Fic: One Step Closer Away - O krok bliżej oddalenia [Z]

martuusia

przez hilsonowe serducho nie przejęłam się w ogóle przypadkiem, wręcz zepchnęłam go w odległy kąt a skupiłam się na ich relacjach

Ale mógł wyczuć subtelny, prawie-nie-obecny zapach wody kolońskiej House'a. Mniej wyraźny zapach przypraw i dębiny docierał do jego nozdrzy, jeśli pochylał się odrobinę w prawo. Do tego dołączał się jeszcze zanikający aromat szamponu House'a o zapachu irlandzkiej wiosny.
irlandzka wiosna... od teraz poszukuję tego zapachu

- Co "co"? Gapisz się na moje nogi.
ohh House, nie widzisz czy nie chcesz widzieć miłości Wilsona?

- Ponieważ kocham go i chcę z nim być, ale nie mogę.
*_*

dialogi między nimi (o meczu, końcowy) są świetne

Poziomka

motylek

on chce być wszystkim obiadem , deserem, kolacja i sniadaniem dla grega

Richie117

Poziomka

Richie117

Marau Apricot

O losie, House, Wilson właśnie powiedział ci coś tak ślicznego... a ty?!

Ich rozmowa jest świetna. Nie mówiąc już o strzykwie

Nie pośpieszam

motylek

początek jak fred i barni z flinstonów a dalej obrazek kłótni pary która miała mały kryzysik. śmieszne

Kasinka

A więc…Nadal mam szlaban na neta… ale byłam wredna: złamałam kilka przepisów szkolnej pracowni internetowej i ściągłam ten temat na mojego PenDrive’a. Teraz siedzę na moim beznetowym kompie i czytam:D
Modliłam się do House’a o koniec mojej udręki….. A On zesłał mi znakomitego Fika. Postaram się nie rozpisywać za bardzo. Więc zaczynam czytanie i komentuję na świeżo.
Sam tytuł kojarzy mi się z pewnym utworem Linkin Park, więc już na początku zapowiada się nieźle:D

po przeczytaniu pierwszej części
Nie cierpię, jak ludzie robią coś za plecami innych i jeszcze to usprawiedliwiają dobrem tych innych ... Oj Wilson, Wilson, mam nadzieję że masz dobry powód ku tej przeprowadzce…

część druga
Cuddy mediatorka…. znakomita rozmowa….
Wilson, nadal kłamiesz, jak tak dalej pójdzie to się obrażę

… ale nadal wierzę, że coś Cię do tego skłania… i tym czymś NIE jest to, co nagadałeś House’owi.

martuusia

- Przyjaciele... sobie pomagają - House miał ochotę się kopnąć. Spróbował jeszcze raz - Czy Hektor umarł? - nie zobaczył psa, plączącego się pod nogami. - Czy on próbował robić to z twoją strzykwą?
przy tym tekście padłam
padłam po to by ...

Wilson spojrzał na House'a przerażonymi oczyma. - Kocham cię.
(...)
House wstał, przytrzymując się stołu. - Nieee. Wcale nie! - nie patrzył już na Wilsona. Jego spojrzenie padało na wszystko, byle nie na Wilsona.

... by wstać i paść jeszcze raz

dialog przerażonego (?) wyznaniem Wilsona House'a z zakochanym Jimmy'm
świetny

House skierował się do drzwi. - Naprawdę zamierzasz wziąć tę pracę w San Diego?
Wilsonie! nawet nie próbuj!

ten fik podoba mi się coraz bardziej
zazwczyj w hilsonie jest tak, że obydwoje się w sobie zakochują i walczą z tymi emocjami
a tutaj (na razie) tylko Wilson to odczuwa

chyba, że..

Richie117

Kasinka - nie krępuj się :wink: Dłuuugaśne posty są bardzobardzo mile widziane, szczególnie, że evay gdzieś wyparowała

martuusia, nie bój się aż tak bardzo... Twoja interpretacja tego "podsumowania" One Step nie do końca odpowiada faktom

martuusia

evay

[08]

piękna dedykacja!
Bruno znowu z nami!

no ja jestem pełna podziwu dla autorki
ja się na medycynie tak nie znam
próbowałam kiedyś pisać fiki z masą przypadków,
ale natychmiast zrezygnowałam:
to było zbyt trudne, wymagało oglądania odcinków podczas pisania i jakiś stron medycznych.
poza tym rozumiem, serial oglądamy dla tej medycyny, ale fiki... to inna bajka ;D

dlatego nie będę komentować za bardzo tych fragmentów medycznych, bo no jak? "o, krew wyszła dobrze, to super"?

