Dziecinada [Z]

agnieszka2372

Drugi dzień nie mieli nic konkretnego. Taub, 13 i Kutner główkowali nad ostatnim przypadkiem. Tablica z jakiegoś powodu leżała na ziemi bokiem. Sfrustrowany diagnostyk przewrócił ją bo nie mógł już na nią patrzeć. Objawy z białej tablicy wydawały się z nich kpić.
'Jak możecie tak długo nie znać odpowiedzi?' pytały.
'To banalnie proste'.
'Wystarczy pomyśleć'.
Dodatkowo House miał utrudnione zadanie; dzielił swoją uwagę między tablice, a półtoraroczną córeczkę chwiejnym krokiem spacerującą po gabinecie. Jej mama musiała udać się na pilne zebranie, a mała została pod czujnym okiem taty. Forman nadal nie mógł uwierzyć, że tak urocza istotka mogła mieć cokolwiek wspólnego z jego szefem. Ostatecznie był skłonny uwierzyć, że w jej przypadku przeważyły geny Dr Cuddy. Jedno było pewne Greg House był szczęśliwym draniem. Przez chwile cała piątka zapomniała o pacjencie i obserwowała dziewczynkę. Patrzeli jak stąpa swoimi małymi nóżkami z niezwykle skupionym wyrazem twarzy. Wyrazem, który doskonale znali. Poza miną, z ojcem łączyło ją również zamiłowanie do obuwia. Miała na sobie malutkie, zielone addidaski. Za to ciemne, lekko kręcone włoski i uśmiech od razu zdradzały kim jest jej matka.
Niespodziewanie mała potknęła się, żeby nie upaść podtrzymała się tablicy. Jej rączka dotknęła jednego z wypisanych na niej objawów. House spojrzał na córkę, potem na tablice. Nagle wszystko nabrało sensu.

- Jesteś geniuszem – powiedział roześmianej dziewczynce.
- Powinienem ją zatrudnić - mówił dalej do swojej drużyny - Wy jesteście bezużyteczni.
- Wiesz co mu jest? – spytał Taub.
- Oczywiście, że wiemy – stwierdził podchodząc do dziewczynki
- Na prawdę jesteś moją córką.

House przebudził się gwałtownie w szpitalnym łóżku. Nie znowu! Tyle jeśli chodzi o spokojny sen. Zawsze gdy House się z czymś zmagał przychodził w końcu taki moment, że musiał o tym z kimś porozmawiać. Wyraz „kimś” był tu równoznaczny z nazwiskiem Wilson.

Pikaola

Świeeeeeeeeeetne Ja chce dalej, ale dzisiaj nie ma już chyba na co liczyć...

;P
Warto było czekać...
Troskliwy House *myśli* - byłby słodki ;D

jeanne

O kurcze...
Na jutro mama mnie umówiła do psychiatry

bo powiedziała że jesli ktoś o 11 w nocy śmieje się do komputera to ma coś z głową nie tak

no nic nie mogę poradzić na to że twoja twórczość bardzo mi się podoba xD
wstanę jutro wcześniej może nasza geniuszka da kolejny fragment

oh.. ah... perspektywa dziecka zrodzonego z Huddy jest piękna

oczywiście córka miałaby oczy taty xD
nie wyobrażam sobie inaczej

fragment świetny =)

kremówka

aaaaa świetne poprostu

no i tak jak mówiłam budzi się w nim ten instynkt, no...

a Wilson ma na imię James

Ale mi też się zawsze wydaje, że to są ich imiona a oni zawsze mówią do siebie po nazwisku

dr Asia

mi się wydaje, ze House boi się że jego dziecko mogło by być bardziej genialne niż on

cudo, następne części niestety chyba przeczytam w poniedziałek

może jakoś wytrzymam...
więc życzę wszystkim miłego weekendu

Gatha

aaah, po tych jego snach mam tak wielką ochotę na małe huudy ze az strach xD takie bejbi byłoby cudowne!

chciałabym zobaczyc to w serialu xD aga, jak zwykle super!

agnieszka2372

Przyjaźniąc się z Housem nie miałeś co liczyć na długie, szczere rozmowy o swoich uczuciach.
Greg był zamkniętą w sobie osobą. Większość spraw trzymał gdzieś głęboko w środku.
Wilson, przyzwyczaił się, że wszystkiego musi się domyślać, zgadywać, przypuszczać. Interpretować jego gesty i sposób zachowania, żeby dowiedzieć się czegokolwiek. Przez lata opanował tę sztukę zadziwiająco dobrze. Nabyta umiejętność okazała się użyteczna w pracy. Gdyby nie Greg nie byłby taki dobry w 'czytaniu' ludzkich reakcji.
Wraz z pojawieniem się House'a w jego gabinecie poczuł mieszankę ciekawości i pewnego rodzaju ulgę. Nareszcie dowie się co tym razem sobie ubzdurał.

