Jeden wyskok ma wysoką cenę... [NZ/P]

dr. paula

Kolejny kawałek moich wypocin

Może nie będzie to jeden z najciekawszych kawałków, ani wiele wyjaśniających, ale pomimo to życzę miłego czytania.

Część 4

House obudził się, ale bał się otworzyć oczy. Wszystkie możliwe mięsnie go bolały, a ponadto było mu jakoś dziwnie ciężko. W końcu zarejestrował, że leży na podłodze - w każdym bądź razie łóżko nie było takie twarde. Przeklinał pod nosem wszystkie możliwe dźwięki jakie tylko wdzierały mu się do mózgu, powodując ogromny ból. W pewnym momencie poczuł, że czyjeś włosy łaskoczą go w policzek. Postanowił otworzyć oczy. Najpierw otworzył jedno oko, a potem drugie. Nie wiedział czy to co zobaczył to prawda czy sen, ale z jego ust wydobył się przeraźliwy krzyk:
- Aaaaa…!!!
-Aaaaa….!!! – to Wilson odpowiedział mu krzykiem na jego krzyk.
- Złaź ze mnie zboczeńcu.- wysapał House spychając z siebie Wilsona. W końcu poczuł ulgę na klatce, znowu czuł się lekko…
Wilson zerwał się na równe nogi, ale był to duży błąd. Zrobiło mu się ciemno przed oczami i znowu leżał, ale tym razem na kanapie.
- Co tu się do cholery stało? - Spytał House. Czuł, że ból rozsadza jego czaszkę. Wypił za dużo. Stanowczo za dużo. Powoli wdrapał się na fotel i opadł na nim sięgając ręką po wodę. Po pewnym czasie ciszy jaka zapanowała, jako pierwszy odezwał się Wilson:
- A gdzie Cuddy?
- Niewiem zboku.
- Odpieprz się- warknął Wilson.
- Sam się odpieprz.
Nagle uwagę Wilsona przykuł laptop stojący na stoliku.
- House, o ile dobrze pamiętam tego tu nie było.- powiedział Wilson wskazując na laptop. Czuł się okropnie. Dawno nie miał takiego kaca. Poczuł, że zbiera mu się na wymioty. House sięgnął po laptop, jednak jego ręka okazała się za krótka.
- Nie sięgam.
Wilson powoli usiadł na kanapie i wziął laptop na kolana. Nacisnął jeden z przycisków i zobaczył na pulpicie zdjęcie jego i House’a całujących się. Zdziwienie Wilsona było ogromne. Na widok tego zdjęcia wstał i pobiegł do łazienki. Już nie wytrzymał.
- A ty co? Zaliczasz zgony? He He... – zaśmiał się House.
- Lepiej zobacz co masz w laptopie zboczeńcu jebany!- krzyknął z nad sedesu zielony na twarzy Wilson. House zrobił zdziwioną minę, podniósł się z fotela i odkręcił laptop w swoją stronę. Jego reakcja była podobna, tyle, że On nigdzie nie pobiegł. Nawet gdyby chciał- nie mógł biegać…
- Co to ma znaczyć?- ryknął House.
- O to samo chciałem zapytać! – odkrzyknął mu Wilson, który doprowadzał się do porządku.
- To wcale nie jest zabawne! Czekaj… Wilson! Tu leży jakaś kartka! – krzyknął House.
- „Niezła była zabawa co, chłopcy? Jeśli chcecie obejrzeć więcej fotek to zapraszam. Chętnie je udostępnię.” Podpisano Lisa Cuddy- skończył czytać House.
- Zabije ją! – powiedzieli jednocześnie.
Wilson wrócił do pokoju i rozwalił się na kanapie. House spojrzał na niego z obrzydzeniem.
- Jak mogłeś mnie pocałować Jimmi? Ja tylko żartowałem z tym szybkim numerkiem, ale żeby się tak do mnie dobierać przy ludziach???
- Może warto sobie przypomnieć kto się do kogo dobierał? Ja miałem trzy żony, a ty ani jednej. Wiadomo co ci po głowie chodzi?
- I tu mnie Jimmi zadziwiasz. Taka nagła zmiana orientacji…
- Zamknij się House! Módl się lepiej, żeby Cuddy nie pokazała nikomu tych zdjęć.
- Jimmi ja się nie modlę…
- Sory, zapomniałem. Lepiej się zbieraj. Trzeba jak najszybciej dorwać Cuddy.
- Święta racja. Chociaż uważam, że to odnośnie Cuddy to ja powinienem powiedzieć. W każdym bądź razie, w takim stanie w pracy będzie cudownie. A nasza kochana Pani Administrator jeszcze tego pożałuje.
- Pierwszy raz się z tobą zgadzam House.
Powoli pozbierali się do kupy i udali się do samochodu Wilsona. Ich obecny stan nie pozwalał na większą ilość rozmów, a po za tym Wilson nie chciał jechać za kierownicą, ale po krótkiej namowie House’a, Wilson zmienił zdanie. House zaszantażował go, że jeżeli nie pojedzie to osobiście porozwiesza po całym szpitalu ich zdjęcia. Oczywiście ‘lekko’ przerobione. W końcu samochód ruszył i już jechali do pracy…

