P.S. I love you (List Siódmy) [NZ]

Madness

my czekamy!Czekamy!
Proooosimyyy! *robi słodkie oczka*
Chwila,coś mi niewyszło...
Ale my i tak czekamy!!!!!!!!
*wieeeelki pokłon i daje nura w

*

Jarii007

Schevo!
Jasne, że chcemy!
O!

Ankieta mówi sama za siebie

Kochanie pisz szybko

Grace

no oczywiście, że chcemy

co za pytanie!
pozostaje tylko czekać

truskaffka

Popłakałam się... prawdopodobnie dlatego, że nigdy mi przez myśl nie przeszło, że House umrze

(wiecznie żywy).
*bije głośne brawo*

Madness

I my czekamy..czekamyyyy!
I prosimy nadaaaaal!
Bo to daje szczęście,szczęście!

Dobra...przesadziłam.Ale proszę!Shevo!Napisz,odpowiedz,kopnij w dupe xD!Ale się odezwij!!!!

Madzia

Schevoooo...Chcesz żebym w Ciebie zwątpiła?

Proszę Cie, wklej kolejną część!

Schevo

Okay, ludziee

Skoro jednak chcecie...

No to po łikendziku pojawi się cała reszta (chyba za jednym zamachem

)

ECC

Um zabijecie mnie, ale :

Schevo kochanie moje. Może codziennie wklejaj po 1 części, o tej samej porze.

JA CHCE TGO FIKA NA DŁUŻEJ....

Madness

*mdleje* Nareszcie!!!

Pietruszka

Wszystko ślicznie, pięknie, i w ogóle oby jak najdłużej.
Rzuciła mi się w oczy tylko jedna niepozytywna rzecz - mianowicie godzenie się z ojcem. Sądzę, że takie rzeczy raczej są dla osób młodszych, które jeszcze mają szansę złapać kontakt, których rodzice ciągle są żwawi i mają sporo życia przed sobą. Ja odnoszę wrażenie, że ponad 40-letnia Lisa jest za stara na odbudywowanie takiej więzi. Jej ojciec też

Kruschen

byla sonda jest wynik ........ :d a nowosci ni widu ni słychu Schevo znęcasz się nad nami ?? ;> ;> ;p

Madness

*mruży oczy* no pewnie,ona jest sadystką!!!
Shevo, pohamuj swoje skłonności do unieszczęśliwiania innych i wklejaj szybko kolejne listy!!!

Lonely.

Serio - To jest wspaniale.
Ale Shevo nie kaz nam czekac!

Schevo

Heh, pewnie nikt mnie tu już nie pamięta... Ale cóż, obiecałam, że wkleję cd to wklejam [taaak, trochę czasu minęło, wiem]. Macie prawo mnie znienawidzić za to, co wkleję i za to, że dopiero teraz. Wszystko zależy od Was

Trochę krótkie, ale chyba lepsze to niż nic?
No i dziwne... Bo pisane niedawno.
I wgl to przepraszam za to

List Siódmy – List do Rachel

Tajemnice. Któż z nas ich nie posiada? Czy świat bez nich nadal byłby tym samym światem? Przecież to one czynią nasze życie ciekawszym. Życie bez tajemnic. Czy ktokolwiek z nas chciałby tego tak naprawdę?

***

Rachel patrzyła w niebo. Leżała na środku trawnika i nie zwracając uwagi na nic innego, patrzyła w chmury. Zawsze czerpała z tego niewymowną radość. Z tego wyszukiwania znajomych kształtów pośród chmur, z tego bujania w obłokach, oddalania się w sferę marzeń.
Jednak dziś coś uległo zmianie. Kręciła się niespokojnie, nie mogąc uleżeć w jednym miejscu. Przeczuwała jakieś wydarzenie, którego nawet nie potrafiła nazwać. Czuła, że coś się stanie. Ot, tak po prostu czuła.
Przez jej głowę przelatywało mnóstwo obrazów, wspomnień, które zawsze jej towarzyszyły. Wspomnień miłych, takich, do których człowiek chętnie wraca, kiedy dorasta. Mała Rachel uśmiechała się do siebie, kiedy wracał obraz wujka Grega, próbującego wymigać się od pójścia do kliniki. Chociaż nigdy nie rozumiała o co chodziło z tą kliniką, to dobrze pamiętała wyraz twarzy mamy, patrzącej na wujka Grega. Zawsze w jej oczach pojawiały się takie śmieszne iskierki, kiedy tylko kierowała w jego stronę swój wzrok. Pamiętała też sposób w jaki wujek patrzył na mamę. Pamiętała, że kiedyś zapytała mamę, czy wujek Greg jest jej tatusiem. Pamiętała, że mama była wtedy bardzo zdziwiona i jakby troszeczkę smutna. Pamiętała wujka Jimmy’ego, który patrzył na wujka Greg’a jak na kosmitę, kiedy spędzała z nim czas. Pamiętała jak kiedyś wujek Jimmy wpadł do wody, bo wujek Greg podstawił mu nogę na moście. To wszystko pamiętała. I zawsze uśmiechała się, kiedy te wspomnienia wracały.
- Rachel, kochanie, przyszedł do ciebie list – usłyszała głos mamy.

***

Cześć.

