Rzeczywistość jest tylko stanem umysłu [Z, 10/9 (epilog)]

addictions

Wooow, interesujące xDD
No to już wiemy, po kim taka pyskata

Pisz, pisz, czekam na c.d. : )

Aqua_100

Suuuuper

I tak już wiem że to dziecko House

Że niby Wilsona i takimi tekstami waliło.. nie ma mowy

Pisz dalej szyyyyybciutko

superstitious<33 girl.

świetne . już nie mogę się doczekac następnej cześci .cudnie piszesz .

motylek

no prosze mają małego House'a w domu

ania

Wspaniale

House wersja mini lejdi

Jen

super fajna zaczepista część ;] uśmiałam się po pachy

czekam na następną część

tysiaaa

oo fajna dziewczynka z tej małej

BuTtErfly...?.!

Wasze komentarze karmią wena

jeszcze troszkę i sie roztyje ooo... już nie może się ruszać. Następna cześć już niedługo, początek nawet powstał trzeba tylko dokończyć, poprawić, sprawdzić i poprawić a i nie zapomnieć wrzucić

Ja przy dwóch rzeczach jednej zapominam, to przy tej liście będzie ciężko

Pino

'Nie przejmuj się mamo, wszyscy kłamią' - Mądra dziewczynka!

To dziwne, straszne i niespodziewane ale... Podoba mi się pairing Cameron/Wilson. Jakoś ciężko w tej sytuacji kibicować House'owi xD

Fajne opowiadanie. Czekam na ciąg dalszy

Aqua_100

No niewiem, ale może ona nie wie że to dziecko House'a a mysli że to dziecko Wilsona

Ale czekam na ciąg dalszy, szybciutko !!

m90

Ale ja nie rozumiem tej końcówki. Ja naprawdę nie czaję, kto tam mówi i o co kaman.

Ależ ja lubię ten pomysł! Chcę następną część, chcę pięknego opisu przeżyć Grega na widok tej małej!

tysiaaa

Właśnie kiedy c.d.? bo naprawdę się wciagnełam ;]

BuTtErfly...?.!

Aqua_100

Suuuper ..

Jak mała się wypowiadała to musiałam się na głos smiać .. powaaga

Jestem ciekawa ciągu dalszego

Pisz szyyyybciutko ..

addictions

Bardzo mi się podoba

Dobrze napisane, świetnie się czyta.
Czekam na ciąg dalszy ^^

eigle

Postać Melindy interesująca, a raczej rola jaką pełni.
Jak ze snu Hałsa, a prawdziwa. Czemuś to służy.
Mamy chyba po raz pierwszy w Hameronkowym dziale pełne s-f połączone z metafizyką.

Ona jest charakterologicznie i intelektualnie małym dziewczęcym wcieleniem Hałsa.
Oj, będzie się działo.

tysiaaa

Świetna jest ta mała i ktoby pomyslał, ze ma dopiero pięć lat?; d

ania

popraw błedy

O Melindzie mówisz "miał" , a "czół" to przesada

Ogólnie świetny pomysł, dobrze się czyta i gdyby tylko byki nie nadziewały nas na swoje rogi....

BuTtErfly...?.!

Przepraszam za błędy, ale CZUŁ mnie prześladuje, zawsze źle choć już wiem jak sie je pisze. Przestane chyba używać tego słowa.

Dzięki za miłe komentarze, osobiście tez lobię Melindę

I mam nadzieje, ze eigle ma racje i będzie sie działo. Kiedy kolejna część? Nie mam pojęcia.

motylek

świetne ,

Jen

te małe wcielenie House'a jest po prostu świetne !

superstitious<33 girl.

super . teksty Melindy są niesamowite ;*

m90

Teksty Melindy są fajne, ale za mądre jak na pięciolatkę. Lekko przesadziłaś, już siedem bym zaakceptowała, ale pięć? Nieeee.

BuTtErfly...?.!

BuTtErfly...?.!

Dawno mnie tutaj nie było ale wen wreszcie zebrał sie w sobie

Nie mam nic więcej do powiedzenia wiec to będzie krótki komentarz...