- Ona chce mieć dzieci - oznajmił siadając na przeciw onkologa. James nie tego sie spodziewał. Prawdę mówiąc myślał, że to będzie coś błahego. To nie było takie głupie.
- Pokłóciliście się o to?
- Nie, nawet o tym nie rozmawialiśmy.
- Nic ci nie powiedziała?
- Nie musiała.
- A ty nie chcesz dzieci?
- Szczerze, nigdy o tym nie myślałem – przyznał.
- Nawet ze Stacey?
- Brałem pod uwagę, że kiedyś będę musiał to rozważyć – odpowiedział pokrętnie. To był właśnie cały House.
- Wow! Brałeś po uwagę możliwość rozważenie? - powtórzył probując to ogarnąć - Co za postęp!
- Hej, w końcu i tak okazało się, że było to niepotrzebne – zauważył.
- Wyobrażasz sobie mnie jako ojca?
- To rzeczywiście przerażająca koncepcja - spróbował rozluźnić atmosferę, niestety Greg wziął to całkowicie poważnie. Jakby trochę posmutniał. Może nie chciał, żeby potwierdziły sie jego obawy.
– Żartuje – poprawił się James widząc stan przyjaciela - Masz racje. Nie myślałem o tobie w tej roli, ale siebie też w niej nie widzę. Chociaż nie grozi mi to chyba. Nawet nie potrafię utrzymać małżeństwa - dorzucił swoje kompleksy. Zapadła cisza. Oboje zastanawiali się dłuższą chwilę.
- Wiesz co? Za to Lisa będzie wspaniałą matką.
- Prawda – zgodził się bez wahania House. Co do tego nie miał najmniejszych wątpliwości. W tym właśnie tkwił jego problem. Wreszcie dochodzili do konfliktu interesów.
- Nie jesteś ciekaw? - dopytywał Wilson - Nie chciałbyś mieć potomka, przekazać swoje geny?
Wasze dziecko to by był dopiero niezły egzemplarz - powiedział rozweselony wizją onkolog. To zdanie mimowolnie wywołało na twarzy House'a cień uśmiechu, który zgasł równie szybko, kiedy tylko Greg zorientował się co robi.
- O czym my w ogóle rozmawiamy, Jimmi? - spytał wstając z miejsca i zostawiając onkologa samego.

jakobson

"Wasze dziecko to by był dopiero niezły egzemplarz" - też tak uważam!!!!
Ale House rozważający mozliwaść bycia ojcem dzieci Cuddy mnie rozczulił... i te jego sny genialne

Czekam na więcej!!!

kremówka

eye_roller

ahahhaaaa-genialne dilogi w tej rozmowie

widzę Wilsona z tym swoim rozkosznym uśmiechem na twarzy

Gatha

aaah, mam teraz wizję tej rozmowy przed oczami jak sobie wyobrażę ten uśmiech Jimmiego..

of course super xD czekam na cd. a tymczasem sciągam 4X13 i już się nie mogę doczekać

lisa

z racji że wczoraj nie mogłam dziś doczytałam kolejne części

sen o córeczce uroczy ;] House chciałby podświadomie być ojcem a szczególnie dzieci Cuddy ale boi sie tego, mam nadzieje że dojrzeje do tej decyzji wróci do niej i zmajstrują małego Housa juniora

Pikaola

Wasze dziecko to by był dopiero niezły egzemplarz - powiedział rozweselony wizją onkolog. Mój ulubiony moment

Podoba mi się to że piszesz często... chociaż krótkie są nieco

jeanne

Nie chciałbyś mieć potomka, przekazać swoje geny?
Wasze dziecko to by był dopiero niezły egzemplarz - powiedział rozweselony wizją onkolog.
Ha! Ja tą wizją byłam jeszcze bardziej rozweselona xD
a po opisie który był wcześniej moja wyobraźnia stworzyła dziecko Huddy xD
Jej..
to musiało by być niezłe

