Be happy [Z]

T.

zweryfikowane przez T.

Zapraszam na mojego nowego ficzka.

Be happy

Nie dlatego je kocham, że jest grzeczne, tylko dlatego, że jest moje.

Rabindranath Tagore

Ostry, świdrujący i przenikliwy dźwięk telefonu, wyrwał go ze snu. Tylko szaleniec lub sadomasochista odważyłby się dzwonić do niego w poniedziałkowy poranek. Natarczywy sygnał wzmagał ból głowy, wywołany zapewne nadmierna ilością wlanego w siebie poprzedniego wieczoru Jim Bima, który oprócz przykrych dolegliwości sprawił, że ten wieczór stał się, choć troche bardziej znośny niż poprzednie. Czy tak właśnie tłumaczą się alkoholicy?

Fakte faktem, trzeba było albo olbrzymiej odwagi albo desperacji, żeby przeszkadzać Housowi w bolesnym procesie trzeźwienia. Albo jednego i drugiego.

Kiedy na wyświetlaczu przeczytał `nieodebrane połączenia 1 –wredna szefowa’, przez jego myśli przeszło nagle sto różnych możliwości, po co mogła zadzwonić… Seksu mu raczej nie zaproponuje, na wrzeszczenie, że go nie ma w pracy jest jeszcze za wcześnie, nikogo ostatnio nie sponiewierał w przychodni…może dowiedziała się, że zamówił expres do kawy do swojego gabinetu na blankiecie znalezionym w jej biurku? Nie…expres dojdzie dopiero za tydzień…

Z rozważań wyrwał go ponowny sygnał połączenia. Znowu ona.

- Skoro nie mogę sobie przypomnieć, co zrobiłem tym razem, to znaczy, że naprawdę byłem wyjątkowo grzeczny w zeszłym tygodniu, a to znaczy, że to cos prywatnego, a to z kolei znaczy, że nie zgadzam się i idę spać. Dobranoc Cuddy –powiedział szybko z rozbrajającą logiką, po czym wyłączył rozmowę, nie dając jej dojść do głosu. Skuteczność w działaniu i sen na kaca –motto na dzisiejszy dzień –pomyślał i szczelniej przykrył się kołdrą.

Niedane mu jednak było cieszyć się błogim spokojem zbyt długo. Nie minęło jeszcze pół godziny, kiedy cisza tego zimowego poranka, została zakłócona po raz drugi rykiem dzwonka. Tym razem był to dzwonek do drzwi. Dzianym trafem nie miał wątpliwości, kto to. Odczekał kilka minut, łudząc się jeszcze, że sobie pójdzie, ale wiedział doskonale, że ta uparta kobieta, będzie tam stać i dzwonić, aż otworzy. W tym momencie podjał decyzję o osunięciu dzwonka w najbliższej przyszłości.

Wygrzebał się spod kołdry i rozejrzał za ubraniem. W zasiegu wzroku zobaczył tylko czarny podkoszulek, który chwycił szybko i narzucił na siebie.Czuł jak chłód rozprzestrzenia się po całym ciele, poczynając od bosych stóp dotykających lodowatej posadzki. Zaklął w duchu i podreptał w stronę drzwi.

Tak jak się domyślał, osobą dobijająca się do niego była Cuddy. Ale nie była sama. W ramionach trzymała pucołowatego, rumianego niemowlaka, który wpatrywał się z nadzwyczajną powagą w mężczyznę w bokserkach i podkoszulku, który najwyraźniej nie był zadowolony z wizyty nagłych gości. House przeniósł zaskoczone spojrzenie z kobiety na dziecko. Przypatrywali się sobie w ciszy, mierzyli spojrzeniem, niczym wytrawni pokerowi gracze przed decydującym rozdaniem. Nagle mały nosek zmarszczył się zabawnie, kąciki oczu podniosły, a na rumianej buzi wykwitł szeroki, radosny uśmiech niemowlaka, któremu towarzyszyło radosne „grrrrssiii”.

- O fuck…-zaklął na ten widok, czując zbliżające się kłopoty.

