Drabble ;-)

gosiaaa

O Kama, czy on nie mógł tego tak rozwiązać w odcinku !!! I nie było by nieodpowiedzeń

fajnie wykorzystałaś jeden z moich ulubionych tekstów

Em.

Mam ochotę się rozpłakać. Ja też chcę zobaczyć ten odcinek! A drabble świetny

.

Kama

Tak mnie na jeszcze jeden drobiazg naszło...

PIERWSZY RAZ

Drugi raz to samo. Przyjęcie, alkohol, totalny brak zahamowań. Najwyraźniej dwadzieścia lat to dla nich za mało, żeby dojrzeć. Jedyna różnica polegała na tym, że tym razem zdzierali z siebie eleganckie ubrania, a wcześniej pili drogą whisky z błyszczących szklanek, zamiast taniej wódki z plastikowego kubka...
Szybko ubrała się i podeszła do drzwi sypialni.
- Nie musisz wychodzić – usłyszała.
Odwróciła się w jego stronę:
- Muszę. Naprawdę wierzysz, że stać nas na coś więcej niż szaloną noc raz na dwadzieścia lat?
Mierzyli się wzrokiem. Wszyscy kłamią. On też mógł. Ale nie chciał.
- Nie. Nie wierzę.
Skinęła głową i położyła dłoń na klamce.
- Ale przecież mogę się mylić – dodał cicho.
Westchnęła, wbijając wzrok z drzwi:
- Podobno ty się nigdy nie mylisz .
- Zawsze musi być ten pierwszy raz – odpowiedział z bladym uśmiechem. – I chyba chciałbym, żeby był właśnie teraz. A ty?
Nie spojrzała na niego, ale jej dłoń powoli zsunęła się z klamki.

Becia

ten drabbel jest taki słodki, kama

bardzo mi się podoba

rzadko tu zaglądam więc przeczytam teraz wcześniejsze drabble

Em.

Głęboko wierzę, że ten jeden raz House powinien się pomylić

.

*Madziula*

Kama - cudnie piszesz

Kama

*Madziula*

*Madziula*

- Cześć. Wiem, że się mnie nie spodziewałeś...
- Wejdź. Co Cię sprowadza?
- Chcę się z tobą kochać House…
- Wcześniej nie chciałaś…
- Nie mogę przestać o tobie myśleć od naszej ostatniej rozmowy… Ale jak chcesz to sobie pójdę…
- Sam sex. Tyle Ci mogę dać.
- Z mojej strony też nie będzie nic więcej…
- Więc chodź… - Kiedy już leżeli zmęczeni z jego ust wyrwało się jedno nieodpowiednie słowo… - Lisa…
- House! Dlaczego nie powiedziałeś wcześniej…?!
- Miałoby to jakieś znaczenie?
- Tak. Nie przespałabym się z tobą wiedząc to, co wiem teraz.
- Stacy… przepraszam.

cwankiara

Ojej, nie wiem Madziula co powiedzieć, ale chyba mnie to zasmucloWyszlo ci idealnie;)

jeanne

osz... w morde xD
zamurowało mnie

poważnie

jak wyobraziłam sobie tę sytuację ...
leżałam i zwijałam się ze śmiechu pod biurkiem licząc na to ze ktoś przyjdzie i za mnie wstanie

świetnee pisz więcej

*Madziula*

wyszło idealnie 100 słów

Vicodin

- Wilson wyjechał – oświadczył House wchodząc do gabinetu Cuddy.
- Tak. Na konferencje. – odparła nie podnosząc głowy z nad papierów
- A mój zapas Vicodinu wybitnie się kurczy… Kurwa wkurza mnie to łażenie i proszenie o recepty…
- Mogę obiecać Ci dożywotnie wypisywanie recept…
- A co chcesz w zamian? – zapytał House wietrząc podstęp
- Po prostu przy mnie bądź. Chciałabym budzić się koło ciebie… Czy to aż tak dużo?
- I powiadasz dożywotnie wypisywanie recept, bez marudzenia że za szybko mi się skończyło opakowanie…?
- Tak.
- Umowa stoi. Mam przewieźć moje rzeczy do Ciebie czy ty się przeprowadzisz?

Em.

WOW

. To takie w stylu House'a

.

Annie

Nie wiem, skąd wziął się ten pomysł. Ale mam nadzieję, że Wam się spodoba

Przeszłam samą siebie - po raz pierwszy w życiu zmieściłam się w 100 słowach!

Dylemat

- House, chodź tutaj! – krzyknęła. – Mam problem.
- Co się stało? – zapytał, wchodząc do pokoju.
- Nic… Ja tylko… Zastanawiałam się nad nazwiskiem.
- Czyim?
- Nie wygłupiaj się! Swoim. Chciałabym zostać przy swoim nazwisku.
- Żaden problem. Możesz nadal być Lisą Cuddy.
- Ale chciałabym też, żeby cały świat wiedział, że jesteśmy małżeństwem.
- Więc Lisa House…. A nie, chcesz zostać przy swoim. Lisa Cuddy-House? Lisa House-Cuddy?
Skrzywiła się.
- Nie, to jest za długie.
- Kobiety…Więc czego w końcu chcesz?
Nagle uśmiechnął się.
- Wiem. Co powiesz na Lisę Huddy?

gosiaaa

O takich dylematów to ja poproszę więcej :wink: zabawne

Gatha

haha, nie było mnie tu kilka dni i tyle drabbelków

wszystkie mi się baardzo podobają, gratuluję autorom talentu!