super część

czekam na więceej xD
uzależniłam się

kremówka

agnieszka2372

Spotkali się tego dnia raz jeszcze przy wyjściu. House w porę ugryzł się w język. O mal nie zadał automatycznego już dla siebie pytania; 'twoje, czy moje lokum?' Powstrzymanie się kosztowało go trochę za dużo trudu. Oboje byli widocznie zgaszeni. Starali się dzielnie znosić krok do tyłu w ich relacjach. Jednak trzymali fason jedynie przed sobą nawzajem. Oboje czuli, że osiągnęli nowy poziom niezręczności.Potwierdzeniem tego była cisza, jaka zagościła, kiedy tylko znaleźli się blisko siebie. Było to coś co zdarzało się im bardzo rzadko.
- Kończysz? - spytał diagnostyk.
- Tak
- Czemu tak wcześnie?
- Odwołane zebranie. Czemu tak długo?
- Komplikacje u pacjenta – wyjaśnił, cóż można było powiedzieć więcej?
- Dobranoc – pożegnała się kierując do wyjścia.
- Dobranoc
- Lisa.
- Tak? - odwróciła się w drzwiach by przekonać co od niej chciał. Może zmienił zdanie. Milczał nieznośnie długo, po czym powiedział:
- Nie przesadzaj z praniem – jego słowa wywołały nieśmiały uśmiech na jej twarzy. Za dobrze ją znał, pomyślała. Dzięki wspólnie spędzonym chwilom zdążył poznać jej zwyczaje. Zawsze w wolnych chwilach nadrabiała zaległości w sprzątaniu domu.

Mijały właśnie dwa miesiące od kąt ich córka pojawiła się na świecie.
Cuddy wróciła właśnie z zakupów, starała się pozałatwiać wszystko jak najszybciej.
Czuła się niepewnie zostawiając ich samych przez dłuższy czas. Cały czas zastanawiała się jak sobie radzą? Zdziwiła ją nadzwyczajna cicha jak panowała w domu. Postawiła torby w korytarzu i zajrzała do przedpokoju. Powitał ją iście rozczulający obrazek. Jeden na milion. Moment, który na dobre wpisze się w je pamięć. House siedział wygodnie w fotelu z córeczką ułożoną na klatce piersiowej Jedną ręką trzymał na jej pleckach, w drugiej miał jakąś gazetę, którą najwyraźniej czytał małej. Po dłuższej chwili wpatrywania się Lisa odzyskała zmysły na tyle by wsłuchać się w słowa, które melodyjnym, zaangażowanym głosem czytał.
- „Yamaha YZF-R125 ma silnik o pojemności 125cc zaprojektowany przez tych samych konstruktorów, którzy stworzyli motocykle YZF-R1 oraz YZF-R6....'" – czytał jej czasopismo motoryzacyjne zupełnie jakby było jakąś niezwykłą przygodą, lub magiczną bajką. Niewiarygodne!
- Greg, co ty jej czytasz? - podniósł głowę zdziwiony jej nagłym pojawieniem się
- Ma to w nosie, chodzi o ton głosu. Mógłbym jej czytać książkę telefoniczną i tak by nie zauważyła – wyjaśnił – A tak oboje jesteśmy zadowoleni.
Cuddy podeszła i ku swojemu zaskoczeniu odkryła, że córeczka nie śpi, a ma szeroko otwarte oczka.
- Poszliśmy na kompromis, prawda? - poprosił maleństwo o potwierdzenie jego słów matce. W tym czasie Lisie przyszło coś do głowy, wyjęła telefon z torebki i ukradkiem zrobiła swojej rodzinie zdjęcie.
- Sfotografowałaś nas ? - spytał zaniepokojony Greg.
- Nie! - wyparła się niezbyt przekonująco
- Materiał do szantażu – wyjaśniła z przebiegłym uśmieszkiem.
- Zrobiłaś się okrutna.
- Twój wpływ – przyznała nachylając się i całując dziewczynkę w czółko, potem ostrożnie by nie zgnieść małej pocałowała jego.

Przeklęte sny! Przebudził się próbując dojść do siebie. Te sny były niepokojąco realistyczne. Każdy kolejny rozstrajał go coraz bardziej. Nie chciał ich. Zakłócały mu podjęcie racjonalnej decyzji.

Em.

Ależ sielski obrazek... No zachwycona jestem

. Ale ten moment z czasopismem motoryzacyjnym bezbłędny - i całkiem możliwy

.

kremówka

Słoooodkie

Te jego sny zawsze mnie rozczulają...

Ale mam nadzieję, że odegrają ważniejszą rolę niż poprawienie mi humoru i wywoływania głupiego uśmiechu na mojej twarzy - np, że dzięki nim House wreszcie pogada z Cuddy, po czym zajmą się sprawieniem sobie potomka

Super jak zwykle

Gatha

ah, ja mam nadzieję, że te sny w tym fiku będą jeszcze prawdą, nie tylko nocnymi majakami xD

aga, super, jak zwykle xD nie mogę się doczekać cd xD

Pikaola

Świetnie opisujesz sny, one są takie... słodkie, jedyne w swoim rodzaju...
Tak, tak fragment czasopismem motoryzacyjnym - fenomenalny