**************************
Część piata.

Leżała na łóżku i podziwiał sufit. W jego głowie plątało się tysiąc myśli, których w żaden sposób nie mógł uporządkować. Niczego nie rozumiał. Właściwie dlaczego jego kontakt z Wilsonem był tak sporadyczny. Przecież oni nie wiedzieli, że on coś do niej czuje.
Kiedy zobaczył Melindę miotało nim uczucie z pogranicza strachu, ciekawości i niepewności. Teraz czuł, że ma w niej swego rodzaju sojusznika. Te jej oczy, uśmieszek... rozsypywała wokół jakieś nieprawdopodobne uczucie szczęścia. Dało jej się wybaczyć wszystko, była urocza a jednocześnie trochę go przerażała. Najbardziej jednak intrygowało to, że wiedziała.
Tylko co wiedziała? On sam nie wiedział. Czego chciała od niego, czego on chciał od siebie? Tyle pytań a tylko jedna odpowiedz: Allison. Ona była kluczem. Jak to dziwnie zabrzmiało, porównał ją do klucza swojego szczęścia. Tak bardzo chciałby Ją teraz mieć przy sobie, patrzeć w jej oczy, głaskać jej włosy, całować jej usta. Zrobiłby wszystko byleby nie czuć tej pustki w sercu, ale nie każdy może Ją wypełnić, a Ona była nieosiągalna, już nie. Dlaczego pozwolił Jej zostać z Wilsonem? Nie chciał tego i wiedział to od samego początku. Przecież on zawsze robi wszystko by dostać to czego chce! Przyszło mu na myśl, że może po prostu zawsze robi to co go unieszczęśliwia.
- Może już tak mam? Podświadomie podejmuje irracjonalne decyzje? Dzięki temu jestem genialny, ale i... nieszczęśliwy.
W tej chwili, w ciemnym, cichym pokoju, w jego przepełnionych żalem i smutkiem ustach, brzmiało to jak mała prośba do losu o odrobinę szczęści. Bardzo konkretnego szczęścia, o Nią.
Podczas całej tej kolacji robił to co umiał najlepiej; obserwował. Widział zakłopotanie Alli, zamaskowaną niezręczność Jimmiego, i spokój Melindy. Była jedyna opanowaną osobą która wiedziała co wisi w powietrzu.
Kiedy wychodząc ze spotkania spojrzał na nich, widział, byli szczęśliwi, nie mógł tego zburzyć. Przecież to jego przyjaciel, to on zawsze miał do niego cierpliwość, tylko on go rozumiał, to jemu kiedyś odebrał pełnie szczęścia nie mógł by tego zrobić drugi raz. A może wcale nie chodziło o Wilsona, może nie chciał Jej pogrążyć? Przecież pragnął aby była szczęśliwa a z nim...
Hymm no właśnie jak może ocenić co by było gdyby? Teraz wiedział więcej, rozmyślenie w samotności zawsze mu pomagało, tak funkcjonował. Tej nieprzespanej nocy dowiedział się najcenniejszej informacji w sowim życiu. Oddałby cały swój geniusz, medyczną wiedzę, wszystko co miał i co dawało mu powód do życia by móc Ją uszczęśliwić... przy sobie!

Greg nie mógł mieć najmniejszego pojęcie, że w domu państwa Wilson po jego wizycie też nie zagościł spokój. Kiedy tylko wyszedł zapadła cisza, jakoś żadne z nich nie miało ochoty na rozmowę. Potem położyli się spać. Jedno przed drugim udawało spokojny sen ale obojgu po głowie tłukły się różne myśli. Oni zawsze byli szczęśliwi ze sobą i to było niezaprzeczalne ale...
Kiedy po ślubie House się odsuną, do Wilsona dotarło o co chodzi. Nigdy nie był tak dobrym obserwatorem jak House, ale nie był też głupcem. Znał swojego przyjaciele i przeraziła go myśl, że może któregoś dnia zobaczyć ją w ramionach Grega. Może dlatego nie widział potrzeby podtrzymywania bardziej zażyłej więzi. Był zbyt szczęśliwy, i nie chciał tego stracić.
Ona nigdy nie chciał zaczynać rozmowy na temat Grega, wiedział, że on tkwi na dnie jej serca i było jej na rękę to jego trzymał się z boku. Czułą, że jeśli on zacznie zajmować więcej miejsca w jej wewnętrznym świecie, to w końcu wybuchnie unieszczęśliwiając wszystkich dookoła z sobą na czele. Dokonała wyboru, byłą zadowolona z swojego małżeństwa i nie chciała nic zmieniać.
Alli i Jimmi po prostu za bardzo się kochali, by uwierzyć w to iż mogą nie być sobie pisani.

Cała trójka biła się z myślami, sytuacja z boku wyglądał dziwnie; ktoś miął w swoich zamkniętych oczach łzy bólu i rozpaczy, ktoś inny strach prze utratą szczęścia, a jeszcze ktoś inny żal do lasu i do ktosia pierwszego o to, że jest tym kim jest, a nie kimś innym kogi można by wyrzucić tak po prostu z pamięci. Zawiłość sytuacji była bardziej skomplikowana niż poprzednie zdanie, ale tylko w dorosłym świecie.
Żaden z nich nie mógł przypuszczać, że gdzieś za ścianą śpi dziewczynka która ma spokój.

Kiedy dorośli niewiedzą o co im chodzi, wtedy dzieci muszą im trochę pomóc. Dla nich życie zawsze jest prostsze. Nie muszą przed nikim udawać. Dzieci znają emocje i ich nie ukrywają, żyją tak jak czują, czyli tak jak dorośli nie potrafią. Gdyby ktoś cieszył się wszystkim tak jak dziecko, wzięto by go za optymistycznego wariata, niepasującego do szarej rzeczywistości poważnych, rozsądnych i dorosłych ludzi – w skrócie zazdroszczono by mu.

Kiedy świat dorosłych się wali wtedy dzieci piszą własną bajkę by bardziej doświadczeni nie musieli się kłopotać i tylko odegrali swoje kwestie. Melinda miała swoją dużą produkcje filmową i świetnie sobie z tym radziła.

CDN