Wilson, z powrotem w swoim starym biurze, czuł niewielką ulgę, że choć nie wszystkie rzeczy wróciły do normy, niektóre najwyraźniej tak. Jak House wchodzący do jego biura bez pukania.
ach, stare biuro *_* nareszcie wrócił, moja dusza się raduje, znowu wszystko w porządku..
tak? --'

House znalazł mecz w telewizji, otworzył piwo i rozsiadł się na kanapie.
Austria-Polska?

Wilson usiadł obok niego. Nie za blisko. Ale mógł wyczuć subtelny, prawie-nie-obecny zapach wody kolońskiej House'a. Mniej wyraźny zapach przypraw i dębiny docierał do jego nozdrzy, jeśli pochylał się odrobinę w prawo. Do tego dołączał się jeszcze zanikający aromat szamponu House'a o zapachu irlandzkiej wiosny. Wilson poczuł ciepło rozchodzące się po swojej klatce piersiowej, a wkrótce potem gorące pobudzenie w lędźwiach.
Boże, zakochany Wilson.
to jest takie boskie i niesamowite,
to znaczy nic nowego, ale wspaniale opisane
zażenowany, niepewny, boi się mu wreszcie powiedzieć.
uwielbiam coś takiego ;pp
(tak, ja kocham ich, gdy się męczą)

W czterdziestym siódmym roku życia, grawitacja zaczynała witać się z House'em - tak jak w końcu spotyka to wszystkich - ale ogólnie rzecz biorąc, ten człowiek był silny i atrakcyjny. Wilson surowo zabronił swoim oczom wędrować dalej na północ, ku obszarowi ponad udami House'a. Jeszcze chwila fantazjowania, zwłaszcza o tym, a spuści się w spodnie.
właśnie o tym piszę!
opisy takie jak to są po prostu... niesamowite i boskie, wspaniale odzwierciedlają to zafascynowanie Wilsona. po prostu mogłabym coś takiego czytać i czytać!

- Co? - spytał Wilson, mając nadzieję, że jego głos nie drży tak, jak jego uda.
- Co "co"? Gapisz się na moje nogi.
- No i?
House przewrócił oczami. - Nic mi nie jest. Z nogą wszystko w porządku, kostka się zrosła. Weź jeszcze jedno piwo i przestań się zamartwiać jak żydowska babka.
przynajmniej House się nie zorientował, że wcale nie chodzi o to, że Wilson się martwi

chociaż mógłby wreszcie coś zauważyć ;D

pięknie *_*
ja chcę wreszcie ... no wiesz... erę

Richie117

evay

[9]

House zjawił się z sześciopakiem Pilsnera pod lewym ramieniem. Miał na sobie znoszone Levisy i wytarty błękitny t-shirt ze sloganem: "Kiedy małpa się masturbuje, dostaje banany!"
okay, niezły początek

szczególnie o tych małpach ;pp

- Moja matka mnie kocha. Jestem jej ulubieńcem.
ach, House jako synek mamusi *_* boskie to takie *_*

- Co to, u diabła, jest? Część ciała wieloryba? Jego pe...
- ...Nie! To cętkowana strzykwa*.
rotfl, tu mój zdominowany ostatnio przez Lectera mózg wyobraża sobie różne rzeczy na temat tajemniczego dania ;D

Wilson zajął się krojeniem serowej, lepkiej masy i nałożył dużą porcję na talerz House'a. Postawił przy obu talerzach salaterki z sałatką ze szpinaku i umieścił sosjerkę w zasięgu House'a.
ech, czy w tych fikach zawsze musi byc jedzenie?
nalesniki, jakis smaczny obiadek, a ja glodna jestem i jeszcze 15 minut az mama zrobi nalesniki ;pp hilsonowe ;D

- Nie byłem. A ty nie jesz. James Wilson zawsze je, chyba że coś utknie mu w gardle.
a ta zasada zaś przypomina mi "Przyjaciół" i "Joey nie dzieli się jedzeniem!". rotfl. biedny Jimmy!

- Czy Hektor umarł? - nie zobaczył psa, plączącego się pod nogami. - Czy on próbował robić to z twoją strzykwą?
wybuchnęłam śmiechem i znów śmiałam się głośno, dopóki mama mnie nie uciszyła ;D Boże ;D

Wilson zebrał swoje kłębiące się emocje w jedno miejsce.
- Muszę ci coś powiedzieć i... - potrząsnął bezradnie głową. - Nie mam pojęcia, jak zareagujesz, więc po prostu to powiem.
Wilson spojrzał na House'a przerażonymi oczyma. - Kocham cię.
o mój Boże, zrobił to!
jestem w szoku, nie sądziłam, że tak szybko się przełamie i po prostu to powie!!!