Ja też mam taką cichą nadzieje, że te sny odegrają ważną rolę w Jego życiu... xD

agnieszka2372

Następnego dnia House doszedł do logicznego wniosku, że wszechświat sprzysiągł się -przeciwko niemu. Ostatnio miewał więcej dzieci niż dorosłych pacjentów. W snach, czy na jawie nie mógł się od nich uwolnić.Tym razem w przychodni wraz z mamą pojawił się sześcioletni chłopiec, który musiał brać udział w jakieś szarpaninie. Dzieciak był niezwykle ciekawski, od pojawienia się zadał mu już chyba jakieś 100 pytań
'Czemu ludzie decydują się na dzieci?' pomyślał. Matka chyba wyczytał z jego twarzy pytanie bo spytała

- Nie ma pan dzieci?
- Nie.
- Zastanawia się pan czemu inni mają?
- O tak.
- Bo co jakiś czas przychodzi taki moment w którym wiesz, że warto – odpowiedziała – Kiedyś pan zrozumie.
- Mark, nie wierć się.
- Nie mogę uwierzyć, że ugryzłeś Dereka. Wiesz kto to łobuz? - strofowała matka.
- Tak, chłopak z powodzeniem u dziewczyn - usłyszał niecodzienną odpowiedź.

Spojrzał na chłopca. Udało mu się coś co nie zdarzało się od paru dni. Uśmiechnął się. Nie dowierzał, że proste słowa chłopca potrafiły go rozbawić. Jedno trzeba było dzieciom przyznać; miały zaskakujące podejście do rożnych spraw. Otrząsnął się z niechcianych rozmyślań, zrobił chłopcu szczepionkę przeciw tężcowi i wysłał go do domu.

jeanne

jej...
jak słodkooo xD
mrr...
ależ House musiał cudnie wyglądać w tym swoim śnie..
Doszłam do wniosku że tytuł jest genialny xD
Będą się unikać i nie będą gadać ze sobą jak dzieci

czekam na kolejny wstrząsający fragmeny

kremówka

jak zwykle świetne

po prostu. Nie wiem, co mogę dodać. Chcę jeszcze

agnieszka2372

Wracając do swojego gabinetu natknął się na Wilsona. Jego rada była zwięzła.
- Pogadaj z Cuddy. Powiedz jej prawdę, że się nad tym nigdy nie zastanawiałeś, albo, że nie wiesz czy chcesz dzieci, albo, że ich nie chcesz. Tylko powiedz jej o co chodzi.
Nie pozwól się jej dłużej domyślać. Kobiety mają zadziwiający talent do
nadinterpretacji naszych czynów, co się zawsze źle kończy.

Przez resztę dnia nic co robił nie było w stanie odwrócić jego uwagi od nawiedzających go myśli. Czy chciał mieć dziecko? Czy był na to gotowy?
Dziecko równa się odpowiedzialność. Przewraca życie do góry nogami, jego życie było już dość poprzewracane. Do tego dochodziła kwestia jego nogi, chociaż biorąc pod uwagę resztę nie wydawała się mu największym problemem. Czy potrafił przekładać potrzeby kogoś nad własne? Jednego był w 100% pewny nie chciał być marnym ojcem, lub co gorsza ojcem znienawidzonym, tak jak w przypadku swoim i swojego ojca. Niektórzy ludzie najzwyczajniej w świecie nie nadają się na rodziców. Co jeśli on również zaliczał się do tej grupy?

Po wyczerpującym psychicznie dniu i uratowaniu życia kolejnego pacjenta wrócił do domu. Nalał sobie szkockiej i usiadł na kanapie przed telewizorem. Długo się nie kładł. Opanował go pewnego rodzaju strach przed spaniem. Strach, który jak doskonale zdawał sobie sprawę był idiotyczny, ale ile można? Te cholerne sny wyprowadzały jedynie zamieszanie. Im bardziej go poruszały, tym dalej próbował je od siebie odsuwać. W żaden sposób nie mógł od nich uciec. Ukazywały coś czego nie chciał widzieć zalety bycia rodzicem. Wszystko to co po podjęciu decyzji mógł stracić. Zmuszały go by stawił czoło swoim wątpliwością. Na prawdę nie cierpiał podświadomości.

jakobson

Kolejne sny House'a to coś na co czekam z zaciśniętymi pięściami z emocji.
Co oczywiśćie nie zmienia faktu, że rzeczywitość poza snami też mnie strasznie ciekawi.
Moje przemyślenia:
House, o ile nie wie jeszcze czy chce byc ojcem, o tyle wie, że jeśli już miałoby tak być to chciałby być dobrym ojcem. Bardzo go za to w tym fiku lubie!!
Czekam na więcej!!!