Cuddy obudziła się po strasznym śnie w którym House i Wilson ganiali ją ze skalpelami. Usiadła i stwierdziła, że to tylko sen. Na dodatek bardzo głupi sen. Jednak zaczęła trochę żałować tego co zrobiła. House na pewno nie zostawi tego ot tak sobie. Na pewno będzie się chciał jakoś zemścić. Najbardziej żałowała tego, że musiała wmieszać w to Wilsona. Biedny, dobry Wilson. Ale czego nie robi się dla własnej satysfakcji? W sumie to ciekawe jakie będą mieli miny gdy się obudzą i zobaczą te jedne zdjęcie z ponad dwudziestu? Na samą myśl uśmiechnęła się lekko do siebie. Teraz będzie miała na nich haka. Może w końcu ‘lekko’ zaszantażowany House odrobi swoje zaległe godziny? Mimo, że zawsze uważała to za mało realne teraz może to się stać rzeczywistością. Oj ciekawy będzie dzisiaj dzień, pomyślała. Powoli wstała z łóżka i zaczęła się szykować do pracy.
Wchodząc do PPTH nie zauważyła żadnych zmian, plotek czy dziwnie gapiących się na nią ludzi. A więc jeszcze ich nie ma, pomyślała i udała się prosto do swojego gabinetu. Swoją drogą to dziwiła się sama sobie, że jest w tak świetnej formie. Biorąc pod uwagę wczorajszy wieczór myślała, że dzisiaj jej samopoczucie może nie być najlepsze. Hmmm… Ludzka natura… Nikt jej do końca nie pozna.

Wybaczcie jeśli były jakieś błędy, ale pisząc ten kawałek strasznie zgłodniałam

Jeszcze raz buziaki

nimfka

przez całą część parskałam śmiechem

mam nadzieję że szybko wkleisz dalszy ciąg, jestem strasznie ciekaw jak Hałs się ,,odpłaci" Cuddy

amandi

zachowanie powagi było absolutnie niemożliwe

... świetne

... House i Wilson mieli naprawdę szokujący poranek - najpierw to przebudzenie, a jeszcze na dobitkę zdjęcie ze sweetaśnym buzi-buzi

. I jakie wyzwiska

. Bieedna Cuddy, niech ona uważa, bo sny czasem bywają prorocze

. Wystartowałam już z czekaniem na część 5

, buziaki

Sarusia

Mogłabym się przyczepić do błędów językowych i przecinków, ale z powodu treści wybaczam absolutnie!
Uśmiałam się nieziemsko czytając wszystkie 4 części i czekam na kolejną

Dialogi są genialne! Powodzenia w pisaniu

dr. paula

Cieszę się, że mój fik poprawia Wam humor

W takim razie muszę się bardziej zmotywować i przepisać kolejną część na komputer. Mam teraz dużo wolnego czasu więc nie długo będzie.

Buziaki!

minnie

Bardzo fajne

Śmiałam się i to bardzo

Czekam na cd i Wena życzę

Fortibuss

dr. paula

dr. paula

Nie jestem do końca zadowolona z tej części... Poprawiałam w ostatniej chwili... Hmm... W każdym bądź razie ocenę zostawię Wam.

(mimo wszystko) Miłego czytania.