House patrzył na niego bezmyślnie. Potem mały uśmiech wypełzł na jego wargi, przez moment ukazując błysk zębów. Roześmiał się. Pojedynczy wybuch wstrząsnął jego ciałem. - Taa, też cię kocham, Jimmy. Jesteś moim kumplem. Z dziwnym poczuciem humoru, ale kumplem - House przeniósł spojrzenie z Wilsona na lodówkę. - Co z tym sernikiem?
no, ja nie dziwię się, że na początku do House'a to w ogóle nie dotarło, no bo heloł, nie dość, że najlepszy przyjaciel, że po kłótni to jeszcze od razu takie wyznanie?
i to takie nieco zakłopotane "też cię kocham".
nie, nie pytaj o ten sernik, zrozum wreszcie, co się dzieje --'

Wilson zdawał sobie sprawę, że to nie będzie takie proste. - House? Mówię poważnie.
House wpatrzył się w swojego przyjaciela, szukając iskierek w brązowych oczach Wilsona, które wskazywałyby, że on sobie z niego żartuje. Brązowe oczy odpowiedziały mocnym, nieustępliwym spojrzeniem. Skierowane ku górze lampki z jadalni odbijały się w nich, po jednej w obu ciemnych tęczówkach.
- Nie mówisz poważnie - powiedział House.
no, przynajmniej Wilson był na to przygotowany.
A House... hej, mógł go jakoś przygotować.
To tak, jak gdyby nagle cały świat mu sie zawalił na głowę.
przecież zawsze wszystko opierało się na: medycynie i Wilsonie.
a tu nagle okazuje się, że ta PRZYJAŹŃ nie jest taka, jak myślał --'

- Zabierz ją, albo ją stracisz - nakazał House.

widzicie? House już się uczy od mojego Lectera.
szkoda że stosować te sztuczki chce wobec Wilsona!

- Słuchaj, kotku! Właśnie dowiedziałem się, że jesteś gejem. Skrót wiadomości: Ja nie jestem. Koniec rozmowy.
o kur...
nie, House, nie tak ostro!
Wilson też ma uczucia, bez przesady!

House czekał cierpliwie, Wilson to widział. On naprawdę chciał wiedzieć.
- To wyraźnie zmieni naszą przyjaźń, zakładam, że na gorsze. Nie chcesz przyjaźnić się z gejem, szczególnie jeśli jest on w tobie zakochany...
House wzdrygnął się.
- ...teraz nie chcę tylko tej starej przyjaźni. Chcę... czegoś więcej, czego ty nie możesz mi dać. Więc jestem przegrany. Sądzę, że mimo wszystko wezmę tę posadę w Kalifornii.
House wyprostował się. - Jaką posadę?
nawet...
mnie...
do...
cholery...
NIE DENERWUJ!
tak, to jest ten znany motyw, który jest w wielu hilsonowych fikach.
Wilson ucieka, bo nie potrafi sobie poradzić z ogarniającym go uczuciem.
Albo House, ale rzadko.

- Dlaczego myślisz, że tego nie zrobiłem? A, przy okazji, twoja insynuacja jest nieco obraźliwa. Zakochałem się w tobie, a nie tylko w twoim piklu.
- Przestań mówić, że mnie kochasz. A to jest ogórek!

ogórek.
House nie powstrzymuj go!

czemu on tego nie może wreszcie zaakceptować, czemu?

House obracał swoją laską, częściowo w nerwowej zabawie, częściowo - żeby odciągnąć od siebie uważne spojrzenie Wilsona.
- Więc... Kiedy dokładnie... zacząłeś... wypożyczać Brokeback? Kłaść się na nierównościach? Wkładać cukierka do bombonierki...?
mnie się tak wydaje, że teraz Wilson strasznie kłamie, żeby House go znienawidził i zapomniał, gdy ten odleci do San Diego. Nie chciał mieć wyrzutów sumienia...

House nie poruszył się. - Dlaczego, do cholery, musiałeś stać się odmieńcem i zakochać się we mnie? - krzyknął nagle. Potem, z większą kontrolą: - Jestem starszy od ciebie, nie ubieram się tak odlotowo jak ty, nie mam wyczucia własnego stylu, jestem palantem, zupełnie nie jestem tak przystojny jak George Clooney, jestem kaleką, jestem narkomanem... nigdy nie prasuję!...

