Wszystko czego pragnę [12/?]

Atris

Nie, siedź Soft, lepiej ze swoimi glanami w domu, bo jakoś nie mam ich ochoty poznać

W offtopie się fajniej offtopuje

Wiem, mówiłaś, ale nie mam kompletne pojęcia za co

A tej czekolady w waszym ficku to ja się już boję

Agusss

No, no!

Atris wpadła na genialny pomysł!
I to nie pierwszy^^
Powolutku dopiero zaczynamy odkrywać grunty^^
Zapowiada sie baaardzo ciekawie^^
Na kolejną cześć czekam z niecierpliwością!

Atris

Taa, pomysł genialny, tylko co z wykonaniem?

Gdybym pisała tak genialnie, jak to wygląda w mojej głowie

soft

Atris, chyba jednak poznasz moje glany tak blisko jak jeden z kolesi, gdy nieśli mnie na fali

A uwierz, on poznał je bardzo, bardzo blisko

Atris

Ja już jedne glany w ten sposób poznałam. I uwierz, nie chcę więcej

333bulletproof

- Nie gniewasz się! – krzyknął oskarżycielsko, celując w nią palcem. Ona uśmiechnęła się czarująco i wstała zza biurka. Zrobiła kilka kroków, a z dywanu pod jej nogami wytrysnęła woda.
House popchnął ją na podłogę, a starannie ułożone włosy plasnęły głucho o dywan, kiedy Cuddy poznawała go z bliska.
- Nie gniewasz się! Zrywam z tobą! - krzyknął, zawijając Cuddy w mokry dywan i wynosząc w kierunku głównego wejścia slash wyjścia. Po drodze spotkał Wilsona, upuścił z wrażenia dywan z Cuddy w środku (która wciąż miała nadzieję, że to tylko kolejny, głupi żart) i rzucił się mu w ramiona. Woda kapała z mokrego dywanu Cuddy, a oni, złączeni w pocałunku, odeszli w stronę zachodzącego słońca! *Foreman przebrany za zachodzące słońce podskakuje i spada za horyzont*

Wybaacz. To znaczy, że bardzo mi się podoba i nie mogę się doczekać następnej części! *_*

Atris

333bulletproof wiesz, to nawet dobre zakończenie jest

Ale ja ich może jednak pomęczę

Atris

Dla 333bulletproof, żeby się wzięła i za tłumaczenie, i za swojego ficka

Miłego czytania

Rozdział 2

- Cuddles! Cuddles! – Siedział na korytarzu i tylko czekał, aż do szpitala wpadnie spóźniona administratorka. – Spóźniłaś się. Przyznaj, z kim mnie zdradzasz? – zawołał za nią, gdy wchodziła do swojego gabinetu. Nie odpowiedziała mu nic, jedynie uśmiechnęła się tajemniczo.

***

- Kaaangur! Halo! Tutaj jest człowiek w potrzebie! Cameron! Ty to słyszysz i nie grzmisz?! Wyczuwam twoje poczucie winy! Wyłaź! – Kaczątek wciąż nie było. A na dodatek House nie mógł ich nigdzie znaleźć. Dlatego chodził po szpitalu i nawoływał.

Niestety poszukiwania na nic się zdały, bo jego podopieczni bardzo dobrze się ukryli. Skoro Kaczątek nie mógł dręczyć, musiał znaleźć inną ofiarę. Właśnie! Nowy onkolog, przez którego musiał przenosić rzeczy!

Uderzył ręką w blat recepcji, tak, że kobieta po drugiej stronie podskoczyła ze zdenerwowania. – Nowy onkolog.

- Ccco? – zapytała speszona.

- Onkolog. Nowy. Jak się nazywa?

- Nnnie wiem... – wymamrotała.

- Jak to nie wiesz... Jenny?

- Jessica. Nie mam pojęcia. Nie widziałam go dzisiaj jeszcze. Będzie o... – dziewczyna spojrzała w grafik. – Gdzieś za 2 godziny. Przyjeżdża tylko przyjrzeć się pracy Benowitza. Zajmie mu to ok...

