na jawie a co dopiero we śnie

Huge ego, sorry

Wielce spóźniona z własną opinią, nie czytałam ani jednej poprzedniej, więc niczym się nie sugerowałam (w dodatku nie tykam spoilerów!)... Oto moje wnioski:

- gdy tylko zobaczyłam Beccę w barze, powiedziałam na głos: "ona nie odda jej tego dziecka". Mąż mi nie wierzył, ale w końcu znowu przyznał rację mojej intuicji;
- scenariusz odcinka zatem bardzo przewidywalny. Scenarzyści nie wspięli się na wyżyny swojego talentu. Potem w pracy pytałam koleżanek i one stwierdziły to samo: dosłownie w tym samym momencie "wewnętrzny głos" im powiedział, że dziecka w serialu nie będzie;
- krótko mówiąc: wątek z dzieckiem spartolili i postąpili jak 95% scenarzystów beznadziejnych seriali;
- scena z pocałunkiem: sam pocałunek, sam fakt zaistnienia między Cuddy i House'm jakoś mnie nie ekscytuje. Jestem przeciwna takim związkom w serialach (niech żyją wczesne sezony "Z archiwum X"!!!), bo potem widzowie chcą więcej i robi się z tego telenowela typu "M jak miłość";
- zachowanie House'a mnie zaciekawiło. Jego zmieszanie, trema, zdenerwowanie, brak odwagi i w końcu odważny krok (pocałunek)... takie sytuacje powinni przeżywać małoletni, którzy przeżywają swoje pierwsze miłosne podboje. Greg był tutaj jak mały chłopiec. Wszystko w wyniku tego, jak traktował go "ojciec" (w realnym życiu też tak jest, znam paru ludzi z tak wielkimi problemami - wszystko jest wynikiem wychowania rodziców);
- sytuacje w najbardziej prywatnych sprawach House'a... On tam naprawdę nie wiedział, co robi, dlaczego i po co. "I don't know" - on naprawdę nie wie. Dla człowieka z takimi problemami "po rodzicach" takie rzeczy to nowość, nie wie, jak się zachować, jak się czuć i czy w ogóle ma prawo jakoś się czuć...

- teraz mega wielki plus: pacjent... no, może nie tyle pacjent, jego przypadłość, co... sposób kręcenia scen związanych z leczeniem... Rewelacja. Czy ktoś zauważył, że zupełnie inaczej to było przedstawione? Nie chodzi mi o odważną pogoń za pacjentem, kupno prochów u dilerki... Bardziej o stronę techniczną. Sceny zostały nakręcone niczym dokument. Przypominały mi się jakieś sceny z dokumentalnych filmów śledczych. Zupełnie inne światło, obraz był nieco "ziarnisty", ujęcia pod innym kątem ustawiane.

Gdyby nie spartaczona, wylewna, telenowelowa sprawa z nie-oddaniem dziecka, to ten odcinek zasługiwałby na przyszłoroczną Emmy w kategorii Najlepsze Zdjęcia (przyznają za to nagrody?).

KINGusia93

Och, co to był za odcinek. Tego nie da się opisać

Spróbuj, inni jakoś sobie z tym poradzili.

Saph

Saph

No to moja kolej.

Odcinek był niezły. Co prawda bywały lepsze, ale myślę, że końcówka jest nam w stanie wiele wynagrodzić.

Bardzo się cieszę, że nie uśmiercili dziecka. Jeżeli w zamyśle scenarzystów Cuddy nie dane było posiadanie bobasa (a przynajmniej jeszcze nie teraz), to bardzo dobrze się stało, że biologiczna matka po prostu postanowiła samodzielnie wychować Joy.

Przypadek medyczny ciekawy, choć mam wrażenie, że i tym razem zszedł na dalszy plan.