- House, musisz mi pomóc –słowa administratorki, tylko potwierdziły jego przepuszczenia.

rocket queen

Ale mnie zaskoczyłaś!
Mam nadzieję, że to Huddy Baby,
a nie dzieciak z kliniki

Schevo

T.! Hah! Cieszę się z nowego fika, jak głupia. Teraz zabieram się za czytanie

PannaN

No no, nie mogę się doczekać co dalej... : D zaciekawiło mnie bardzo.

jeanne

Szczerzę sie do monitora, albowiem ujrzałam nowego fika T.! Czy to jest normalne?

kremówka

Czekałam na Twojego fika, czekałam i sie doczekałam...
I jestem uszczęśliwiona

I będę jeszcze bardziej, kiedy się w końcu dowiem co to za dziecko

Wiesz, że lubię jak piszesz... I wiesz, że lubię te "perełki", jakieś pojedyncze zdania, zwroty, które sprawiają, że tekst jest po prostu dobry. Twój, jak zwykle jest.

Pozdrawiam i czekam na kolejny odcinek

eye_roller

łaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa- T. ja zawsze czekam na Twoje fiki bo jak nikt potrafisz zaskakiwać

zaczęło się baaaaaaaardzo ciekawie

minnie

Uuuu....
Bardzo się ciekawie zaczyna

Mam nadzieje, ze to ich dziecko

czekam na cd i wena życzę

Cave

more!!! xD

evi

kolejny wspaniały fik T.

zdecydowanie wolę opisy niż dialogi, toteż ta część fika szczególnie przypadła mi do gustu. poza tym, nowy, intrygujący motyw przewodni.

bardzo cieszę się na Twojego nowego fika i z niecierpliwością oczekuję dalszych części

ewciaiwo

świetne

T.

- A czy ja wyglądam, jakbym miał zamiar Ci pomóc? –Patrzył z przerażeniem w oczach, jak kobieta mija go w drzwiach i nie czekając na zaproszenie wchodzi do mieszkania. Dziecko nadal wpatrywało się w niego z niemym zachwytem przekrzywiając śmiesznie główkę. Czy on wygląda jak Shrek, że ono się tak śmieje?

- Pamiętasz, jak powiedziałeś w nagłym przypływie ludzkich uczuć, że jak będę czegoś potrzebować, to mogę na ciebie liczyć? Teraz jest taki moment –oznajmiła kładąc malca na Housowej kanapie.

- Ej! To była przenośnia, powiedziałem to z grzeczności! –Wykrztusił, przypominając sobie chwile słabości, a raczej głupoty – Chyba nie zamierzasz wykorzystywać tego przeciwko mnie?

-Zamierzam –szybko rozwiała jogo wątpliwości –Adam, mąż mojej siostry zginał w wypadku dziś w nocy. Musze jechać na pogrzeb. Wrócę za kilka dni… -zawiesiła głos tracąc nagle cała pewność siebie.

-Iiii…? –Ponaglił ją przeczuwając najgorsze.

- I chciałabym, żebyś zajął się Brianem –wydusiła w końcu z siebie, skubiąc nerwowo pasek od torebki.

Zapadła głucha cisza. Nawet mały Brian, wziął pod uwagę powagę sytuacji i zamilkł, wpatrując się tylko w dorosłych, wielkimi oczami. Na twarzy Housa malowała się mieszanina strachu i niedowierzania. Ta kobieta chyba oszalała… Chce zostawić dziecko pod jego opieka? W jego mieszkania, gdzie zamiast herbaty na kolacje pija się szkocką, a Vicodin łyka zamiast miętowych cukierków.

- Czyś ty do reszty zwariowała? Kobieto! Rozejrzyj się, ja nawet kwiatków nie mam odkąd Wislon się wyprowadził, a ty mi chcesz dziecko podrzucić? Co ja mam z nim robić? Gaworzyć?

- Możesz nauczyć go pokera. Tylko nie na pieniądze. Dasz sobie radę House. To tylko dwa dni. Masz urlop w szpitalu. Wychowawczy… -próbowała go uspokoić, ale sama miała coraz mniej przekonania do tego pomysłu.