Część 5

Wparadowali do PPTH jak burza. Idąc ramię w ramię prosto do gabinetu Cuddy czuli na sobie dziwne spojrzenia. Przynajmniej tak się wydawało Wilsonowi…
- Chyba by nie zdążyła nikomu pokazać tych zdjęć? – zapytał półszeptem Wilson.
- O nie. Na pewno nie. Gdyby już je komuś pokazała, zabawa była by skończona. Jestem pewny, że chce się jeszcze trochę pobawić naszym kosztem.
Wilson się lekko skrzywił. ‘ Chyba wystarczająco się już zabawiła JEGO kosztem’
Ku ich uciesze zdołali dostrzec Cuddy siedzącą za biurkiem. Prawie wbiegli do jej gabinetu.
- Co to ma niby znaczyć?- spytali Wilson i House jednocześnie.
Pani Administrator na ich widok nie wytrzymała i wybuchnęła szczerym śmiechem.
- Gdybyście…. Gdybyście siebie wtedy widzieli… - mówiła, zanosząc się śmiechem.
- Słuchaj Lisa, rozumiem, że mogłaś chcieć się zemścić na Housie, ale czemu do cholery wmieszałaś w to mnie? Czy ja ci coś kiedyś zrobiłem?
- Nie, ale jestem pewna, że wczoraj coś na mnie uknuliście…
- My??? Skądże znowu. - wciął House z miną słodkiego niewiniątka z morderczymi zamiarami.
-Oj chyba się nie gniewacie, co? Przecież WY lubicie żarty.
- Oczywiście… - zaczął House, ale przerwała mu pielęgniarka, która wtargnęła do gabinetu. Na widok całej sceny lekko się zawahała, poczym wyrzuciła jednym tchem:
- Doktorze Wilson, pacjentka czeka na pana już ponad pół godziny, może by Pan jednak się pofatygował?
- Tak, oczywiście. Już idę. – Przeszył Cuddy morderczym spojrzeniem i wyszedł za pielęgniarką ze spuszczoną głową.
- A więc zostaliśmy sami.- powiedział House z lubieżnym uśmieszkiem i zbliżył się do Cuddy.
-Co my teraz zrobimy?- House patrzył prosto w oczy administratorki przeszywającym wzrokiem.
- Teraz ty pójdziesz do kliniki, bo jak nie to urządzę mała galerię przed moim gabinetem.
- Oj Cuddless, ty tylko o jednym. – Zmniejszył jeszcze bardziej dystans między nimi, tak że zmalała praktycznie do zera. Cuddy czuła jego bliskość i lekko się zarumieniła.
- Masz lepszą propozycję?- zapytała uwodzicielsko zmieniając taktykę.
- Oczywiście… - Ich usta dzieliły tylko milimetry. House objął ją w pasie i przytulił do siebie. Nie zmieniając dystansu między ich ustami, powiedział z diabelskim uśmieszkiem:
- Zemsta jest słodka.- Po czym puścił ją i wyszedł z jej gabinetu, zostawiając ją zdumioną jego zachowaniem. Tak sobie pogrywasz? To jeszcze zobaczymy kto będzie tym wygranym. Czuła jednak, że ma nad nią całkowitą przewagę. Objął ją i prawie pocałował, a ona nie stawiała mu najmniejszego oporu. Teraz pewnie poszedł się ze mnie nabijać, pomyślała rozpaczliwie. Ale ja mogę być głupia! Zdenerwowana na samą siebie zabrała się do papierkowej roboty. Przecież nie będzie cały czas się nim zamartwiać… Chociaż… Gdyby wykazywał trochę więcej uczuć, to może by się COŚ udało. O nie, nie, nie. House to House i nic, ani nikt tego nie zmieni. Zresztą jest dobrze, jak jest. Przynajmniej starała sobie to wmówić…