Zachowanie House'a mnie wkurzało, lecz końcówka odcinka sprawiła, że uśmiech na długo zagościł na mojej twarzy.

madziax

uff. nareszcie.

według mnie to odcinek nawet fajny. Kupowanie narkotyków i brudna bluzka mi sie podobały

pomyślałam że gdybym nie wiedziała co będzie dalej, to przy scenie gdzie Cuddy malowała pokój powiedziałabym że będzie szczęśliwą matką małej Joy, ale że wiedziałam 'że coś nie wyjdzie' troche bez emocji go oglądałam.
Kurcze, chciałabym zeby Cuddy w końcu miała dziecko (nie wiem jakim cudem ale to już nie mój problem)...

Cuddy w porozciąganym sweterku wygląda żałośnie i ... śmiesznie troche. Bo się wyaje być taka elegancka i dobrze wychowana, a tu prosze.

super że kiss był

ale tak nie zbyt naturalny. Ale dobry pretekst.
aa, Wilsona tyle że prawie w ogóle. Ale bym miała zwałe gdyby do jabłka dodał speed'a czy coś..

edit: fajne zapowiada się 5x07. 'What?'

Huge ego, sorry

anuskaaaa

Szkoda ze Cuddy nie bedzie miala dziecka, podejrzewam ze House by sie nimi "zaopiekował" w jakis sposob:> a takto :> hmm

zobaczymy jak sie ich romans rozwinie:>

Huge ego, sorry

Jeden mega błąd ze strony scenarzystów (jak tak można? musiałam obejrzeć raz jeszcze, bo nie wierzyłam na słowo mężowi)...

Scena cesarki na sali operacyjnej. Wchodzi House "nieodkażony". Pada tekst o sepsie, pozywaniu itp. A co potem robi Cuddy? Gołą ręką ociera łezki z twarzy...

Zasada numer jeden:
- wchodzisz na salę operacyjną, to pod żadnym pozorem nie wolno Ci dotknąć swojej twarzy i ścierać łez, potu czy smarków! Nieważne, czy się ma rękawiczki, czy też nie. Nieważne, czy się czynnie uczestniczy w operacji/zabiegu, czy też jest się obserwatorem. Od ścierania takich rzeczy jest asystująca "piguła"!

Cuddy? Dziekan medycyny i tego nie wiedziała?! I potem bierze na ręce dziecko z - jakby nie było - ciąży zagrożonej?

Cóż... skoro mąż (lekarz) się za tą scenę wściekł, to znaczy, że przegięli na maksa... Oj!

anuskaaaa

Fakt scena jest taka dziwna taka uduchowiona i wlasnie dlatego podejrzewam ze naciagneli zasady na sali Operacyjnej;)

Kowy

Uuuuu... Odcinek- genialny ^^ Cały dzień byłam zdołowana, aż do obejrzenia tego odcinka. Świetny był, chociaż oczywiście szkoda mi było Lisy z powodu Joy. W czasie porodu była taka przejęta... A słowa "If you're happy, I'm..." genialnie oddają wszystko. Jak dla mnie cudowny odcinek. Mam nadzieję, że jakoś pociągną wątek Huddy, ale jak znam życie zapewne nie...
Tak czy inaczej odcinek jeden z bardziej genialnych. Podoba mi się nawet co robią z 13. Zaczyna się robić interesująca.

anuskaaaa

Jeden z lepszych odcinków Housa 5 sezonu ;-)
Co do 13stki sama jej postać coraz bardziej zaskakuje zobaczymy jak scenarzyści podejdą do tego tematu dalej ;-)

redil · Gość

Odcinek fajny, nawet więcej - bardzo fajny:
- przypadek medyczny – ciekawy,
- relacje House/Cuddy – huśtawka emocji ,
- wątek osobisty (adopcja dziecka) – wciągający.
Co do zakończenia. Dla mnie wcale nie było takie oczywiste, choć brałem je pod uwagę.
Z góry odrzuciłem wersję optymistyczną – Cuddy adoptuję dziecko. Co prawda nie miałbym nic przeciwko (adopcja mogła wprowadzić trochę zamieszania i zmian, a tak ciągle jesteśmy „w punkcie wyjścia”- w życiu głównych bohaterów Wilson/House/Cuddy tak naprawdę nic się nie zmienia w stosunku do 1 sezonu) ale serial musi mieć swoją dramaturgię, więc niestety ta wersja odpadła już na wstępie.

