Unplugged [Z]

Hania

ale ja chce już *szlocham*; pp

Schevo

No to ja czekam ;D Mam nadzieję, że niedługo się pojawi

Pozdrawiam =**

kremówka

Odcinek trzeci.

Już myślałam, że dziś nic z tego, ale jakoś się udało

Mam nadzieję, że Was nie zawiodłam, bo szczerze mówiąc nie jestem z tego zadowolona w 100%...

Prezenterka mówiła dalej, ale oboje już nie słuchali. Cuddy chwyciła House'a za rękaw marynarki i popatrzyła na niego ze strachem w oczach.

Po chwili spuściła wzrok i puściła jego rękaw. Usiadła na stole do sekcji. Założyła nogę na nogę. Przeszukała kieszenie żakietu i znalazła w nich gumkę do włosów. Związała niesforne kosmyki w koński ogon. Oparła łokcie na kolanach. Podniosła się. Rozpuściła włosy. Zaczęła bawić się gumką, obracając ją między kciukami. Wstała. Podeszła do ściany. Odwróciła się na pięcie, po czym podeszła do przeciwległej ściany. Zawróciła i zrobiła to znowu. I znowu. I znowu. Po dziesiątym razie, House, który przez cały czas przypatrywał się jej z zaciekawieniem, wstał, po czym chwycił ją za łokieć i zatrzymał w miejscu.

- Hej, hej... Kobieto, zatrzymaj się na chwilę, bo zaraz pomyślę, że masz jakiegoś pasożyta.

- Nie mogę. Boże, strasznie się denerwuję. Zdajesz sobie sprawę, co się dzieje tam na górze? Powinnam być teraz tam i nadzorować akcję ratunkową a nie siedzieć bezczynnie tutaj... - Wyrwała mu łokieć z dłoni, po czym znów zaczęła iść w stronę ściany. Kiedy wracała, House Stanął jej na drodze. Kiedy chciała go wyminąć, zagrodził jej drogę rękami.Chwycił ją za ramiona i popatrzył w oczy.

- Uspokój się. Twój pracoholizm jest co najmniej chorobliwy. Niczego nie zdziałasz, chodząc bez sensu w tę i z powrotem. Tam na górze wszystko jest w porządku. Nie jesteś aż tak niezastąpiona. Zamiast tak chodzić, usiądź sobie, zjedz chipsa i ciesz się moim towarzystwem...

Chcąc nie chcąc, Cuddy uśmiechnęła się i skinęła głową.

- Tak, wiem... Po prostu strasznie się denerwuje. Boje się po prostu, co może się tam dziać, kto tym wszystkim kieruje...

- Hej, nie przyznałaś mi właśnie racji, że nie powinnaś uważać się za niezastąpioną i odpuścić?

- Tak... Cóż, mówiłeś coś o jakichś chipsach?

Przez następne piętnaście minut siedzieli na stole, jedząc na zmianę chipsy z foliowego opakowania i zerkając na wyjątkowo głupi talk-show lecący w telewizorku. Żadne z nich nie zwracało najmniejszej uwagi na treść programu. Oboje pochłonięci byli swoimi myślami. Bardzo by się zdziwili, gdyby dowiedzieli się, że w tym samym czasie myśleli prawie o tym samym. Kiedy chipsy się skończyły, popatrzyli na siebie, po czym, szybko odwracając wzrok, wbili spojrzenie z powrotem w mały ekranik. Po chwili Cuddy znów odwróciła głowę, wpatrując się w zarys profilu House'a oświetlany słabym, błękitnym światłem. Otworzyła usta, żeby o coś spytać, po czym je zamknęła. Odwróciła głowę. Po chwili znów spojrzała na niego i tym razem odważyła się zadać pytanie.

- Co pomyślałeś, kiedy zgasło światło?

minnie

LicenceToKill

- Co pomyślałeś, kiedy zgasło światło?
Nie będę sobie nawet wyobrażać o czym pomyślał sobie House

A Cuddy na pewno nie została mu dłużna - kusicielka jedna ;P

Bereśka

Dlaczego, jeszcze raz pytam dlaczego zakończyłaś w takim momencie? nie mogę doczekać się następnej części:D

Schevo

jeanne

ewel

Doskonale oddałaś zachowanie Pracoholiczki Cuddy

Mi się podoba i wcale nie czuję się osamotniona w moim przekonaniu, o czym świadczą wypowiedzi powyżej

Zgadzam się z przedmówcami w jeszcze jednej kwestii: wprost nie mogę się doczekać kolejnej części

Pozdrawiam

Hania

więcej. ja chce więcej..

3

ślczne

ceone

.... *napięcie*
no co, co pomyślał ;d.

kremówka

Odcinek czwarty.

Dzisiejszy odcinek napisałam na przeraźliwie nudnej lekcji filozofii

Dziękuję Wam za komentarze, których przybywa i przybywa

Strasznie miło czytać, że się Wam podoba to, co piszę...

Po chwili Cuddy znów odwróciła głowę, wpatrując się w zarys profilu House'a oświetlany słabym, błękitnym światłem. Otworzyła usta, żeby o coś spytać, po czym je zamknęła. Odwróciła głowę. Po chwili znów spojrzała na niego i tym razem odważyła się zadać pytanie.

- Co pomyślałeś, kiedy zgasło światło?

Odwrócił głowę i poparzył na nią z zaciekawieniem.