House udał się do swojego biura rozmyślając o Cuddy. Czemu musiała tak wszystko komplikować? Przecież nie pójdzie i nie powie, że ją kocha. Stop. Że niby on ją kocha? O nie, nie, nie. On się tylko bawi jej kosztem. Właśnie dzisiaj udowodniła, że to ONA nadal go kocha. Nie stawiała najmniejszego oporu. Hmmm… Trzeba będzie to wykorzystać- tu uśmiechnął się błogo do siebie- ale najpierw będzie się musiał zabawić. W końcu zaczęło mu się strasznie nudzić. Nie miał żadnego przypadku do diagnozowania, a na dodatek kaczątka gdzieś się ulotniły i nie miał się na kim wyżywać.. Postanowił poszukać Wilsona. Wypatrzył go na głównym korytarzu. Zagadywał jakąś młodą stażystkę.
- Hej, Wilson! Znowu zmieniasz orientacje? Tak długo czekałem na ciebie w naszej ulubionej kabinie. Nie ładnie jest tak wystawiać ludzi do wiatru. – Stażystka spojrzała podejrzliwie na obu panów i szybko się ulotniła.
- Czego chcesz, House? – zapytał nieco zdenerwowany Wilson. Nadal nie wyglądał najlepiej po ostatniej nocy…
- Musimy złożyć dzisiaj wizytę naszej kochanej Pani Administrator. – od razu przeszedł do rzeczy House.
- MusiMY? Po co, znowu jakiś genialny plan?
- Czyżbyś zapomniał, że zrobiła nam wczoraj niezbyt ciekawą sesję fotograficzną?
- Ciszej. Prędzej ty komuś wypaplesz niż ona… - powiedział szeptem nieco zmieszany Wilson. Nagle zza rogu wyłoniła się Lisa Cuddy we własnej osobie. Gdy ich tylko dostrzegła, błyskawicznie skręciła w przeciwnym kierunku.
- Czekaj, Liso, kochanie! - krzyknął House za szefową.
- Wilson właśnie mnie pytał kiedy powtórzymy seks w trójkącie…
- House!- krzyknęli jednocześnie Wilson i Cuddy.
- Słucham Was? Właściwie po wczorajszej nocy możecie się do mnie zwracać ‘ Greg’, ale jeśli ‘House’ bardziej Was podnieca to nie mam nic przeciwko…
Cuddy już tego nie słuchała, ruszyła dalej przed siebie. ‘A więc tak będziesz się mścić? Myślałam, że stać cię na więcej.”
- Wydawało mi się, że chcesz się tylko na niej mścić- powiedział Wilson po chwili. Czuł na sobie wiele zdziwionych spojrzeń, teraz już się mu nie wydawało…
- Oj Jimmi, daj spokój. Chyba nie będziesz płakał?
- Myślałem, że już bardziej się nie da, ale widocznie ty kretyniejesz na starość coraz bardziej. Idę do siebie.
- Tylko nie zapomnij, że dzisiaj musimy odwiedzić Cuddy.
- Jasne.- rzucił przez ramię i zniknął za rogiem.
- No co się tak gapicie? – powiedział do wszystkich gapiących się pacjentów i pracowników. Bo nawet pracownicy nie byli przyzwyczajeni do TAKICH wymiany zdań.
- Wiem, że się wam wszystkim podobam, bez względu na płeć, ale nie pochłaniajcie mnie wzrokiem. Musi mnie kawałek zostać dla kolegi i szefowej, mówię wam w łóżku nie są tacy nie śmiali. No dobra… My tu gadu, gadu, a czas leci. Na pożegnanie rzucił ‘Adios’ i pokuśtykał przed siebie. Był z siebie dumny.

ECC

leże
i kwiczę.

amandi

yeah

ten fik jest doskonały na natychmiastową poprawę humoru

. House chce się mścić? Ciekawie się mści..

wcale nie tak srogo

. Ale jego słowne zagrywki były mistrzowskie

. To pożeranie wzrokiem, ten trójkąt, Cuddless, orientacja i kabina

. Biedny Wilson - facet jest niewinną ofiarą wmanewrowaną w rozgrywki Hałsa i Kadi

. Nic nigdy nikomu nie zrobił, a wszyscy i tak na niego dziwnie patrzą

. mrau... oczywiście, że Cuddy rumieni się i nie broni... a House ukarał samego siebie, nie wykorzystując okazji do pocałunku

... Odwiedziny u Lisy??

czekam bardzo niecierpliwie

, buziaki

Sarusia

Padłam

powstane?

"Właściwie po wczorajszej nocy możecie się do mnie zwracać ‘ Greg’, ale jeśli ‘House’ bardziej Was podnieca to nie mam nic przeciwko… " hahahahaha, nejlepszy tekst tej części!

I ogólnie baaardzo fajnie

Cuddy knuje przeciwko House'owi, House przeciwko Cuddy a Wilson pomiędzy tym i obrywa z dwóch stron

Rewelacja!

dr. paula

nimfka

*padłam i leżę*

cudne to

minnie

Haha

Bardzo fajne, świetne!!

Uwielbiam i czekam na cd

martusia14

3 części przeczytałam od razu i powiem że o mało nie umarłam ze śmiechu !!<hahaha>
Ciekawe czy wizyta u Cuddy wyjdzie im na dobra czy jak ostatnio skończy się niespodzianka dla nich.
Życzę weny

runiu

Świetne, można umrzeć ze śmiechu, plan Cuddy był nieziemski, ale House jej chyba tak łatwo nie odpuści.

Ave

dr. paula

Sarusia

Jutro? Prosze, prosze, prosze, wrzuc dzisiaaaj *prosi najpiękniej jak umie*

dr. paula

runiu

Bardzo podoba mi się ten fik, Cuddy chyba troszkę zaczęła żałować tego co zrobiła, a biedny Wilson taki wrażliwy.

Znowu zakończyłaś w takim momencie, że nie mogę się doczekać następnej części.

JigSaw

martusia14

no ej w takim momencie jak możesz przerywać
proszę wklej szybciutko kolejna część bo umrę z ciekawości i będziesz mnie miała na sumieniu

pozdrawiam

nimfka