- A nie możesz zatrudnić niańki? Albo wziąć go ze sobą? –Próbował znaleźć jakieś lepsze rozwiązanie.

- Niańka odpada, dwa dni temu zwolniłam jedną. Już wole go zostawić z Toba, niż szukać na gwałt następnej. A zabrać go nie mogę, bo jutro ma szczepienie. Musisz się stawić o 11 u doktor O`Conor –wyjaśniła zwięźle powody swojej desperacji –a poza tym na dworze jest dwadzieścia stopni mrozu…

- Mówiłem, że żadna z ciebie będzie matka, nie miałabyś teraz problemu… dziś ma dwa dni, jutro każesz mi kuśtykać za rowerkiem po parku… -marudził wściekły na całą sytuacje.

- House! –Przerwał widząc jej spojrzenie pełne wyrzutu. Podeszła do dziecka i wzięła ja na ręce –wybacz, że ośmieliłam się pomyśleć, że możesz, choć na chwile zapomnieć o czubku własnego nosa –rzuciła mu przez ramię kierując się w stronę drzwi.

- Poczekaj –Westchnął ciężko zrezygnowany –Mam nadzieję, że masz wszystkie jego gadżety? Nie będziemy ciągnąc piwa z jednej butelki –mówiąc to wyciągnął ręce w stronę chłopca.

- Są w samochodzie –Jej twarz rozjaśniła się uśmiechem.

***

Kiedy po godzinie uścisków i pożegnań, wykładzie na temat opieki nad dzieckiem zakończonym wręczeniem rozpiski, co, gdzie, jak i kiedy, za wychodzącą Cuddy zamknęły się drzwi, House poczuł się jakby los spłatał mu właśnie wielkiego figla. Mały terrorysta, przypatrywał mu się z zaciekawieniem malujących się w jasnoniebieskich oczach. Do jego dziecięcej świadomości, nie dotarło jeszcze, że łzy w oczach mamusi oznaczały rozstanie z jednoczesnym wyrokiem skazującym na dwudniową przymusową odsiadkę, w tym ponurym mieszkaniu, w obecności tego dużego pana z dziwnym owłosieniem na brodzie. Mamusia takiego nie ma. Mamusia ma tez milszy głos i nie patrzy takim dziwnym wzrokiem. Gdzie jest mamusia???

Cisze rozdarł donośny wrzask małego Briana, który wdarł się do skacowanej głowy Housa, czyniąc w niej spustoszenie i siejąc zamęt.

- No dobra kolego. Czas ustalić zasady gry –krzyk urwał się nagle, pod wpływem spokojnego i pewnego siebie głosu mężczyzny.

PannaN

T.

buahahaha:D piękne! rozbroiłaś mnie!

nefrytowakotka

O rany... cuuudo

A ja sądzę, że House poradzi sobie bez Niani.
Ściągnie na pomoc Wilsona i Kaczuszki

PannaN

A kto powiedział, ze Niania będzie potrzebna dla dziecka..?

nefrytowakotka

Jak nie dla dziecka toby wybrał ładną nianię

PannaN

To nie ty wybierasz nanię, to NIANIA WYBIERA CIEBIE.

nie no, mozę być jeszcze ta:

Wercia214

Ja nie jestem za nianiami ...... dzieci powinni wychowywać rodzice

A kogo to jest dziecko, co T. ??

Pięknie

Czekam....

Wena życzę

jeanne

Jeanne musi iść po drugi obiad, albowiem ten wylądował na klawiaturze, która teraz dziwnie pachnie

Schevo

*bije się po różnych częściach ciała*
Dlaczego dopiero teraz zauważyłam nową część?

Rosie-Posie

ooo ja chciec więcej !! ja tego nie wytrzymac!! ja chciec glac w pokela!! i cytac nastempny odcinek!! mamusiu zbij T. ona nie chce mi dac odcinka!! Meee *zanosi sie dziecięcym wrzaskiem*

ceone

jeszcze *_______________*
świetne to jest.

ewciaiwo

świetne

weny życze

Cave

xD .. House i dziecko.. to musi byc ciekawe