- Pytasz, bo naprawdę chcesz wiedzieć, czy po prostu się nudzisz? - Spytał, żeby zyskać na czasie. Niespecjalnie miał ochotę szczerze odpowiadać na to pytanie.

-Jedno i drugie.

Naprawdę wydaje Ci się, że powiem prawdę? - Pomyślał - Poza tym, nawet jeśli, to czy coś by to zmieniło?

- Pomyślałem, że bycie uwięzionym z Tobą, to zawsze lepsze niż bycie uwięzionym z Wilsonem... - Na twarzy Cuddy zagościł lekki uśmiech, który szybko zniknął, kiedy tylko House dokończył zdanie. -... ale gorsze, od bycia uwięzionym tu z grupą napalonych dwudziestek.

- Dlaczego właściwie spodziewałam sie czegoś innego niż odpowiedzi na poziomie czternastolatka? - Spytała samą siebie.

-Nie mam pojęcia. A co Ty pomyślałaś? - Dodał po chwili.

- Dlaczego musiałam zatrzasnąć się z Tobą akurat tutaj...

- Rozumiem, że wolałbyś być ze mną zamknięta w hotelowym apartamencie dla nowożeńców, ale jeśli nadal będziesz mi się tak narzucać, niezaspokojona kobieto, uznam to za molestowanie!

- Spróbuj mi uwierzyć na słowo, że nie mam specjalnej ochoty na seks, kiedy jestem zamknięta w pomieszczeniu do przechowywaniu martwych ciał.

- Hej, mówisz o nich, jakby to były mrożone kurczaki! To kiedyś byli ludzie, wiesz? - Zawołał House, szczerze oburzonym tonem.

Cuddy uśmiechnęła sie lekko. Podniosła głowę i przez chwilę wpatrywała się w sufit.

- Ciekawe, co się dzieje tam na górze... - Powiedziała cicho.

- Wow! Jesteś niesamowita. Potrafisz wytrzymać ponad pół godziny nie myśląc o ratowaniu świata.

- Przestań... Jak myślisz, kiedy ktoś nas uwolni?

- Tak Ci tu źle ze mną? - House zrobił minę zbitego pieska i zamrugał oczami. Przestał, dopiero kiedy Cuddy wybuchnęła śmiechem. Pomasował sobie bolące udo, po czym sięgnął do kieszeni marynarki, po czym wyciągnął z nij plastikowe opakowanie leków i połknął wyciągniętą z niego pi gółkę.

- A co, jeśli będziemy tu uwięzienie tak długo, że skończy Ci sie zapas Vicodinu? -Spytała Cuddy złośliwie.

Hej, nie strasz mnie tak! Co za szczęście, że to nowo-otwarte, pełne opakowanie...

Cuddy popatrzyła na niego uważnie przez chwilę, i powiedziała ze lekkim uśmieszkiem na twarzy - Wiesz, prawdopodobnie spędzimy tutaj sporo czasu, może powinniśmy wykorzystać go jakoś konstruktywnie...

No i tak mi się wydaje, że to już tyle na dziś

Wiem, jestem zua, że kończę w takim momencie...

Nie chcę za wiele zdradzać, ale mam zamiar napisać jeszcze kilka, może nawet kilkanaście odcinków tego fika... Resztę pozostawiam waszej bujnej wyobraźni...

Postaram się jutro wieczorem coś napisać i wrzucić

minnie

hmmm ciekawe co konstruktywnego chce robić Cuddy

A mnie znowu nawiedzają ZUYe myślixDxD
Kremówko pisz szybko;)

LicenceToKill

Ciekawe ile wytrzymają w tej kostnicy, ale ciekawsze jest ile wytrzymają w kostnicy bez 'bliższego kontaktu' - tak to nazwijmy

T.

Izabella

oj, wyobraźnia działa i to na wysokich obrotach.
Gdy oboje zrozumieją już, że moga ten czas wykorzystac konstruktywnie i zaczna sie do siebie zbliżać to przyjdzie Wilson wybawiciel !!!

madziax

zostawiasz to na pożarcie mojej bujnej wyobraźni? ajajaj.

- Pomyślałem, że bycie uwięzionym z Tobą, to zawsze lepsze niż bycie uwięzionym z Wilsonem...
to smutne.

eheee. pisz pisz! ;D

Cuddy to niewyżyte dziecko

joko2323

Kremowka znow pisze! hurraaaaa:D jak zawsze super

Wercia214

Nie narzekam na moją wyobraźnię,
Ale wolę żebyś to Ty pisała

Piękny odcinek

Wena życzę

Cave

przerwac w takim momencie?? jak mozesz??

ewel

konstruktywnie ? mam nadzieję, że chociaż jej się uda zrobić COŚ konstruktywnego - ja chciałam napisać komentarz, który można byłoby określić takim przymiotnikiem, ale ta część wywarła na mnie duuuże wrażenie i zaniepisałam

pozdrawiam i oczywiście czekam na ciąg dalszy :>

ceone

taaaaaa... konstruktywnei ;p

Brightside

Konstruktywnie - z kieszeni żakietu Cuddy wyciągnie planszę i będą grali w chińczyka, żeby prosektorium nie wchłonęło ich umysłów.

Bardzo mi się podoba, jak zostawiasz domysły i kończysz odcinek wtedy, kiedy każdy może sobie dowolną wersję dopowiedzieć (a właściwie to wszyscy jedną wersję

)

jeanne