- Dobra, dobra, nie produkuj się tak – odpowiedział House i podszedł do windy. Posłał jej przez ramię olśniewający uśmiech i wrócił na swoje piętro.

***

Czatował pod drzwiami onkologii pół dnia. Nie mógł uwierzyć, że można aż tak się spóźniać. Czy dzisiaj tylko on był punktualny? A raczej: czy nikt już dzisiaj nie był punktualny? Pokręcił głową, już na nikogo nie można liczyć.

Ale onkolog naprawdę przyszedł dziś do pracy, po prostu House wziął go za studenta, zwykłego uczniaka, na praktykach. Bo kogóż by nie zmyliły te kasztanowe włosy, niewinny wyraz twarzy i czekoladowe oczy, patrzące na świat z ufnością, dorównującą pragnieniu niesienia pomocy Cameron. No i ten strój, podwinięte rękawy koszuli i obrzydliwy krawat, wiadomo, że to student!

Student po dwóch rozwodach i bez psa, którego zabrała mu jedna z żon. No i bez domu. W gruncie rzeczy, już z domem, ale jeszcze w nim nie był. Samolot z Seattle się spóźnił i nie zdążył nawet obejrzeć nowego mieszkania.

W każdym razie, House nie zobaczył w nim dorosłego, pewnego siebie mężczyzny, ale zagubione w natłoku zdarzeń dziecko, które na pewno nie mogło być jeszcze lekarzem.

Dlatego nadal czekał. A gdy się nie doczekał i zrobiło się ciemno, okazało się, że wcale nie pracował, Cuddy już wyszła ze szpitala, a i jego godziny się skończyły. Mógł wracać do domu.

Wyszedł przez drzwi i spojrzał w niebo. Śnieg nie padał, a nieboskłon usiany był drobnymi białymi gwiazdkami, które żywo połyskiwały na granatowym niebie. Zrobił krok do przodu i stracił równowagę. Pomógł mu ją odzyskać jakiś brązowowłosy mężczyzna, który wpatrywał się w niego przenikliwie.

House wyprostował się i otrzepał płaszcz niedbałym ruchem. Spojrzał na wybawiciela krytycznie.

- Nie podziękuję ci.

- A ja nie chcę podziękowań – odpowiedział nieznajomy i podrapał się po karku. Diagnosta zauważył zażenowanie w jego oczach.

- To dobrze, bo ich nie otrzymasz – rzucił wyniośle House, nadal przypatrując się mężczyźnie, który coraz bardziej upodabniał się do biednego, niewinnego, bezbronnego szczeniaczka.

- Już powiedziałem, że ich nie chcę. – Nieznajomy podniósł głowę i spojrzał w przenikliwe, niebieskie oczy. – Miło było poznać. Do widzenia... – rzucił i odszedł w stronę przystanku.

- Mogę Cię podwieźć! – zawołał House, ciekawy odpowiedzi tego dziwnego, potrzebującego mężczyzny.

- Nie, dzięki! – usłyszał, co wcale mu się nie podobało. On by skorzystał z każdej przejażdżki. Wzruszył ramionami.

- Muszę jutro poszukać tych niesfornych dzieciaków – mruknął do siebie i wskoczył z entuzjazmem do auta, którym wrócił do pustego, ciemnego mieszkania, do swojej samotni, której za nic nie chciał dzielić z Cuddy.

martuusia

zapowiada się niezwykle interesująco (w końcu przecież House kiedyś rzuci Cuddy dla Wilsona xD)

fik nietuzinkowy, historia - niespotykana.

i to ostatnie zdanie:" (...) wrócił do pustego, ciemnego mieszkania, do swojej samotni, której za nic nie chciał dzielić z Cuddy."
moje serce się raduje!

weny, Atris!