Zakończenia mniej optymistyczne:
- matka zmienia zdanie,
- Cuddy zmienia zdanie (oczywiście pod wypływem Housa). Gdyby Cuddy się wycofała, miałaby u mnie oooooooogromnego minusa, ale zakończenie byłoby w pewnym sensie zaskakujące choć nie do końca logiczne. No i wyszłoby, że House miał rację, czego bym nie zdzierżył. Więc ten wariant też odpadał.

Zakończenie pesymistyczne:
- dziecko umiera.

Mając do dyspozycji wariant „matka zmienia zdanie”/„dziecko umiera”, to lepiej, że wybrano wariant „matka zmienia zdanie”. Rozwiązanie smutne dla Cuddy (zresztą oba by były smutne dla Cuddy) ale niekoniecznie dla matki i dziecka.
Resumując - zakończenie może i przewidywalne ale myślę, że nie to miało być istotą odcinka. W gruncie rzeczy nawet nie Cuddy (mimo, że ten odcinek należał do niej) – to, że pragnie dziecka wiadomo było już od 2 sezonu. To co miało nas „zaskoczyć” to raczej reakcja Housa i to od momentu kiedy się dowiedział o adopcji (odcinek 5 -„If you are happy…”) aż po jego słowa „I don’t know”. Jego zachowanie nie bardzo jest dla mnie zrozumiałe. Sama obawa przed zmianami jako zmianami, jak dla mnie nie tłumaczy jego postawy (no chyba, ze chodzi o zmianę samego Housa- ale to przecież niemożliwe

). Co prawda House is House, więc to, że jest wredny, bezczelny, upierdliwy nie powinno dziwić. Ale tu jest on aż nadto zaangażowany. To nie jest zwykłe uprzykrzanie komuś życia. Wygląda jakby mu się włączył podświadomy system obronny. Mimo wszystko House nie jest sadystą, żeby bez powodu lub dla zabawy zadawać komuś cierpienie. Być może faktycznie sam nie rozumie co się z nim dzieje (i robi wszystko na odwrót). I te słowa „I don’t know” nie były zwykłą wymijającą odpowiedzią ale odzwierciedlały jego stan. Z drugiej strony House nie jest takim znowu nowicjuszem w sprawach uczuciowych, żeby zachowywać się jak „szczeniak”. Był w dorosłym związku ze Stacy, więc „ludzkie” uczucia i odruchy nie są mu obce. House i rodzące się uczucie? Chyba zbyt proste. Raczej strach, że może stracić kontrolę nad swoim życiem, że angażując się w coś naprawdę poważnego, naraża się na ewentualne cierpienie, że będzie odczuwał nie tylko radość ale również ból. Nie chce miłości, cały czas ją neguje, wyśmiewa a tu proszę …… A może problem tkwi w osobie, ku której kieruje swoje uczucia? Jakoś przy Stacy nie miał tyle oporów. Co by nie mówić dla swej wybranki był całkiem miły. No chyba, że to co czuł do Stacy to nie to samo co do Cuddy?

I jeszcze jedno piękny utwór - Daniela Lanois’a – Fire. Nie dość, że końcówka sama w sobie byłą przejmująca to ta muzyka potęguje jeszcze emocje. Idealnie dobrana.

Qzka

Amator · Gość

Na logikę to ja bym postępowania Housa nie brała.

Bez pół litra to ty go nie rozgryziesz

jaga

Też uważam, że logiczne to zachowanie Hausa nie jest, ale czy uczucia są logiczne? Sądzę, że nie chce dopuścić do siebie wiadomości o tym, że Cuddy stanowi dla niego tak ważną postać. Od momentu 4. 15 i 4. 16 chyba powoli sobie to uzmysławia i jak to Hause - neguje. Jest taki dziwny, gdyż po raz pierwszy to nie on jest panem sytuacji, ale to sytuacja go zdominowała. Wyjście po pocałunku i sam pocałunek to działania alogiczne, i taki alogiczny Hause mi się też podoba.

Huge ego, sorry

redil · Gość

Amator · Gość

tonsils_hockey