*Madziula*

jeanne

o żesz w mordee xD
siedzę i zwijam się ze śmiechu

boskie!

*Madziula*

W ramach wstępu- czynniki, które wpłynęły na powstanie tych 2 drabbli
- 1,5 godziny wykładu z algebry liniowej
- Huddy które ciągle żyje we mnie i tworzy własne historie^^
- Czytane przez ostatnie dni hameronki i hilsonki

Biała koszula

Niby zwyczajna rzecz. Zwykła biała koszula jakich wiele. Co sprawiało, że była wyjątkowa? Może to, że miała własną niepowtarzalną historię. Jej barwne życie rozpoczęło się, kiedy przed kilkoma laty Stacy kupiła ją w prezencie dla Housa. Od tamtego dnia często znajdowała się u różnych osób, w różnych miejscach. Nosił ją Wilson, Cameron przez krótki okres systematycznie ją prała. Do tej pory koszula uważała, że najlepiej czuje się na Housie. Jednak od kiedy Cuddy zaczęła w niej sypiać koszula zadecydowała – „Już na zawsze z nią zostanę.”*

*Nie wiem jak House, ale koszula już jest Cuddy

Czerwone szpilki

Pojawienie się Cuddy w czerwonych szpilkach może nie sprawiło ogólnego poruszenia całego personelu, ale House na pewno był poruszony. Nie odrywał od nich wzroku (pomijając czas w którym bezczelnie gapił się na biust i tyłek Cuddy). Wilson i Kaczątka znali te szpilki już na pamięć, bo przy każdym pojawieniu się Cuddy House zwracał ich uwagę na owe buty.
Pewnego wieczoru Cameron pojechała do domu Housa. Otworzył jej ubrany w same spodnie. Cameron jeszcze się łudziła, że może brał prysznic… Nagle jej wzrok spoczął na rozrzuconych po podłodze czerwonych szpilkach. Zrozumiała już wszystko. To był koniec jej złudzeń.

eye_roller

ahhhh-cudne drabble- szczególnie ten ostatni przypadł mi do gustu

achhhh

cwankiara

Chodźmy na piwo

Rozmowa House`a z Wilsonem

-Co robisz?
-Amber jest w ciąży
-Nie pytam co robiłeś, tylko zadałem pytanie w czasie teraźniejszym
-yyy ale Amber jest w ciąży
- Ale nie urodzi zanim nie wrócimy z pubu?
- Nie
- No to chodź
- No to ok

Em.

Madziula, torturujesz moją wyobraźnię

. House bez koszulki, ech...

cwaniara91, to takie w stylu Grega - całkowicie olać coś tak istotnego i pójść na piwo

.

*Madziula*

Rozmowa ---> tak napisałam, że każdy może to podciągnąć pod co chce od Huddy przez Hilsona do Hameron albo i jeszcze dalej

- Dlaczego mnie rozpraszasz?! Nie mogę się przez Ciebie skupić na pracy!
- Ja? Przecież nawet się dzisiaj nie widzieliśmy…
- Ciągle siedzisz w mojej głowie. Zamiast o pracy myślę co robisz, z kim rozmawiasz, co masz dzisiaj na sobie…
- I?
- Co „I?” ?!
- Ubiór pasuje do wyobrażeń?
- Jak najbardziej. Przecież dobrze Cię znam. I twoją szafę.
- To dobrze. Ale chyba oboje musimy wracać do pracy i spróbować się skupić, choć wcale nie mam na to ochoty…
- Wieczorem u mnie?
- Tak. Będę jak wczoraj.

*Madziula*

Wyszło dłuższe... coś w okolicach 200 słów...

*** (nie wymyśliłam tytułu

)***

- House!
- Tak…? Mam pacjenta?
- Notuj! Światłowstręt, jadłowstręt, wymioty, kicha i…
- i…? Gdzie karta? Inne objawy? Gdzie pacjent?
- Nie ma go w szpitalu…
- To niby gdzie jest? Na księżycu?!
- U mnie w domu.
- Jakiś twój internetowy kochanek?
- House!
- No co? Jak mam leczyć nie widząc pacjenta?
- Nigdy Ci to nie przeszkadzało…
- Tak, ale dzieciaki mogły porobić badania a tak to co? Mam światłowstręt, jadłowstręt, wymioty i kichanie. To może być wszystko…
- Dr Cuddy…
- Tak Forman?
- Jaki jest ostatni objaw którego pani nie podała?
- Przestał miauczeć…
- Co?!
- Mój kot. House nie rób takiej miny. Wyleczyłeś szczura możesz wyleczyć mojego kota.
- Od kiedy masz kota?
- Od 2 tygodni... Przyszedł do mnie i został… 4 dni temu pojawiły się objawy…
- Zapakuj go w koszyk i przywieź. Zrobimy podstawowe badania.
- Dzięki
- Będziesz mogła odwdzięczyć się w nocy.
- Najpierw go wylecz później pogadamy
- Cuddy…
- Tak?
- Wstajesz rano, otwierasz w szlafroku drzwi wejściowe i wylewasz mu mleko na spodeczek?
- Tak… To ma coś wspólnego z diagnozą?
- Jeszcze nie wiem, ale na pewno zacznę rano jeździć koło twojego domu.

joasui

Ostatni najsłodszy moim zdaniem. Gratuluję, *Madziula*