Rachel, nie pokazuj tego listu mamie, dobrze? Wiem, że nie powinnaś mieć przed nią tajemnic, ale w końcu jestem wujek Greg, prawda? Chyba mogę poprosić o coś takiego.
Uprzykrzasz jej życie, prawda? Powiedz, że tak. Bo inaczej dojdę do wniosku, że całe moje szkolenie było stratą czasu. A nie chciałabyś chyba, żebym coś takiego pomyślał, prawda?
Nawet nie wiesz jak żałuję, że nie mogę patrzeć jak rośniesz, jak zmieniasz się z każdym dniem. Że już nigdy nie zobaczę twojego uśmiechu, że nigdy nie będę mógł Ci pomóc… Staję się jakimś sentymentalnym idiotą. Ale chciałem Ci tylko powiedzieć, że zawsze będę przy Tobie. Pamiętaj o tym. Pamiętaj, że wujek Greg zawsze patrzy tam gdzieś z góry (Tak, zdecydowanie nie pokazuj tego listu mamie. Ani wujkowi Jimmy’emu!) i kibicuje Twojemu udręczaniu mamy.
Właśnie. Cuddy. Wiem, że jesteś jeszcze mała, Rachel. Wiem, że może nie do końca rozumiesz to wszystko. Ale pomagaj jej, dobrze? Bo to naprawdę dobra kobieta. Nie mogłabyś mieć lepszej matki. Ale o tym już wiesz. Po prostu bądź przy niej, dobrze? Nic więcej. Tylko bądź… Bo, diabełku, Twoja obecność przynosi ukojenie.
To jest zadanie dla Ciebie. Po prostu przy niej bądź.
I powiedz, że chcesz pojechać w góry. Pamiętasz jak kiedyś tam byliśmy? Było fajnie, prawda? Ale nie było z nami mamy. Teraz ją ze sobą zabierz.
I pamiętaj, że zawsze będę Cię kochać.

Wujek Greg

P.S. Powiedz wujkowi Jimmy’emu, że mam dość jego maltretowania mojej gitary. Definitywnie.

Rachel patrzyła na zapisaną kartkę papieru, która dla niej była bezcennym skarbem. Wujek Greg napisał do niej ten list z nieba. Tak przynajmniej się jej wydawało. Ktoś inny mógł się z tego śmiać, mógł mówić, że to niedorzeczne, ale mała Rachel głęboko w to wierzyła. Pragnęła czegoś, co łączyłoby ją z wujkiem Gregiem, człowiekiem, którego darzyła miłością podobną do tej, którą dziecko darzy swojego ojca. Bo, bądźmy szczerzy, Gregory House był ojcem dla Rachel. Chociaż sam nie zdawał sobie z tego sprawy.
- Dobrze, wujku, będę pomagać mamie – wyszeptała dziewczynka, podnosząc głowę i kierując te słowa w stronę nieba. – I ja też cię kocham.
***

- Mamusiu… Pojedziemy w tym roku w góry? – zapytała Rachel, a na jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Cuddy spojrzała na swoją córkę. Kto potrafiłby odmówić takiemu dziecku?

Schevo

Aaa, i proszę o przeniesienie tego Ficka do działu Huddy - I'm back

Przeniesiony. Witamy z powrotem. Kama

coolness

Zdecydowanie jeden z lepszych ficków Huddy, jaki czytałam

Wywołuje w człowieku emocje, co jest ważne w tekstach literackich.
Sam pomysł z listami jest dobry i ciekawy, a wykonanie jeszcze lepsze

I to ciągłe napominanie o gitarze

... świetne!
You're a

za tego ficka!

Weny

sarah_amelia

O matko!! to jest cudowne. Dobrze że wróciłaś!! I masz skończyć tego fika. Nie zostawiaj nas już więcej w takiej niepewności.

Musze wiedzieć co będzie dalej

Pozdrowienia, weny i przede wszystkim czasu

Sarah_Amelia

JiKa30

To jest świetne !!!

Masz talent

OLA336

I mi się bardzo podobało

Bo czego chcieć więcej?

Greg jest (w niewiadomej przestrzeni, ale jest), mała kochana Rachel jest, Wilson jest, Cuddy jest

Piękny fik

Kocham listy House’a i czekam na następny tak samo niecierpliwie jak Cuddy, albo jeszcze bardziej

Dioda14

I want next part! (zna się ten angielski nie?

) To najdziwniejszy ale i najpiękniejszy fik jaki czytałam...dialogi a raczej monolog House'a normalnie jak z serialu.No cóż przyznam się że w niektórych momentach poprostu leżałam na podłodze ze śmiechu,zwłaszcza przy wątkach z gitarą( Bo House to House

) Nie będe nic więcej mówić,no może tylko jedno
I WANT NEXT PART THIS FANTASTIC FIC

Grace

ha! ten fik jest boski

House jest boski, ale co do tego to chyba nikt nie ma wątpliwości

Ten list do Rachel mnie trochę wzruszył ^^
a dopisek mnie rozwalił

IloveNelo

Spotkałam się z książką o tej nazwie

Fik jest cudowny, wzruszający

piękny

Pisz koniecznie kolejne części

Pozdrawiam

Dr.Kura Pazurem

Łosz ty skubana

Czytałam już wszystkie, i ten powiem Ci szczerze jest równie dobry co poprzednie. Fakt, z wujka Grega robi się sentymentalny idiota.
Ale cóż zrobić?

Liczę że Greg House, tak na prawdę nie umarł

CaRoLaInE_97

Ja się chyba domyślam, gdzie House schował testament...

Ale nie powiem!

Ten fik to cudowny pomysł

Kocham, kocham, kocham

Pisz jak najszybciej następne listy <b>

daritta

Matko te wszytskie listy poprostu sa boskie

Nie moge doczekac sie juz nastepnej czesci
Ten list do Rachel troche mnie wzruszyl

Swietne sa te wstawki z gitara,ale jak tylko o niej pomysle to mam taka wizje,ze jak znajda ten testament to sie okaze,ze gitare zapisal Rachel i pozneij ona tez bedzie uczyla sie grac ;d

Matko,ale zem sie rozpisala ;d

To pozdrawiam i zycze wena