Wilson skinął głową, zgadzając się całkowicie. - Nie wydaje się to rozsądne, prawda? Jesteś tym wszystkim - Wilson odwrócił się, by spojrzeć mu odważnie w twarz, a jego głos obniżył się o ton. - Ale jesteś również wysoki i pięknie umięśniony. Masz słodkie usta, które chce się całować, cudowne oczy w kolorze arktycznego jeziora, i kiedy znajdujesz się w odległości dziesięciu stóp ode mnie, pragnienie ciebie tak mnie rozpala, że ledwie mogę oddychać.
ten fragment po prostu zaparł mi dech w piersiach.
Rozumiem ta desperację House'a, gdy próbuje zrobić cokolwiek, by było, jak dawniej, nie rozumie, dlaczego Jimmy zakochał się w nim, pokazuje nagle wszystkie swoje wady, chociaż wcześniej zawsze ignorował opinię innych na ich temat...
i ta wspaniała odpowiedź Wilsona o tym, jak bardzo go kocha, jak nie dba o to, że House czasem jest dupkiem. Wilson dostrzega coś, co nikt inny nie widzi, a ta miłość rozjaśnia mu postać House'a.
takie typowe, gdy jest się w tym stanie...

ech, nie mogę się doczekać następnej części...
to znaczy byłoby super, gdyby była w niedzielę, gdy wrócę z Krk ;pp

Richie117

Prawie nie mam co odpowiedzieć na te wszystkie trafne spostrzeżenia...
Tylko to:

Richie117

Wiecie, że dziś piątek trzynastego???

Mój komuter w każdym razie o tym wie i postanowił mi skasować ponad stronę z dzisiejszego tłumaczenia

No i cały czas mi się wiesza, a mnie krew zalewa

Tak więc dzisiejszy kawałek będzie dzisiaj późno w nocy, albo jutro rano

3majcie kciuki żeby mój komp nie wyleciał przez okno

Em.

Po tych wszystkich wspaniałych komentarzach ciężko napisać mi coś sensownego. Poza tym, że ten fik jest chyba najlepszych Hilsonowym fikiem, jakiego czytałam. Przeczytałam hurtem trzy zaległe części i jedno zdanie podobało mi się szczególnie :

Wiem, że House jest dupkiem. Wiem, że jest wyczerpujący i wymaga mnóstwa wysiłku. Ale on... - Cuddy szukała właściwego słowa - ... on jest tego wart.

Nie wiem, co mogę napisać. Bo ile razy można powtarzać, że coś jest wspaniałe?

Richie117

Em.

- Nie "spróbowałem" "Vicodinu", ponieważ ten "Vicodin" jest heteroseksualnym, beznadziejnie głupim "Vicodinem" z mózgiem o dwóch nóżkach biegnących w przeciwnym kierunku - Wilson szybko podniósł wzrok i opuścił go. - I możesz mi wierzyć, ten "Vicodin" "wyleczyłby" mnie w jednej chwili. I czy możemy przestać mówić szyfrem? Zostawiłem mój but-telefon w samochodzie.

Niby taki poważny kawałek, ale pod koniec się śmiałam. Ja nie wiem, czy to się stało jakąś moją obsesją, ale dalej stoję po stronie House'a. No bo niby jak on miał zareagować? Ale Wilson użył pięknej metafory

. Niech się w sobie zakochają!

.

martuusia

tradycyjnie rozmowa House - Wilson świetna
metafora Jestem narkomanem. Ty - Vicodinem.
genialna

ileż to może się wydarzyć przez ten tydzień

nie mam dzisiaj natchnienia na komentarze

super Richie

Richie117

Nie wiem, czy powinnam to zdradzać już teraz, ale co tam

Em.
House też wymyśli niezłą metaforę: uczucia Wilsona to "pogoda", a jego własne to "klimat"...

matruusia - nie licz na kolejny "One Week"

motylek

House powoli oswaja się z tą sytuacją .milusia rozmowa odbyła się między nimi .Czekam na tą metaforę z pogodą i klimatem

Richie117

Kasinka

Foreman pisał czarnym markerem po białej tablicy.
House zatrzymał się na chwilę. - Czy to nie powinna być czarna tablica z białym markerem?
Cały House

- Spójrz, jaki z niego słodki mały dingo - z jasnymi oczami i puszystym ogonem. I potrafi załatwiać się na gazetę. ....
i.....House spojrzał na Chase'a. - No, dalej, mały! Spacerek!*
Odpadłam

Sto procent House'a w House'ie i sto procent medycyny...
Ogółem... nie wiem czemu napisałaś: Ale nuuuuudy... :?
Dla mnie bomba!