Dziaga

W końcu zaczęłam komentować

Atris mam nadzieje, że to będzie jeden z dłuższych tasiemców jakich czytałam bo zapowiada się świetnie!
Może zacznę od tego, że Cuddy jest strasznie pobłażliwa dla House'a, normalnie by go zabiła za zalanie jej gabinetu

House za to ma wolną rękę i może robić co mu się chcę, nie wiem jak wyglądało poproszenie Lisy o rękę i prawdopodobnie nie chcę wiedzieć...
Na szczęście jest i nowy student Wilson! Prawdziwy, kanoniczny jakiego wszyscy kochamy

Jestem ciekawa czy to on zawróci w głowie Greg'owi czy na odwrót.
Napisałaś, a raczej piszesz, kolejne dzieło Atris

Dużo weny!

milea

jestem za tym, żeby Cuddy wpadła w poślizg i zginęła w wypadku/wpadła do przerębli/zamieniła się w bałwana* i ma jej już nie być!

(matko kochana, jestem okrutna

)
oczywiście wyczekuję następnej części

*niepotrzebne skreślić

333bulletproof

Hii! Dziękuję za dedykację

(Tak, tak, zabiorę się za pisanie i tłumaczenie. Tylko... muszę się trochę pouczyć ;_; Wyjątkowo ciężki tydzień mnie czeka. A, i mój kapryśny Wen wczoraj zaczął snuć jakieś dziwne, nowe historie, więc... nie jestem pewna co dostaniecie najpierw

)

A ta scena na dworze jest piękna! *_* Bo nie pada śnieg (jak zawsze), bo Wilson nie zgadza się, żeby go podwieźć (jak zawsze), bo House się nie przejmuje i wszystko jest takie nie-jak-zawsze i to jest dobre! *musisz wytrzymać moje alogiczne próby udowadniania rzeczy, dopóki nie uda mi się przespać porządnie całej nocy*

Tylko czemu takie krótkie, coo? Mam nadzieję, że z tej okazji będzie szybko nowa część

coolness

Ty się mogłaś u nas czepiać błędów to ja się teraz przyczepię^^

Atris

Ale on nie jest studentem! Czy wszyscy na pewno są tego świadomi? Bo po waszych komentarzach doszłam do wniosku, że nie wiecie

Łaaał, aż jeden błąd

Czy mam wypisać wszystkie wasze?

Kto chce szybko kontynuację?

Ale ostrzegam, na razie będzie nudno

Jak się zaprzyjaźnią będzie fajniej

Agusss

Wow!
Jimmy studentem?

W sumie to w 1 serii tak wyglądał

I to ich spotkanie^^ Już na początku coś między nimi zaiskrzyło xD
Mam nadzieję!

Świetnie!! xD No początek a ja już się wkręciłam

Bosh ja chcę dalej

coolness

Wiem, że nie jest.
Ja tylko marzę...
Atris, ja się czepiałam tylko jednego błędu.
Widziałam jeszcze pare, ale mam lenia i nie chce mi się wypisywać

Atris

Haaalo! Słucha mnie jeszcze ktoś tutaj?!
On NIE jest studentem, to House wziął go za studenta! Luudzie! Czytajcie ze zrozumieniem

Co, gdzie, jakie błędy! Ejjj! Ruszaj tyłek! Ja ci wypisywałam

coolness

Atris, przecież mówię, że wiem, że nie jest.
Ale pomarzyć zawsze można...
Nie chce mi sie... robię bilogię...

Atris

Ale to było do Agusss

Leeeniu ty jeden ty

Agusss

Wiem, że nie jest! Ale House go za niego wziął!!

Nikt mnie nie rozumie!

Jakaśtam!

No weź! Już sie od obraź na mnie! *błaga*

Atris

Poobrażałyście się?

To źleee, oj wy niedobre! I jeszcze się lenicie

Agusss

Ona się obraziła...

Nie lenimy!

martuusia

coolness

Atris, wymienię jeśli przeżyję do końca następnego tygodnia, ok?

Bo ona jest wredna^^
Wcale się nie lenimy. Wczoraj kawałek napisałyśmy.

Agusss

No tak! jestem WREDNA! Nie przeczę^^

Właśnie!

Mamy już dużo ^^